TÜKETİCİ HUKUKU

19. yüzyılda Amerika Birleşik Devletleri’nde

1872

Dava Etme Hakkı

Bilgilendirilme Hakkı

Tüketici hukuku kendine özgü değildir

Sübjektif sistem

İhbar

Bilgilendirilme Hakkı

7

27

Kavram olarak tüketicinin korunması, ilk defa 19. yüzyılda Amerika Birleşik Devletleri’nde ortaya çıkmıştır. Mal ve hizmetlerle gereksinimlerini giderenlerin korunmasına yönelik modern anlamda ilk yasal düzenlemeler, Amerika Birleşik Devletleri’nde yapılmıştır.

Tüketicinin korunması, kavram olarak ilk defa 19. yüzyılda Amerika Birleşik Devletleri’nde ortaya çıkmıştır. Mal ve hizmetlerle gereksinimlerini giderenlerin korunmasına yönelik modern anlamda ilk yasal düzenlemeler, Amerika Birleşik Devletleri’nde yapılmıştır.

İndirim talep etme, temel tüketici haklarından birisi değildir. 6502 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun’un, kanunun amacını ortaya konan 1. maddesinde temel haklar sayılmakla birlikte, böyle bir hakka yer verilmemiştir.

Bu durum sağlık ve güvenlik hakkıyla ilgilidir. Bu hak, üreticilerin ürettikleri malların öngörülen kullanım süreleri boyunca güvenli olmalarını sağlar. Güvenlik bilgilerinin anlaşılabilen şekilde ürün üzerine konulmasını gerektirir. Bu hak kapsamında tüketicinin, kullanım talimatına uygun kullandığı sürece üründen zarar görmemesi gerekir. Ürünün pazara sunulmasından sonra sağlık ve güvenlik açısından tehlikeli hale gelmesi halinde, toplatılması ve yok edilmesi de tüketicilere sağlanan güvenlik hakkına dayandırılabilir.

Ekonomik çıkarların korunması olarak da adlandırılan tercihte bulunma hakkı sayesinde tüketiciler, tatmin edici bir kalite güvencesi ile rekabetçi fiyatlarla sunulan bir dizi mal ve hizmetler arasından seçim yapabilme olanağına sahiptir.

Tazmin hakkı, satın alınan mal ya da hizmetlerin öngörülen nitelikte olmaması, yani ayıplı çıkması durumunda; ayıplı malın geri alınması, değiştirilmesi, ayıplı hizmetin yeniden görülmesi ve bunun gibi ayıpların ve neden oldukları her türlü maddi, hukuki ve ekonomik zararların karşılanmasıdır. Hale de ayıplı ayakkabısını değiştirerek bu hakkını kullanmıştır.

Tüketici hukukunun temel amacı satıcıların değil tüketicilerin korunmasıdır. Verilen diğer bilgiler doğrudur.

İlk şık yanlıştır zira  tüketici hukuku diğer hukuk dallarından bağımsızdır.

Tüketiciyi koruyucu kanunlardaki düzenlemelere bakıldığında bu düzenlemelerin bazen
tüketiciyi; bazen de, tüketici işlemine dayandıkları görülür. Bu açıdan “Tüketici Hukuku” sistemlerini üç gruba ayırmak olasıdır: Sübjektif sistem, objektif sistem ve karma sistem. Tüketici işlemini esas alan sistem objektif sistemdir.

Bir tüketici işleminden söz edebilmek için ticari ve mesleki amaçlarla hareket edilmemesi ve taraflardan birinin tüketici niteliğinde olması gerekir. Dernek üyelerine ikram için kurabiye satın alınmasında bu şartlar sağlanmıştı