TÜRK DİLİ II

Boğumlanma; telaffuz, artikülasyon, sesletim gibi terimlerle de ifade edilmektedir. Doğru cevap B'dir.

Sözcüklerde ve sözcük öbeklerinde bazı hecelerin, cümlenin bütününde de bazı sözcüklerin diğerlerine göre daha yüksek tonda seslendirilmesine vurgu denir. Doğru cevap A'dır.

Duruluk doğru, güzel ve iyi bir sesin sahip olması gereken temel fiziksel özelliklerden birisi değildir. Doğru cevap E'dir.

Verilen tüm ilkeler mevcuttur. Bunun dışında konuşmacının bilgi ve donanımı, ön çalışma ve yöntem ve plan gibi temel ilkeler de bulunmaktadır. Doğru cevap D'dir.

Mimik; belirli hislerin sonucu olarak yüzde, yüzü oluşturan organlarda meydana gelen hareketlerdir. Doğru cevap C'dir.

Önceden belirlenen bir konunun, o konuda uzman bir grup kişi tarafından tartışılarak ele alındığı konuşmalardır. Davet edilen 3 ile 5 konuşmacı, konunun genel olarak veya sadece belirli bir yönüyle uzmanı olabilir ve uzmanı olduğu konuda görüş bildirmek üzere söz alabilir. Bu hazırlıklı topluluk konuşması açık oturumdur. Doğru cevap E'dir.

Forumu diğer benzer konuşma türlerinden ayıran en önemli özelliği, dinleyicilerin, forum süresince yönetici kontrolünde söz alarak soru ve görüşlerini ifade edebilmeleridir. Doğru cevap B'dir.

Dinleyicilerin konsantrasyon eğrisine dair bilgiler, yirmi dakikadan sonra ciddi oranda dikkat eksilmesi yaşandığını göstermektedir. Buna göre önemli mesajlar, dikkatin yoğun olduğu bölümlerde, yani ilk yirmi dakikada, konuşmanın son bölümünde ya da dinleyicilerin dikkatini çekecek teknikler kullanıldıktan sonra ortaya konulmalıdır. Doğru cevap D'dir.

resmigeçit doğru kullanılmıştır. Diğer seçeneklerin sırasıyla doğru kullanımı şu şekildedir: bilfiil, bî-namaz, mürettabat, gidiş. Doğru cevap E'dir.

Adele yanlış sesletilmiştir. Doğru sesletilmiş hali adaledir. Diğer seçenekler doğru sesletilmiştir. Doğru cevap A'dır.

Konuşma, insanın duygularını, düşüncelerini sese dayalı bir dizge halinde sunması, başka bir deyişle anlamlı parçalara dönüştürülmüş seslerden yararlanarak düşüncelerini ifade etmesidir. Kulağa hitap eden konuşma; verilmek istenen mesajın niteliğine uygun tonlama, vurgu gibi sese dayalı unsurlarla olduğu gibi jest ve mimik gibi bedene dayalı destekleyici unsurlarla birlikte bütünlenir.

Boğumlanma; telaffuz, artikülasyon, sesletim gibi terimlerle de ifade edilmektedir.

Titreşen her nesnenin 1 saniyedeki yalın titreşimleridir. Ölçü birimi Hertz’dir. İnsanlar 20 ile 20 000 Hertz arasındaki ses dalgalarını algılayabilirler. Sıklıkta meydana gelen değişiklikler, kulaktaki seslerin tonunun alçak ve yüksek olarak algılanmasına neden olur

Tonlamanın işlevleri arasında heceler arasındaki vurgu farklarına işaret etmek, dinleyenlere, yeni ve farklı olanı kavrama, konuşmanın akışını kestirme vb. bakımlardan ipuçları vermek, konuşmanın dil bilgisini ve söz dizimsel yapısını bu yolla daha yetkin biçimde algılayabilmek yer almaktadır. A

İletilmek istenen mesaja, oluşturulmak istenen duygu değerine bağlı olarak konuşmacının cümle düzeyinde yaptığı tonlamalara ezgi denir

Doğru, güzel, iyi bir sesin sahip olması gereken temel fiziksel özellikler şöyle sıralanabilir:

