DÜŞ MÜ, GERÇEK Mİ?: SİNEMA

Çerçeve içindeki görüntü, kurgu, kamera hareketleri, ışıklandırma, ses, oyuncu ve dekor sinemanın anlatım araçlarıdır.

Seyircinin kolay tükettiği popüler filmler yığınlara ulaşır. Sinema, kitlelere ucuz bir eğlence sunar. Sinema, görüntü ve ses teknolojilerini kitlesel ortamlarda (salonlar, açık alanlar vb.) iletileri gönderebilecek şekilde kullanır. Film seyretmek insanın boş zaman etkinliklerinden biridir. Sinema, medya kültürünün başlıca ögelerinden biridir. Sinema, diğer kitle iletişim araçlarındaki içeriklerden biridir. Diğer kitle iletişim araçları ve ortamları film endüstrisinin ürünlerinin kitlelere ulaşmasında rol oynar. Filmler uzmanlaşmış kişiler tarafından pahalı ve karmaşık teknolojiler kullanılarak üretilir. Sinema; üretimi, dağıtımı ve gösterimiyle bir endüstridir. Sinema, toplumların pek çok konudaki modalarını etkiler.

Sinemanın 19. yüzyılda boş zaman etkinliği kalıplarını değiştirerek kitle eğlencesine dönüşmesi perde, yansıtma cihazı ve ses sistemi aracılığıyla sağlanmıştır.

Bahsedilen özellikler sinemanın toplumların modalarını etkileme özelliği ile ilgilidir.

Sinemanın öncüsü olarak nitelendirilen kavram fotoğraftır.

İlk film kamerası 1888’de Thomas Edison tarafından geliştirilmiştir.

Haber filmlerinin ve öykülü filmlerin sese kavuşması 1895 yılında gerçekleşmiştir.

Sinema teknolojisinin renkle buluşması 1930 yılında gerçekleşmiştir.

Film endüstrisinin temel ögeleri üretim, dağıtım ve gösterimdir.

Televizyon yayınlarının başlaması ve yaygınlaşması, ekonomik bunalım, dövizdeki artışa koşut olarak film ham maddesinin pahalılaşması, siyasal kargaşa, terör, filmlerin seyircinin değişen beklentilerine ve beğenilerine karşılık verememesi gibi nedenler, 70’li yılların ikinci yarısında Türk sinemasının altın döneminin sonlanmasına neden olmuştur.

Bir dağıtım firmasının üstlendiği işler, filmin tanıtımını ve reklamını yapmak; filmin gereken sayıda kopyasını hazırlatmak; salon sahipleriyle bağlantı kurmak ve filmi salonlara ulaştırmak; çoğaltım ve gösterim haklarını satın alan televizyon, video kaset ve video disk şirketlerine filmi ulaştırmaktır.

Yönetmenlerin, büyük yapım şirketlerine ve dolayısıyla onların biçimlendirmelerine, seçimlerine ve isteklerine bağlı olmadan, kendi tercihleri doğrultusunda, onları destekleyen kişi ve kurumların katkısıyla, küçük bütçelerle yaptıkları filmler bağımsız sinema kavramı olarak değerlendirilir.

Seyirci, oldukça farklı gruplardan insanların oluşturduğu heterojen bir kalabalıktır.

Seyircinin kendisini filmdeki karakterlerin yerine koymasına özdeşleşme denir.

DVD oynatıcılar, taşınabilir ya da masaüstü bilgisayarlar, gelişmiş mp3 çalarlar ya da avuç içi bilgisayarlar sinema seyircisini salonlarda film seyreden kitle olmaktan çıkaran araçlar arasında yer almaktadır. 

İnsanların, sorunlarından, gündelik hayatta kendilerini sıkan gerçeklerden, katlanmakta zorlandıkları koşullarından uzaklaşmak için popüler eğlencelere yönelme eğilimi kaçış kavramı ile ifade edilmektedir.

Olay örgüsü, durumlar, karakterler, karakterlerin giyim ve davranış biçimi, müzik, diyaloglar, öykünün geçtiği mekân, nesneler, araçlar ve görsel biçem (lşıklandırma, kamera açıları, hareketleri, kurgu vb.) bir türü diğerlerinden ayırt etmemizi sağlayan ve türe kimliğini veren ögelerdir.

Roller, eleştiri-yorum, tutundurma ve reklam yıldız imgesini oluşturan kitle iletişim araçlarındaki iletiler arasında yer almaktadır.

Sinemamızın ilk yıldız oyuncusu Cahide Sonku'dur.

Gerçeklik izlenimini ortaya çıkaran anlatım biçiminde anlatım araçları gizlenir. Olaylar neden-sonuç ilişkisi içinde anlatılır. Anlatım karmaşık değildir. Seyircinin karakterlerle özdeşleşmesi sağlanır.