TÜRK DIŞ POLİTİKASI I

Olası bir savaşta üye ülkelerin haklarını öncelikli olarak savunmak Milletler Cemiyeti’nin kurulma amaçlarından biri değildir

Turancılık Atatürk’ün dış politikada izlediği temel ilkelerden biri değildir

1923-1930 Türk Yunan İlişkileri Tarihi

Türk-ABD İlişkileri, s.76

Türkiye Cumhuriyeti Devleti'nin Dış Politikasının Temel Nitelikleri, s.63

İtalya’da 1922-1945 yılları arasında egemen olan tek parti diktatörlüğüne, şovenizme ve korparatizme dayanan düzene faşizm denir.

Milletler Cemiyeti 1919 yılında kurulmuştur.

Verilen ülkelerin hepsi antlaşmanın taraflarındandır.

Büyük ekonomik buhran 1929 yılında vuku bulmuştur.

İkinci dünya savaşı öncesi Sovyetler Birliği Stalin liderliğindeki Komünist Parti tarafından yönetilmekteydi.

1 Kasım 1922'de Türkiye'de saltanat kaldırılmıştır.

Öncüllerin hepsi Türkiye Cumhuriyeti devletinin Atatürk zamanındaki dış politika ilkelerini içerir.

Başta İngiltere olmak üzere bazı ülkelerin başkent olarak İstanbul'u tercih etmesi nedeniyle oluşan sorun 1926 yılında büyükelçilerin Ankara'ya gönderilmesiyle çözülmüştür.

İtalya 12 adaları silahlandırarak Türkiye'yi endişelendirmiştir.

Hatay Cumhuriyeti'nin Cumhurbaşkanı Tayfur Sökmen'dir.

İki savaş arasında Avrupa’da uluslararası
sistemi kökünden sarsan gelişmeler yaşandı. Bolşevik liderler, Rusya’da devrimi
kökleştirmek için büyük çaba gösterdiler. Lenin’in ölümünden sonra iktidarı eline
alan Stalin, tek ülkede sosyalizm programını uygulamaya başladı. İtalya’da faşizm
yükselişe geçti ve faşist parti iktidarı kuruldu. Bu siyasal alt üst oluşlar sırasında dünya, 1929’da büyük bir ekonomik bunalım yaşadı.

1920’lerde dünya barışının korunması ve silahsızlanmanın gerçekleştirilmesi için devletler arasında antlaşmalar ve paktlar imzalandı. Bunlardan biri olan
Locarno Antlaşması 16 Ekim 1925’te hazırlanmış ve 1 Aralık’ta Londra’da imzalanmıştı.

Alman Nasyonal Sosyalist İşçi Partisi 1932 sonunda yapılan seçimlerde büyük başarı kazandı. Cumhurbaşkanı Hindenburg, 30
Ocak 1933’te Hitler’i başbakanlığa atadı.

Zor şartlarda sürdürülen Kurtuluş Savaşı’nın sonunda ulus egemenliğine dayalı
yeni bir devlet kurulmuştu. Lozan Antlaşması’yla yeni devletin uluslararası alanda
tanınması sağlanmıştı. Cumhuriyet’in ilanıyla birlikte rejim üzerindeki belirsizlikler giderilerek çağdaş bir ülkenin inşa edilmesinin yolu açılmıştı. 1924 Anayasası ile de ulus-devletin kurumlarının inşa edilmesinde büyük mesafe alınmıştı.

Mustafa Kemal Paşa ve arkadaşlarının Lozan Antlaşması’ndan hemen sonra 13 Ekim 1923’te Ankara’yı Türkiye’nin başkenti yapmaları, İngiltere ve Fransa hükümetlerinin tepkisine yol açmıştı.