• İşitilebilirlik: Konuşmanın sıklığı, tonu, yeğinliği ve tınısı dinleyicinin rahatça işitebileceği nitelikte olmalıdır. Konuşmacıyı sağlıklı bir şekilde işitemeyen dinleyici, dikkatini konuşmanın içeriğine yoğunlaştıramayabilir, sinirlenebilir; dolayısıyla iletişim sorunları yaşanabilir. • Esneklik: Esneklik, ses hacminin değişikliğe bağlı olan ses tonunu ya da perde değişikliğini ifade eder. Konuşmayı aynı tonda, tekdüze olmaktan çıkaran unsurlardan biri, ses hacminin ve perdelerinin karışık olarak kullanılmasıdır (Vural, 2003: 99). Konuşma sırasında kişi, ses aralığını bilmeli ve sesinin pesliğini, tizliğini, tonunu bu ses aralığına göre ayarlamalıdır. • Akıcılık: Konuşma sırasında sesin boğumlanarak sözcüklere dönüştürülmesi ve boğumlanma hızı, iletilmek istenen mesajın hedefe en doğru şekilde ulaşması için iyi ayarlanmalıdır. Konuşmada akıcılığın sağlanması,ayrıca sözcüklerin art arda sesletim hızı ve uyumlu bir şekilde bir araya getirilmesine özen gösterilmesi ile mümkündür. • Hoşagiderlik: Kişi doğru, güzel ve etkili iletişim kurabilmek için ses aralığını, perde genişliğini, tonlamayla sesine katabileceği tınıları, ifadesine katabileceği ezgiyi, sözcükleri söyleyiş hızını öncelikle tanımalı ardından da doğru şekillerde bunlardan yararlanmalıdır.

Konuşmanın doğru, güzel ve etkili bir şekilde gerçekleşmesi için kişinin konuşmayla ilgili olarak dikkat etmesi gereken başka özellikler;

Açıklık Açıklık, konuşmanın hem fizyolojik hem de psikolojik yönüyle ilgilidir. Sesleri doğru çıkarmak, yine o sesleri sözcüklere dönüştürürken doğru boğumlamak, sözcükleri cümlelere dönüştürürken iletilmek istenen mesaja göre doğru vurguları yapmak açık konuşmanın fizyolojik yönünü ilgilendirir ve başarılı bir konuşma için gereklidir. 

 İçten olmayı gerektiren doğallık, konuşmacının yapmacık sözcük tercihleri ve vurgulara başvurmadan iletmek istediği mesajı karşısındakilere ulaştırması ile mümkün olabilir.

İnandırıcılık, konuşmacının ortaya koyacağı fikirlerin dinleyici tarafından inandırıcı bulunabilmesi için bu fikirlere önce konuşmacının inanmış görünmesi gerekir. 

İlginçlik Konuşmanın konusu her zaman ilgi çekici olmayabilir.

Konuşmacının Bilgi ve Donanımı Konuşmacının genellikle ilk ve temel amacı dinleyiciye mesaj, bilgi iletmektir. 

Ön Çalışma Başarılı bir konuşmacı dinleyici karşısında konuşmadan önce belirli hazırlık süreçlerini geçirmelidir. 

Diğer yandan; doğru, güzel ve iyi bir sesin sahip olması gereken temel fiziksel özellikler; işitilebilirlik, esneklik, akıcılık ve hoşagiderliktir.

Ancak güzellik bu koşullardan biri değildir.

Hazırlıklı konuşma türlerinden söylev, konferans ve açış konuşması tek bir kişi; sempozyum, açık oturum, panel, forum, seminer, kurultay grup tarafından ve belirli bir topluluk karşısında gerçekleşen konuşmalardır.

Konferans : Uzmanlık gerektiren bir konuda, bu içeriği anlayabilecek ve sorular yöneltebilecek dinleyici kitlesi karşısında yapılan konuşmalardır.

Söz dağarcığı geniş olan, konuşma sırasında psikolojik koşullarında sorun yaşamayan, konuşması için gerekli hazırlıkları yapmış olan kişiler bu türden sözlü anlatım bozukluklarından uzak durabilirler. ıı, hı, şey, yani, falan, evet, tamam mı, oldu, işte, artı, dermişim, ondan sonra, neyse, efendime söyleyim, anlatabildim mi vb. asalak ses ve sözler konuşmacının dikkat eksikliği ile çok yakından ilişkilidir.