TOPLUMA HİZMET EĞİTİMİ

Topluma hizmet eğitimi, gönüllülüğe bağlı hizmetlere göre belli bir öğretim programı dâhilinde yürütülmesi ve bir ders içeriğindeki kazanımlar doğrultusunda planlanan ve gerçekleştirilen hizmet etkinlikleriyle daha yapılandırılmış bir biçime sahiptir. Bu yönüyle gönüllü etkinliklerden farklılaşır.

Weiget’e (1998) göre topluma hizmet eğitimini uygulama temelli eğitimlerden farklı kılan altı temel özelliği vardır. Bu özelliklerden ilk üçü toplumsal ve diğer üçü ise eğitimsel yöne vurgu yapar. Bu özellikler şu biçimde ifade edilebilir:

Weiget’e (1998) göre topluma hizmet eğitimini uygulama temelli eğitimlerden farklı kılan altı temel özelliği vardır. Bu özelliklerden ilk üçü toplumsal ve diğer üçü ise eğitimsel yöne vurgu yapar. Bu özellikler şu biçimde ifade edilebilir:

Tarihsel süreç içinde topluma hizmet eğitimi John Dewey’in deneysel eğitim kavramsallaştırmasına bağlı olarak gelişirken, sosyolojik açıdan yurttaşlık sorumlulukları ve sosyal sorumluluk ekseninde gelişmiştir.

Giles ve Eyler’e (1994) göre topluma hizmet bir terim olarak ilk kez “hizmet öğrenimi” adı altında Robert Sigmon ve Ramsey’in 1967’de Amerika Birleşik Devletleri’nde yaptığı bilimsel çalışmalarda ortaya çıkmıştır.

Amerikan geleneği içinde 1982’de “Ulusal Gençlik Liderlik Konseyi” ve 1984’te “Kampüs Sosyal Yardım Fırsat Ligi”nin kurulması, 1990 yılında Amerikan senatosundan “Topluma Hizmet Sözleşmesi”nin geçmesi ve 1993 yılında dönemin Birleşik Devletler başkanının tüm topluma hizmet uygulamalarını “Öğren ve Amerika’ya Hizmet Et” adı altında yasallaştırılması topluma hizmet eğitiminin kilometre taşları olarak kabul edilir.

Hutchison’ın (2001) alana ilişkin bilimsel çalışmaları derlediği çalışmasında topluma hizmet eğitiminin yükseköğretim kurumlarında kurumsallaşmasına ilişkin altı temel sistem bileşeni tanımlanmıştır.

Merkezi Koordinasyon: Topluma hizmet eğitiminin kurumsallaşmasındaki bir diğer sistem bileşeni de merkezi koordinasyondur. Vizyon ve misyon ifadelerinde kurumsal olarak tanımlanmış ve ilişkilendirilmiş topluma hizmet eğitimi yine kurumsal stratejik planlarda stratejik amaç ve hedef olarak ortaya koyulduktan sonra, üniversite yönetiminin merkezi koordinasyonuna gereksinme duyar. İnsan kaynaklarının, gereksinme duyulan fonların, fiziksel mekanın, üniversitenin birimlerinin kapasitelerinin ve kurumsal işbirliklerinin işe koşulmasında merkezi koordinasyon, kurumsallaşma bağlamında önemlidir.

Sigmon

Üniversiteler

1960

Hutchison

Yönetsel Liderlik

Öğretmen merkezlidir.

Dewey

Freire

Topluma hizmet eğitimi öğrencilerin özsaygılarını geliştirmelerine yönelik fırsatlar sunar.

Topluma hizmet eğitimi etkinlikleri öğrencilerde demokratik tutum ve davranışların gelişmesine yönelik fırsatlar sunar.

Etkileşim