Turizm Endüstrisinde İletişim

Çevreden alınan mesajları belli kriterlere ve yaşanmış deneyimlere göre yorumlayabilme, bu mesajlara uygun bir şekilde tepki üretip ardından bu tepkileri anlamlı beden hareketleri ile aktarabilme yetisi iletişimin temel unsurları arasında yer almaktadır.

İletişim kavramına yönelik yapılan tanımlar incelendiğinde bütün tanımlardaki ortak unsur, iletişim sürecinin oluşabilmesi için bireyler arasında karşılıklı bir ilişkinin kurulmasıdır.

İletişim toplamda yedi unsurdan oluşan bir süreçtir. Bu unsurlar sırasıyla: 1) Gönderici (kaynak), 2) Gön-derici ve alıcının algılama ve değerleme biçimi (kod), 3) Mesaj, 4) Kanal (iletişim aracı) 5) Alıcı veya hedef (dinleyici) 6) Geri besleme (feed-back), 7) Gürültü (mesajın iletilmesini engelleyen her tür bozucu çevresel faktörler).

İletişimin gerçekleşebilmesi için gerekli üç ana faktör; kaynak, hedef ve mesajdır.

Kaynak, her türlü iletişimde iletişimi başlatan ve iletiyi gönderen kişidir.

Kodlama, bilgi, duygu, düşünce, tutum veya davranışların iletişime uygun hale getirilmesine denir.

Mesaj, iletişim süreci içerisinde kaynak ile alıcı için aynı anlamları taşıyan, çeşitli sembollerle ifade edilen, duygu düşünce ve tutumları ifade etmektedir.

Kanal, kaynağın amaçları doğrultusunda ilettiği mesajın alıcıya kadar gittiği yol ya da araçlardır. Kaynak ile alıcı arasında akan iletinin taşıyıcısı olan iletişim kanalları duyu organlarını uyarabilen ve belli fiziksel özellikleri taşıyan araçlardır.

Bir iletişim sürecinde alıcıdan kaynağa yö-nelen tüm tepkilere geri bildirim denir.

Gürültü; iletişimi bozan, etkisini azaltan, kayna-ğın isteği dışında kaynak ile alıcı arasındaki iletişimin istenen şekilde gerçekleşmesini etkileyen faktörlerin tümünü ifade etmektedir. Gürültü, kanaldan, kaynaktan, alıcıdan, mesajdan ya da kodlama hatasından kaynaklanmış olsa da kaynağın iletişim konusundaki niyetlerini alt üst edebilmektedir.

İyi bir iletişim, iletişime engel olan unsurların ortadan kaldırılması veya en aza indirilmesi ile istenilen ve beklendik iletişim sürecinin oluşturulması ile gerçekleştirilir.

Ortamdaki bir diğer bireyin huzurunda sergilenen tüm davranışlar iletişimsel bir niteliğe sahiptir, yani iletişimsizlik mümkün değildir. Sözlü veya sözsüz hiçbir şey yapmadan dursak bile karşı tarafa bir şeyler iletiriz.

Her iletişimin bir içerik bir de ilişki olmak üzere iki boyutu vardır, öyle ki bunlardan ikincisi daima birincisini belirlemekte ve böylece meta- iletişim olmaktadır. İçerik genellikle sözlü iletişim ile aktarılır, ilişki düzeyi ise mesajın iletilirken kullanılan ses tonu, mimikler, bulunulan ortam gibi nasıl iletildiği ile ilgilidir.

Dijital iletişimde araç olarak kelimeler kullanılırken analojik iletişimde sözsüz iletişimde olduğu gibi kelimeler kullanılmadan iletişim gerçekleştirilmektedir.

İletişim süreci hem simetrik hem de ta-mamlayıcı niteliğe sahiptir. İletişim sürecinde kaynak ile alıcı arasındaki şartlar eşit yani iki tarafta eşit güce sahip ise ilişki simetriktir. Eğer şartlar eşit değilse (üst-ast, garson-müşteri) ilişki tamamlayıcıdır.

Etkili iletişim sürecine yönelik yapılan çalışmalar incelendiğinde, çalışmaların bir kısmının ‘benzerlik’ ve ‘farklılıklar’ üzerinde yoğunlaştığı görülmektedir. Çalışmalarda üzerinde yoğunlaşılan soru, insanların kendilerine benzer tutum, görüş, inanç ve değerlere sahip olan bireylerle mi yoksa bunun tersi özelliklere sahip olan bireylerle mi daha iyi iletişim kurduğudur. Bu çalışmaların sonuçlarına göre insanlar karşı görüşe sahip bireylerle daha keyifli iletişim kurarken benzer görüşlere sahip bireylerle kurduğu iletişimin daha etkili olduğu yönündedir. Benzer görüş, tutum, inanç ve değerleri “deneyim alanı” adını verdiği bir modelle anlatan Schramm’a göre, kaynak ve alıcının deneyim alanları ne kadar fazla birbirine benzerse aralarında kurulan iletişim de o kadar anlamlı olmaktadır.

Empati, bir insanın kendini başka bir insanın yerine koyarak onun duygu ve fikirlerini doğru olarak anlamasıdır (Dökmen, 2001). İnsanların duygusal durumunu anlama yeteneği, başka birinin duygusal duru-muna cevap verme yeteneği veya sosyal içgörü olarak da tanımlanır (Gabbott ve Hogg, 2010).

Sözsüz iletişimin, beden dilinin istemsiz ve doğal kullanımı sonucunda güvenilir iletiler sağladığı söylenirken kültürden kültüre her bir hareketin, mimiğin veya jestin farklı anlamlara geldiğini bilmek gerekir (Yüksel, 1999, s.80). Dolayısıyla sözsüz iletişim ancak belirli bir kültürel yapı içerisinde anlamlıdır. Örneğin, birçok kültürde matemin rengi siyah iken Japon ve Çin kültüründe matemin rengi beyazdır.

Sözsüz iletişimde sosyal mesafe 100- 250 cm aralığında gerçekleşmektedir.

Logos (mantıksal çekicilikler): İkna sürecinde yer alan bireylerin mantıksal yeterlilikleri ve olay ve olguları işleyip mantıksal sonuçlara ulaşması durumu ile ilgilidir. Burada ikna sürecinin doğru çalışması, konuşmacının dinleyicinin bilgi işleme modellerini ve sonuç çıkarma sürecini nasıl yöneteceğini doğru tahmin edebilme ve değerlendirebilmesine bağlıdır