TÜKETİM SOSYOLOJİSİ - Deneme Sınavı - 2

Yeni yoksulluk, bireyin asgari düzeyde yaşamını sürdürmesi için gerekli besin ve barınma gibi ihtiyaçlarını karşılayamadığı durumları ifade etme amacıyla esasen açlık sınırı gibi yoksulluğun ontolojik yapısını rakam ve istatistiklerle açıklayan “mutlak yoksulluk” kavramından farklıdır

Baudrillard’ın (2004, s.113-114) belirttiği gibi “Kadına kadınlık satılır, böylelikle sağlığına ve vücuduna özen göstermeye, koku sürmeye, giyinmeye, tek bir kelimeyle ‘yoktan var olmaya’ inanarak kadın kendini tüketir”.

Baudrillard’ın (2004, s. 53) ifade ettiği gibi “Tüm insanlar ihtiyaç ve tatmin ilkesi önünde eşittir, çünkü tüm insanlar nesnelerin ve malların kullanım değeri önünde eşittir. Halbuki değişim değeri önünde eşitliksiz ve bölünmüşlerdir.”

“habitus” kavramı, “ekonomik sermaye”, “sosyal sermaye” ve “kültürel sermaye” olmak üzere üç farklı sermaye türünü içermektedir.

Yüksek kültür, üst-orta kültür, alt-orta kültür, aşağı kültür ve sözde-halk aşağı kültürü Gans’ın beş temel beğeni kamusu arasında yer alır.

Erving Goffman’ın (1973) kitabıyla aynı ismi taşıyan “günlük yaşamda benliğin sunumu” kavramında rastlamaktayız.

Guy Debord (1931-1984), kitabının da adı olan “Gösteri Toplumu” kavramıyla, medya içeriklerinin, ihtiyacımız olduğu düşündürtülen ve çeşitlendirilmiş göz alıcı metalarla dolu bir gösteri olarak tezahür ettiğine işaret eder.

Günümüzde kullanılan mikroişlemciler, kablo televizyon, etkileşimli televizyon, cep telefonları, uydu yayıncılığı, kelime işlemci, elektronik posta, video konferans ve bunların birbirleriyle veri alışverişinde bulunabilmelerinden ortaya çıkan sistemler yeni medya ya da yeni iletişim sistemleri olarak tanımlanmaktadır.

Wright

Veblen

Göreli

Bocock

Habitus

üst-orta kültür

S.Lazarovic

G. Debord

Baudrillard

Breitrose

Tüketimin bir toplumsal sınıf ve statü imleci ola­rak yalnızca ekonomik boyutunun değil, kültürel ve davranışsal yönünün de büyük önem arz etmesi, ça­ğımızda tüketim ve sınıfsal konumlar arasındaki çok boyutlu ve karmaşık ilişkinin araştırılmasını elzem kılmaktadır. Gündelik hayatta sıklıkla gözlemlenen durumlardan biri, tüketilen meta, mal ve hizmetle­rin, iş görmeye ve pratik amaca yönelik kullanımla­rının ötesinde, toplumsal statü hatta kimlik bileşe­ni olarak bir işlev yerine getirmeleridir. Geç 19. yüzyıldan itibaren ayrı bir endüstri kolu oluşturmaya başlayan moda sektörü ve 20. yüzyıl boyunca teknolojik gelişme­lerle eşgüdümlü olarak kitle iletişim araçlarınca yaygınlık kazanan kültür endüstrileri, bu durumu kolaylaştırmış ve bireyin kimlik oluşturma süre­cine daha fazla nüfuz ederek tüketim pratiklerini gündelik yaşamın her anında var etme çabası içine girmiştir. Farklı toplumsal tabakalara mensup bireyler esasen, toplumsal statülerini oldu­ğunda daha iyi, güzel, farklı ya da ayrıcalıklı oldu­ğunu göstermeye yönelik bir tutum içinde tüketim toplumunun bir parçası hâline gelirler. Buradan yola çıkılarak tüketim pratiklerinin günlük yaşama nüfuz etmediğini söylemek olanaklı değildir. Doğru yanıt D seçeneğidir.

Tabakalaşma ve tüketim kalıpları arasındaki iliş­kiye yönelik en erken sosyolojik araştırmalar arasın­da, sınıf ve toplumsal tabakalaşmayı özellikle maddi ihtiyaç ve çalışma zorunluluğundan azade bir bi­çimde boşzamana sahip olma üzerinden kavrayıp, bunu bir prestij ve toplumsal statü göstergesi olarak imleyen ve literatüre kattığı “gösterişçi tüketim” ile eşleştiren Thorstein Veblen’in “aylak sınıfa” ilişkin kuramı karşımıza çıkar. Doğru yanıt C seçeneğidir.