TURİSTİK ALANLARDA MEKAN TASARIMI

Doğal alanlar ile ilişkili bir diğer turizm çeşidi ise eko turizmdir. Eko turizm, öncelikli odak noktası çevresel ve kültürel anlayışı, takdiri ve korumayı teşvik eden doğal alanları tecrübe etme olarak tanımlanmaktadır. Doğru yanıt A'dır

Doğru yanıt D'dir.

Doğru yanıt E'dir. Dünya genelinde doğal alanlara ve açık alan aktivitelerine katılımdaki bu artışın nedenlerini temel olarak; sosyo-demografik değişimler ve çevresel nedenler ya da eğilimler olarak iki başlık altında incelemek mümkündür.

Doğru yanıt A'dır. Rekreasyonel fırsat dağılımına göre rekreasyon deneyimleri için belirlenen alanlar; ilkel alanlar, yarı ilkel motorize olmayan alanlar, yarı ilkel motorize alanlar, yolu olan doğal alanlar, kırsal alanlar ve kentsel alanlardır.

Doğru yanıt C'dir.

Doğru yanıt C'dir.

Doğru yanıt D'dir. Avlanmak ve balık tutmak tüketimci kullanım,
akvaryumlar yarı-tüketimci kullanım, yaban hayatı gözlemleme ve fotoğraflama ise tüketim-dışı yaban hayatı turizm türleri olarak tanımlanmaktadır.

Doğru yanıt B'dir. Manzara rotaları ya da manzara yolları 1980’li
yıllardan itibaren daha da önemli hale gelmiştir. Bu tasarlanmış yollar, pitoresk doğal ve kültürel alanlar içerisinde geçiş amacıyla kullanıldıklarından, kullanıcıları için yüksek estetik değere sahiptirler.

Doğru yanıt E'dir. Yol genişliği: TSE’nin öngördüğü asgari genişlik 2 m’dir. Tek yönlü bisiklet yolları için 1,5 m’dir.

Doğru yanıt E'dir.

Park ya da açık alanlarda bir aktivite ile uğraşanların yüzdesi incelendiğinde;
Finlandiya’da (%72), Slovenya (%60), İsveç (%55), Avusturya (%54), İspanya (%51) ve Danimarka’da (%50) yüksek olduğu belirlenmiştir (European Commission Special Eurobarometer 412, 2014).

Dünya genelinde doğal alanlara ve açık alan aktivitelerine katılımdaki bu artışın nedenlerini temel olarak; sosyo-demografik değişimler ve çevresel nedenler ya da eğilimler olarak iki başlık altında incelemek mümkündür.

RFD kavramı ilk olarak Driver, Brown ve arkadaşları tarafından ortaya konulurken (1978), 1980’de Amerika Birleşik Devletleri Orman Servisi tarafından, plânlama ve yönetim şekli olarak Clark ve Stankey’in (1979)
geliştirdiği şekliyle benimsenmiştir (Müderrisoğlu ve diğerleri, 2005).

İlkel alanlar; İnsan etkisinin en az olması gereken alanlar bu sınıftadır. Alanın doğal yapısı nedeniyle, motorlu araca izin verilmemektedir. Günde en fazla altı ziyaretçi bulunabilir. Bu tür alanlarda yönetimin temel amacı doğallığın korunmasıdır

Kırsal alanlar; Doğala yakın plânlama çalışmaları yapılmalı, alanın doğal kaynakları yönetim amaçlarına uygun olarak kullanılmalıdır. Alan içerisindeki yolların ve aktivitelerin standartları yüksek tutulmalıdır. Ziyaretçilerin, kendilerini güvende hissetmeleri için yönetim etkilerinin (erkinin) ziyaretçiler tarafından algılanması sağlanarak gerçekleştirilmelidir. Alan içinde motorlu ve motorsuz araç kullanımına izin verilmektedir. Ayrıca atla gezinti, bisiklete binme, golf, yüzme, piknik ve diğer dış mekân kırsal rekreasyonel aktivitelerine olanak sağlanmalıdır. Ancak bu aktivitelerin organizasyonu yapılacak bir plana dayandırılmalı, doğaya uyum temel
alınmalıdır

UNESCO ve National Geographic Travler’s, jeoturizmi
kırsal kalınma için yeni bir yol olarak açıklamışlardır.

Özellikle Afrika’da gorilleri, Endonezya ve Malezya’da orangutanları,
Madagaskar’da lemur ve kuşları gözlemlemek, Batı Avustralya’da balina köpek balıkları ile yüzmek bu turizm aktivitelerine örnek olarak gösterilebilir.

Penguenler Penguenler ve penguen kolonilerini gözlemlemek
Antartika; Peninsula Valdes, Arjantin; Philip Adası,
Avustralya

Rekreasyonel yeşil yollar ise, genelde oldukça uzun bir hat boyunca devam eden patika ya da belirgin iz niteliği taşıyan çeşitli özellikteki alanlardır.

Aşağıda bisiklet yolu plânlama sı yapılırken dikkate
alınması gereken konular ve uyulması gereken kurallar belirtilmiştir (Uz ve Karaşahin, 2004; Kalaycı ve
diğerleri, 2015):
• Yol genişliği: TSE’nin öngördüğü asgari genişlik 2 m’dir. Tek yönlü bisiklet yolları için 1,5 m’dir.