Turizmin Mekânsal Yapısını Anlama

Paradigma, bilim adamları tarafından kabul görmüş inanç, değer ve tekniklerin bütünüdür.

Fiziksel biçimler, o yerde yapılan etkinlikler ve o yere yüklenen anlamlar yer duygusunu oluşturan unsurlardır.

Türk Dil Kurumu'nda yer duygusu, insanları büyüdükleri ya da deneyimledikleri yerlere çeken duygusal bağlardır.

Türk Dil Kurumuna göre yer, insanların aile bağları, geçmişi, kültürü vb. nedenlerle bir anlamda bağlandıkları alanlardır.

Metropol, Nüfusu 1.000.000’un üzerinde olan, önemli uzmanlaşmış fonksiyonel yapıya sahip, uzmanlaşmış endüstri bölgeleri
olan, borsa, bankalar vb. gibi hizmet alanlarının geliştiği birden fazla merkezi iş sahası olan yerleşmelerdir.

Tüketim Kültürü, belli bir davranışın sembollere dayalı olarak ifade edilmesidir. Diğer bir ifade ile tüketim kültürü; temel ihtiyaçların yerini toplumsal değer ve sınıflandırmaların almasıdır.

Pozitivist Paradigma, bilim felsefesinin epistomolojisi bilginin duyu organları, gözlem ve deneyim yolu ile elde edilebileceğini kabul ederek sezgi, ilham, metafizik türü bilgiyi reddeden, ontololojik düzeyde gözlemlenen algılanan şeylerin doğrulanabileceğini ileri süren bir yaklaşımdır.

Türk Dil Kurumu Türkçe Sözlüğünde mekân kelimesinin anlamı; 1. Yer, bulunulan yer. 2. Ev, yurt olarak açıklanmaktadır.

Postmodernizmde “gerçeklik” insanın anlam dünyasına bir ayna görüntüsü gibi yansımaz, tam tersine gerçeklik kişi tarafından inşa edilir. Bu sebepten ötürü hem ontolojik hem de epistemolojik açılardan tam manasıyla rölativist bir yaklaşımdır. Yani tekil bir “gerçeği” kabul etmez. Gerçeklik ve anlam belirli bir bağlamda gerçekleştirilen kişisel yorumlara dayanır.

Geleneksel yaklaşıma göre bölge ortak özellikleri olan, yan yana gelmiş birimlerin mekânsal bir bütünlük oluşturmasıdır.

Özel plânlama, idare ve analiz amacı ile belirlenen bölgeler homojen bölgelerdir.

Plân bölgeler başlıca iki tiptir. İlki, tüm ülkeyi kapsayan plân bölgelerdir. Bu tip plân bölgelerde ekonomik faaliyetlerin dağılışını kontrol altında tutmak ve ulusal planın bölgeselleşmesi için ülkenin bölgelere ayrılması söz konusudur. İkinci tipi ise, bölgesel sorunların üstesinden gelmek için başlatılan, bölgesel plânlama sonucu oluşan bölgelerdir.

TDK’ya göre destinasyon kelime anlamı olarak “varılacak yer” demektir. Ancak bu ifade destinasyonu tanımlamada yetersizdir. Destinasyon “kişilerin yerleşik olarak yaşadığı yer dışında seyahat ettiği yer” veya “turistlerin evlerinden uzakta (yaşadıkları yer dışında) vakitlerini geçirmek istedikleri yer” olarak tanımlanmaktadır.

Destinasyon; çekicilikler, ulaşılabilirlik, olanaklar, uygun paketler, etkinlikler ve diğer hizmetler olmak üzere altı temel bileşenden oluşmaktadır.

Destinasyon tipleri; şehir, sahil, alpin, kırsal, otantik üçüncü dünya ve eşsiz-egzotik-özel olmak üzere altı başlık altında ele alınabilir.

Peyzaj terimi ilk olarak MS IV. Yüzyılda “çevreyi resim gibi izlemenin bir yolu” anlamında kullanılmıştır.

Başlıca jeomorfolojik unsurlar; vadi, tepe, ova, dağ ve kıyılardır.

Bu tür girişimler çevresel duyarlılık ve sürdürülebilirlik temeline dayandırılmalıdır. Örneğin; çevresel duyarlılığa yönelik çıkartılan çevre koruma kanunları, sivil toplum kuruluşlarının faaliyetleri, doğal kaynakların bulunduğu yerlere işletme yatırımlarının yapılarak turizme kazandırılması, yol, kanalizasyon, elektrik ve su sistemleri gibi alt yapı olanaklarının doğal kaynakların bulunduğu yerlere yapılarak teşvik edilmesi, çevresel, toplumsal ve ekonomik tedbirler alınarak sürdürülebilir politika ve plânların oluşturulması sağlanabilir.

Geliştirilen doğal turizm mekânlarını, insanlar tarafından yapıldığı için beşeri mekân kategorisine de almak mümkündür.
Zira temelinde doğal unsurlar barındırsa da insanların müdahaleleri ile oluşturulan mekânlardır.

Kültürel mekânlar, toplumun çeşitli özelliklerini ve farklı bölgelerde yaşayan ve farklı etnik kökenlere sahip insanların, nasıl yaşadıkları, hangi şartlarda çalıştıkları ve nasıl hareket ettiklerini yansıtmaktadır.

Etkinlikler, temalı parkları ve eğlence merkezlerini, hayvanat bahçelerini, akvaryumları, bahçeleri ve diğer park türünde ortamları vb. içermektedir.

Beşeri turizm mekânları; kültürel mekânlar, etkinlik mekânları, özel olay mekânları ve turizm işletmeleri olarak sınıflandırılmasının yanı sıra bu mekanlar kültürel değer taşımaktadır.