TURİZM PLANLAMASI VE POLİTİKASI - Deneme Sınavı - 9

Turizmin ülkeler üzerinde yaratmış olduğu etkiler sadece ekonomik anlamda değildir. Sosyal ve kültürel dönüşümlerde de turizmin etkileri söz konusudur.

Turizm olayının karmaşık bir olay olması nedeniyle, birbirini tamamlayan ancak birbirlerinden çok farklı çeşitli faktörlerle sıkı bir işbirliği içinde olması gerekmektedir. Turizm; sosyal, ekonomik, kültürel yönleri ve çevresel etkileri gibi çeşitli konularla iç içedir.

Turizm politikası, bir ülke ekonomisi için turizmin gelir getirici ve istihdam yaratıcı etkilerinden faydalanılarak, iç ve dış turizmin geliştirilmesi ve yönlendirilmesi konusunda alınan önlemlerin bütünü olarak tanımlanabilir.

Turizmde tesadüflere bırakılmış bir sektörel gelişme, öncelikle turizm faaliyetlerinden yararlanmayı bekleyen yerel halka, ardından bölge ve ülke ekonomisine zarar getirir.

Turizm planlaması turizmin insan refahına ve çevresel kaliteye potansiyel katkılarının optimizasyonunu amaçlayan, temelini araştırma ve değerlendirmenin teşkil ettiği bir süreçtir.

Günümüzde kullanılan doğal ve kültürel varlıkların gelecekte de kullanılabilecek biçimde muhafaza edilmesini temin ederek sürdürülebilir turizm sağlar. Kamu ve özel sektörün turizm gelişimi üzerinde ortak akıl üretmeleri yönünde zemin hazırlar. Birbiri ile uyumlu ve birbirini destekleyen turizm alanları ve modern turistik tesis tasarımları için hazırlanacak ayrıntılı planlar yapılması konusunda destek olur. Turizm sektörü ile ülke veya bölgenin kalkınma politikaları ile ilgili diğer konu ve sektörlerle bağlantı kurulabilmesini sağlar.

Bir diğer boyutta planın uygulanacağı alan veya alanlar karar verilmelidir. Plan uluslararası bir plan mı yoksa ulusal bir plan mı olacaktır? Ulusal olacaksa, ülkenin tümü için mi, bir bölge için mi yoksa birkaç bölge için mi uygulanacaktır? Ya da yerel anlamda küçük bir belde veya köy için mi uygulanacaktır.

Birleşmiş Milletler Dünya Turizm Örgütü (UNWTO), seyahat ve turizm alanında faaliyet gösteren uluslararası bir organizasyondur. Tüm diğer uluslararası örgütlenmelerde olduğu gibi, UNWTO belli bir alanda işbirliğine uluslararası düzeyde ihtiyaç duyulduğu için doğmuştur. Zaman içerisinde küreselleşmeye paralel olarak üstlenmiş olduğu misyon da günün şartlarına uygun biçimde değişmiş ve de fonksiyonları giderek daha yaygın hale gelmiştir.

Gerek turistler, gerekse ev sahibi ülke insanları için yaşam kalitesinin arttırılması sonucunu doğuran bir sektör olduğu için genel kabul görmektedir.

Kültürel etkinlik projelerine finansman sağlamaya yönelik yapılan Kaleidoscop Teşvik Programı ve spor etkinliklerine finansman sağlayan Eurathlon Programı örnek verilebilir.

Turizm politikası, bir ülke ekonomisi için turizmin gelir getirici ve istihdam yaratıcı etkilerinden faydalanılarak, iç ve dış turizmin geliştirilmesi ve yönlendirilmesi konusunda alınan önlemlerin bütünü olarak tanımlanabilir.

Politika bir olaya çok boyutlu bakabilme ve alternatif çözümler üretme becerisidir. Elbette ki bu beceri, eğitim, tecrübe, istikrar ve benzeri yetkinliklerin bir araya gelmiş olması ile mümkün olabilir.

Turizm politikası turizmin arz-talep durumunu ve mevcut koşulların iyileştirilmesini belirtmekte, turizm alanında önerilen müdahalelerin etkilerini araştırmakta, turizmin gelişmesi için yeni hedefler ve olanaklar ortaya koymaktadır. Bu yönleriyle gelişmiş ve gelişmekte olan hatta geri kalmış tüm ülkelerin ekonomi ve sosyal politikalarının parçası olan turizme yönelik politika geliştirmesi kaçınılmaz bir ihtiyaçtır.

Planlar bireysel, kurumsal ve resmi planlar olabilir. İşletmeler yapmak istedikleri her tür faaliyet için planlara ihtiyaç duyarlar. Örneğin üretimi planlarlar, pazarı planlarlar, insan kaynaklarını planlarlar.

Ülkemizde, 5018 sayılı Kamu Malî Yönetimi ve Kontrol Kanununda stratejik plan, “kamu idarelerinin orta ve uzun vadeli amaçlarını, temel ilke ve politikalarını, hedef ve önceliklerini, performans ölçütlerini, bunlara ulaşmak için izlenecek yöntemler ile kaynak dağılımlarını içeren plan” olarak tanımlanmıştır.

Emek: Fiziki ve zihni insan gücü.

Sermaye: Üretilmiş üretim kaynağı.

Doğal kaynaklar: Bir ülkenin sahip olduğu yeraltı ve yer üstü zenginlikler.

Girişimci: Üretim faktörlerini bir araya getirerek üretim yapan kişidir.

Teknolojik gelişme: Mal ve hizmet üretiminde yeni yöntemlerin geliştirilmesi.