TEMEL YEM BİLGİSİ VE HAYVAN BESLEME

• Yeşil bitkiler erken biçilmelidir.
• Uygun hava koşulları seçilmelidir.
• Yeşil bitkilerin su miktarı azaltılmalıdır.
• Bitki sapları yumuşaklığını korumalıdır.
• Bitki yabancı ve zararlı maddelerle karışık olmamalıdır.

Bir yem ya da rasyonun sindirilmeyen organik madde kısmına dolgu maddesi
ya da balast madde denilmektedir.

Aşırı derecede dolgu maddesi yetersizliğinde ise hayvanların altlıklarını yemek, tahtaları kemirmek ve yemliklerini kemirmek suretiyle dolgu maddesi ihtiyacını karşılamaya çalıştıkları görülür. Rasyonda dolgu maddesinin gereğinden fazla olması durumunda, sindirim bozukluğu, yemlerin iyi değerlendirilmemesi, besin madde gereksiniminin tam olarak karşılanamaması sonucu fizyolojik açlığın şekillenmesine neden olur.

Buğdaygil samanları işletmelerde en fazla bulunan saman türleridir. Yazlık ve kışlık oluşlarına göre besin maddeleri miktarları değişiklik gösterir. Düşük sindirilme derecesine sahiptir. Buğday, arpa, yulaf, çavdar, pirinç, mısır samanları bu grupta yer almaktadır.

Patates değişen oranlarda solanin adlı alkaloid içermektedir. Genellikle olgunlaşmamış filiz veren patateste ve küçük yumrularda daha fazladır.

Yemler silo yemi hazırlanışında gösterdikleri kolaylık derecesine göre 4 kısımda
incelenir.
• Silolamaya en uygun yemler: Mısır hasılı, şeker pancarı yaprakları, şeker
pancarı başları.
• Silolamaya az uygun yemler: Üçgül ve hububat sapları.
• Silolaması zor olan yemler: Körpe çayır otları ve bazı buğdaygiller.
• Silolaması en zor olan yemler: Yonca, korunga ve fiğ.

Silaj yeminin yapılması esnasında on önemli faktör söz konusudur; Silajlık yemin seçimi, Silajlık yemin kimyasal komposizyonu, Hasat etme zamanı, Biçim yüksekliği, Materyalin soldurulması ve parçalanması, Materyalin taşınması ve siloya doldurulması, Katkı maddesi ilave etme, Sıkıştırma ve anaerop ortamı sağlama, Materyalde optimum bakteriyel populasyonun sağlanması, Optimum kriterlere göre silajlık yemin açılıp kullanılması

Bitkinin kaliteli kısmını oluşturan yaprağın sap ve gövdeye oranının fazla
olması, kendine has parlak yeşil renge sahip olması, hoş bir kokuya sahip
olmalı, yumuşak ve esnek özelliğe sahip olmak kuru ot çeşitlerinin erken biçildiğinin, diğer bir deyişle besin maddeleri yoğunluğunun yüksek olduğunun bir göstergesidir. İyi kaliteli ot içinde yabancı madde çok az miktarlarda bulunmalıdır.

Yerde kurutma, en basit kurutma şeklidir. Bu yöntemde yeşil bitkiler biçildiği
yerde kurutulur. Güneş ışınları etkisiyle bitkinin kapsadığı su miktarı % 12-15’e
kadar düşürülür.

Yem bitkilerinin henüz gelişme dönemini tamamlamamış bol yapraklı döneminde sap, yaprak, filiz ve çiçeklerini üzerinde bulunduran ve hayvanlara otlatılarak ya da biçilerek yedirilen yemlere Yeşil Yemler denir.

Silaj yemleri yeterli düzeyde kuru madde (%30-40) içeren yeşil yemlerin biçildikten sonra anaerob koşullarda saklanması sonucu elde edilen fermente yemlerdir.

Şıklarda verilenlerin tamamı yemlerin hayvan beslemede değerlendirildiği yöntemlerdendir.

Şıklarda verilenlerin tamamı silaj yemlerin avantajlarındandır.

Yonca silolaması en zor olan yemlerdendir.

Yonca kök yemler arasında yer almaz.

 

Yer alması, patates ve tapiyoka yumru yemlere örnek oalrak verilebilir.

Patates mineral maddeler bakımından sadece potasyumca zengindir.

Mısır samanı baklagil samanlarından değildir.

Buğday samanı ülkemizde üretilen samanlar içerisinde en fazla olanıdır.

Baklagil otları kalsiyum, fosfor ve magnezyum bakımından buğdaygil otlarına göre daha zengindir. Sözü edilen bu yemler karoten (vitamin A’nın ön maddesi) yönünden oldukça zengin olup, aynı zamanda iyi bir vitamin E ve B kaynağdır.