BİREYDEN KİTLEYE

Doğayla etkileşim içinde her insan kendi becerileri ve yeteneklerine
uygun işleri üstlenmiştir. Bazıları hayvanları kovalamış ya da gözcülük yapmış, bazıları avlanmış, bazıları da avladıkları hayvanları parçalayarak yemek için hazırlamıştır. Böylece ilk insandan başlayarak, insanlar arasında iş bölümü ortaya çıkmıştır.  Yani bir iş, iki ya da daha çok kişi arasında bölünerek yapılmaya başlanmış ve her insan belli bir işi yapmaya yönelmiştir.

Communis: Latince’den gelen bu kavram, birden çok kişiye ya da nesneye ait olan ve ortaklaşa yapılan anlamına gelir.

İletişim denildiğinde anlaşılması gereken şey; toplum içinde ortaya çıkan karşılıklı ilişki yani etkileşim, değiş tokuş ve paylaşımdır. Duyguların, düşüncelerin, bilgilerin ve becerilerin etkileşimi, değiş tokuşu ve paylaşımıdır söz konusu olan. 

Bu tanımlardan bazıları:
• Bir düşüncenin konuşma yoluyla karşılıklı değiş tokuşu
• Organizma düzeyinde bile olsa ortak davranışa olanak veren etkileşim
• Duyguların, düşüncelerin, bilgi ve becerilerin aktarılma süreci
• Yaşayan bir evrenin parçalarının ilintilenmesi, bağlantılarının kurulması
süreci
• Askeri dilde iletimin (Komutun) gönderilmesi ile ilgili araç, usul ve teknikler
• Kaynağın karşı tarafı etkilemeyi amaçlayan davranışı
• Güç ve iktidar olarak kullanılan mekanizma

En basit anlamda iletişim süreci üç temel ögeden oluşur: Kaynak, alıcı ve ileti.

Kaynak: Bir iletiyi oluşturarak gönderen; kişi, kurum ya da araçtır.

Alıcı: Kaynağın karşısında konumlanmış olan ve iletiyi alması amaçlanandır.

İleti: Kaynağın bir şeyi alıcıya iletmek için ürettiği sözel, görsel sinyal ya da
sinyaller bileşimi. iletişim sürecinde iletilen şeydir.

İletişim sürecinde, ileti sinyallerini kaynaktan alıcıya taşıyan ögeye kanal denir. İletişim sürecinde kaynak, alıcı ve ileti sosyal bir olgu olarak iletişim kuramlarının konusu olurken, kanal ise teknikle, mühendislikle ilgilidir, iletişim kuramcılarının doğrudan ilgili alanlarına girmez.

Kodlama, sözcükler, el-kol hareketleri ya da resimler, simgeler gibi çok geniş bir alanı kapsayabilir.

Sanayi Devrimi, toprağa yani tarıma ve insan gücüne dayalı bir ekonomik yapıdan, makinelerin ve seri üretimin egemen olduğu bir ekonomik yapıya geçiştir.

Sanayileşme öncesi üretimin temel alanları tarım, hayvancılık ve zanaattır.

Sanayi Devrimi nüfusun merkezlerde, yani kentlerde toplanmasına yol açmıştır. Buna paralel olarak nüfus hızla artmıştır. Nüfus artışının dönem açısından iki önemli sonucundan söz etmek gerekir. Birincisi, daha çok sayıda çalışan insan yani işçi, ikincisi ise daha çok sayıda tüketen insandır.

Kitle: Belli bir coğrafi mekana yayılmış olan insanların; birbirleriyle fiziksel ilişkiye girmeden, aralarında duygu ve düşünce birliği olmadan oluşturduğu insan
topluluğu.  Örneğin farklı mekanlarda oturarak aynı gazeteyi okuyan, aynı televizyon kanalını izleyen insanlar bir kitledir. 

Kitle toplumunun tipik özelliği, insan gücünün yerine makine gücünün geçmesi ve kitle halinde seri üretimin gerçekleşmesidir.

Kitle toplumu insanı, diğer insanlarla ilişkileri zayıf ve gevşek, ürettiği ürüne yabancılaşmış, kalabalık içinde yalnızlaşmış insandır.

Kitle iletişimi, iletişimcilerin (genellikle bir kuruluşun), bir kanal kullanarak, geniş, hızlı ve sürekli biçimde iletiler yayarak geniş kitlelerde tepkiler uyandırma ve tepkileri çeşitli şekillerde belirleme sürecidir. Başka bir deyişle söylemek gerekirse; kitle iletişimi, kaynak durumundaki iletişim kuruluşlarının, topluma, araçlar yoluyla çeşitli iletiler aktarma sürecidir.

Kitle iletişim araçlarını basılı araçlar, elektronik araçlar ve fotoğrafik araçlar olarak üç başlık altında toplamak mümkündür. Basılı araçları kitap, gazete ve dergiler oluşturur. Elektronik araçlar radyo, kaset, plak, televizyon, internet, cd-rom; fotografik araçlar ise fotoğraf, sinemadır.

1900’lü yıllara gelindiğinde iki temel çoğaltım teknolojisinden söz etmek gerekir.
Birincisi, yazı, resim ve durağan görüntüyü (fotoğrafı) çoğaltarak yayan matbaadır. Diğeri ise, sesi çoğaltarak yayan ses plaklarıdır.

İnternet (1969) alıcıya seçenekler sunan bir kitle iletişim aracıdır.

Bu araçların temel görevi bilgi yaymaktır.

Doğadan, çevresinden, okullar başta olmak üzere kütüphanelerden, kitaplardan, sergilerden edindikleriyle kitle iletişiminin alıcısı olmalıdır.