TURİSTİK ALANLARDA MEKAN TASARIMI

Paradigma Bilim adamları tarafından kabul görmüş inanç, değer ve tekniklerin bütünüdür. Doğru cevap A seçeneğidir.

Polarize bölgeler, bir yerleşim mekezinin kendisinden daha küçük yerleşmeleri etkisi altına alması sonucu oluşmaktadır. Doğru cevap A seçeneğidir.

Türkiye’de İBBS yada (NUTS)’a Göre Sınıflandırılmış Bölgeler listesinde TR4 Doğu Marmara bölgesi TR41 Bursa alt bölgesi Bursa, Eskişehir, Bilecik'tir. Doğru cevap B seçeneğidir.

Mekân; şehir, köy, bölge, ülke, kıta, kıyı vb. gibi alanları ifade etmektedir. Doğru cevap A seçeneğidir.

Şehirsel destinasyonların gelişmeye başlaması Antik Yunan’dan itibaren görülmüştür. Antik Yunan’da olimpiyat oyunları, spor oyunları gibi aktiviteler başlıca şehirlerde gerçekleştirilmiştir. Ancak günümüzdeki anlamda şehirsel destinasyonların gelişmesinde modernizm önemli rol oynamıştır. Günümüzde şehirsel destinasyonlar, toplantı, sergi, konferans ve buna benzer çok sayıdaki olanakları ile iş amaçlı seyahat edenleri de çekmektedir. Doğru cevap E seçeneğidir.

Alpin destinasyonlar, kayak gibi kış sporları ve doğa ile ilgilenen tatilcileri çekmektedir. Doğru cevap C seçeneğidir.

Başlıca jeomorfolojik unsurlar; vadi, tepe, ova, dağ ve kıyılar başlıca jeomorfolojik şekilleri meydana getirmektedir. Doğru cevap E seçeneğidir.

Bu mekânlar; müzeler, antik kentler ve diğer mekânlar gibi gerçek ya da gerçeğe uygun restorasyonlar yapılabilen alanlardır. Doğru cevap D seçeneğidir.

Etkinlikler, temalı parkları ve eğlence merkezlerini, hayvanat bahçelerini, akvaryumları, bahçeleri ve diğer park türünde ortamları vb. içermektedir. Doğru cevap A seçeneğidir.

Örneğin turistlerin konaklamak için gittikleri oteller, tekneye ve gemiye bindikleri marinalar, limanlar, yemek yemek için gittikleri restoranlar, ulaştırma faaliyetlerini gerçekleştirdikleri tüm işletmeler, eğlence amaçlı gittikleri işletmeler, alış veriş yaptıkları işletmeler. Doğru cevap B seçeneğidir.

Turizm, coğrafya ile şekillenen ekonomik faaliyetlerden biridir. Gerek iklim, kıyılar, dağlar gibi fiziki coğrafya özellikleri, gerekse kültür, ekonomik faaliyetler, dil, din, şehirleşme gibi beşeri coğrafya özellikleri olsun coğrafya, turizm etkinliğinin deseni üzerinde belirleyici rol oynamaktadır.

Soja (1996) tarafından belirtildiği gibi yer, insanların duygularından ve onların verdikleri anlamdan ayrı düşünülemez. Yer aynı zamanda yorumlanabilir, öykülendirilebilir, algılanabilir, hissedilebilir ve hayal edilebilir bir olgudur. İnsanların psikolojik bağlantıları olmadan yerin tanımlanamayacağı ve yapılacak değerlendirmelerin yetersiz kalacağı açıktır.

Yer, daha fazla deneyimlenen ve etkileşimde bulunulan çevre iken, mekân daha soyut ve mutlak bir kavram olarak anlaşılmaktadır (Peet, 1998; Unwin, 1992). Buna göre yer daha kişisel iken mekân daha büyük ve daha az kişisel olanı anlatmaktadır. İki kavram arasındaki farkı daha çarpıcı olarak ortaya koyabilmek için, yer “burası” iken, mekân “orası” şeklinde açıklanmaya da çalışılmıştır (Elden, 2009).

