TURİSTİK ALANLARDA MEKAN TASARIMI

Geçmişte farklı amaçlarla inşa edilen kaleler, saraylar, kervansaraylar günümüzde turist çekim alanı olarak kullanılmaktadır. Bu amaçla şehirlerin sahip olduğu kaynaklar farklı aşamalar ve yaklaşımlarla turistik çekicilik işlevine sahip olmaktadır. Bu aşama ve yaklaşımları şu şekilde sıralamaktadır: Koruma; fiziksel mekânın ve manevi değerlerin korunması. Gençleştirme; yapısal değişikliklerle mekânı düzenleme ve canlandırma. Rehabilitasyon; değerini yitirenleri geri kazanma, eski koşulları yaşatma çabası, Renovasyon; yeni bir işlev kazandırma, yeniden kullanıma uyarlama çabası, Restorasyon; yeni veya ek unsurları aslına uygun tamamlamak, Rekonstrüksiyon; fiziksel mekânın orijinal haline geri döndürülmesi çabası.

Turist-yerli halk etkileşiminin dört temel özelliği bulunmaktadır. Turist-yerli halk etkileşimi geçicidir, Turist-yerli halk etkileşiminde zaman ve mekân kısıtlamaları bulunmaktadır, Turist-yerli halk etkileşimi suni bir yapıdadır. Eşit olmayan ilişkiler yaşanmaktadır.

Tarihi mekânların korunması ve işlev kazandırılması aşamaları, Koruma; fiziksel mekânın ve manevi değerlerin korunması. Gençleştirme; yapısal değişikliklerle mekânı düzenleme ve canlandırma. Rehabilitasyon; değerini yitirenleri geri kazanma, eski koşulları yaşatma çabası, Renovasyon; yeni bir işlev kazandırma, yeniden kullanıma uyarlama çabası, Restorasyon; yeni veya ek unsurları aslına uygun tamamlamak, Rekonstrüksiyon; fiziksel mekânın orijinal haline geri döndürülmesi çabasıdır.

Pastoral "kır yaşantısına, çiftlik hayatına dair’"anlamları taşıyan, doğayla iç içe olmayı ifade eden bir kavramdır.

Turizme ilişkin ilk tanımlama çabaları 1905 gibi erken bir dönemde başlamıştır. İlk turizm tanımını yapan Guyer Feuler’dir.

Coğrafya, insan ile mekân arasındaki karşılıklı ilişkileri inceleyen bir bilim dalıdır. Coğrafya; yer şekilleri, atmosfer, hidrosfer, bitki örtüsü, nüfus ve yerleşme gibi konuların her birini tek tek incelediği gibi birbirleriyle olan karşılıklı etkileşimlerini de araştırmaktadır

Dünya Turizm Örgütü’ne (UNWTO)  göre turizm; insanların olağan ortamları dışındaki yerlere bir yıldan uzun olmamak üzere, ziyaret edilen yerde ücretli bir işte çalışma dışında eğlence, iş ve başkaca nedenlerle seyahat etmeleri ve kalmalarını içeren faaliyetler bütünüdür.

O şehri tanımlayan ve diğer varış noktalarından ayıran bir isim, logo, sözcük veya benzer grafik malzemelerinin yaratılmasına şehir markası denir.

Warnaby ve Davies göre ancak bir ürün olarak şehir, kendi içinde iki farklı yapıya sahiptir. Bir bütün olarak mekânın kendisi ve mekân içindeki özel hizmet ve etkinlikler.

Şehre ait dış mekânlar, yerleşim alanları içinde yer alan, toplumun tüm kesimlerinin kullanımına açık, bireysel ve toplumsal yaşamın çeşitli kullanımlarına olanak sağlayan mekânlardır. Bireylerin gerek kişisel gerekse toplumsal rekreasyon gereksinimlerini karşıladığı bu mekânlara örnek olarak; parklar, meydanlar, yürüyüş ve yaya bölgeleri, botanik bahçeleri, hayvanat bahçeleri, mezarlıklar ve oyun alanları gösterilebilir.

Turist-yerli halk etkileşiminin dört temel özelliği bulunmaktadır: Turist-yerli halk etkileşimi geçicidir. Turist-yerli halk etkileşiminde zaman ve mekân kısıtlamaları bulunmaktadır. Turist-yerli halk etkileşimi suni bir yapıdadır. Eşit olmayan ilişkiler yaşanmaktadır.Doğru cevap E'dir.

Rekonstrüksiyon; fiziksel mekânın orijinal haline geri döndürülmesi çabasıdır.Doğru cevap A'dır.