Mekân, pozitivist paradigmanın etkisi ile uzun zaman boyunca; toplumsal ve doğal olayların gerçekleştiği, kartezyen koordinat sistemine sahip, salt bir uzay parçası olarak tanımlanmıştır. Bu nedenle mekân, toplumsal süreçlerde pasif,
tarihsel bağlamı olmayan, kendiliğinden var olmuş, Öklid geometrisi temelinde kavranabilen bir düzlem olarak algılanmıştır (Tekeli, 1979’a atfen, Kaygalak 2011: 3).

Lefebvre mekanı; “yaşanan mekan, algılanan mekan ve tasarlanan mekan” olmak üzere üç ana bileşende ele almaktadır. Bunlar aslında sırasıyla “fiziksel, zihinsel ve toplumsal” mekana karşılık gelmektedir. Buna göre mekan diyalektik olarak bahsedilen üç boyut ile birlikte bir (toplumsal) üretimdir.

Geleneksel yaklaşıma göre bölge ortak özellikleri olan, yan yana gelmiş birimlerin mekansal bir bütünlük oluşturmasıdır. Bu yaklaşımda bölge, ulus devletin denetiminde sınırları çizilmiş ve ulus devletten büyük olmayan bir sınırlandırmaya gidilerek açıklanmıştır. Ancak günümüze doğru yaklaştıkça
küreselleşmenin de etkisi ile bölge kavramı yeniden önem kazanarak, bölgenin tanımlanmasında farklı yaklaşımlar meydana gelmiştir. “Yeni bölgeselcilik” anlayışında bölge, ilişki ağlarına göre belirlenmekte ve mekansal süreklilik şartına bakılmaksızın oluşmaktadır (Akgül ve Efe, 2010: 20). Nitekim bölge; coğrafi mekanı belirli parçalara ayırmanın ötesinde, belirli özelliklere göre yapılan gruplandırmadır.

Doğal ve sosyo - ekonomik bölgeler farklı kıstaslara göre sınıflandırılabilmektedir. Örneğin planlama ölçütleri bakımından bölgeler; metropoliten bölge, koridor bölge ve kırsal bölge olarak sınıflandırılmaktadır (Dinler, 2008: 75-85). Bu
bölge tiplerine ek olarak; mega-şehir bölge (mega - city region) tanımlaması da bulunmaktadır (Dulupçu vd., 2010: 239-241). Geleneksel bölge ayrımı ise; homojen bölge, polarize bölge ve plân bölge şeklindedir.

Termal turizm mastır planı hazırlanması kapsamında öncelikli olarak dört bölge oluşturulmuştur. Bu dört bölge: Güney Marmara: Balıkesir, Çanakkale, Yalova Güney Ege: Aydın, Denizli, Manisa, İzmir Frigya: Afyonkarahisar, Ankara, Uşak, Eskişehir, Kütahya ve Orta Anadolu: Aksaray, Kırşehir, Niğde, Nevşehir,
Yozgat’tır.

Otantik destinasyonlar çoğunlukla Üçüncü Dünyada vardır. Turistler kısıtlı turizm gelişme deneyimine sahip yerlerde otantik deneyimleri sevmektedirler. Asya, Güney Amerika ve Afrika’da ortaya çıkan destinasyonlar, komforlarından ziyade yerel halk ile etkileşime geçmek ve bozulmamış çevreleri ziyaret etmek isteyen az sayıda maceracı turisti çekmektedirler.

Tarımsal coğrafi görünüm insanların doğayı değiştirdikleri ilk faaliyet alanlarından
biridir. Tarla açma, sulama kanalları, açık drenaj hendekleri, ağıllar, yaylalar, su değirmenleri, tarım bitkilerinin kapladığı yeşil örtü, köy korulukları ve mezarlıklar tarımsal coğrafi görünüm içerisinde yer alan unsurlardandır.