TEMEL VETERİNER MİKROBİYOLOJİ VE İMMÜNOLOJİ

I.Spesifik antijen-antikor reaksiyonlarına dayanan in vitro testleri içerir.

II.Aşılama öncesi ilgili etken mikroorganizma için, aşılanacak bireyin kan serum antikor titresi önemlidir.

III.Antikor kaynağı olarak bireyin lenf sıvısı kullanılır.

IV.Serolojik testlerde pozitif reaksiyon için antijen ve antikor konsantrasyonunu önemli değildir.

V.Serolojik testler sadece enfeksiyon hastalıklarının teşhisinde kullanılır.

VI.İmmün sistem hastalıklarının teşhisinde serolojik reaksiyonlar yön gösterici olabilir.

I.İlk aşamada hasta serumundan antikor elde edilmesi gerekir.

II.Hastanın farklı dokularından veya vücut salgılarından enfektif ajan izolasyonla elde edilebilir.

III.İn vitro testlerde hastadan mutlaka antikor elde edilmesi şarttır.

IV.Serolojik reaksiyonlar sırasında antijen ve antikor molekülü tek aşamalı olarak konsantrasyona bağlı olarak birleşir.

V.Antijen ve antikor molekülünün birleşimi lattis (örgü) formasyonu olarak ifade edilir.

I.Hasta antikoru ilk tüpten itibaren bir seri dilusyona tabi tutulur.

II.Sulandırma aşamasından sonra her bir tüpe giderek artan konsantrasyonda antijen ilavesi yapılır.

III.Her bir tüpe eşit miktarda antijen ilavesi yapılır.

IV.Her bir tüpe giderek azalan konsantrasyonda antijen ilavesi yapılır.

V.Antijen-antikor konsantrasyonu en yüksek konsantrasyonda pozitif reaksiyon verir.

VI.Antijen-antikor konsantrasyonu en uygun konsantrasyonda pozitif reaksiyon verir.

I.Zon fenomeni serolojik tüplerdeki antijen-antikor konsantrasyonuyla ilgilidir.

II.Ekuvalen zon antijen ve antikor moleküllerinin tam olarak birleşimini ifade eder.

III.Hasta serumu sulandırıldıysa; ekuvalen zonun öncesindeki tüpler antijen fazlalığına bağlı olarak prezon tüpleridir.

IV.Hasta serumu sulandırıldıysa; ekuvalen zon tüpünün sonrasındaki tüplerde antijen fazladır ve bu tüpler post zon tüpleridir.

V.Prezon ve post zon tüplerinde negatif sonuç gözlenir.

VI.Pozitif reaksiyon prezon ve ekuvalen zon tüpünde gözlenir.

I.ELISA(enzim bağlı immünosorbent testi)

II.IFA(indirekt floresan antikor testi)

III.İmmünoelektroforez

IV.Presipitasyon

V.Tüp aglütinasyon testi

VI.RIA(radyoimmünotest)

I.Presipitasyon

II.Aglütinasyon

III.ELISA(enzim bağlı immünosorbent testi

IV.RIA(radyoimmünotest)

V.Kompleman birleşmesi

VI.İmmünelektroforez

I.İn vivo ortamda yapılan serolojik testlerdir.

II.Sadece canlı deney hayvanı üzerinde uygulanabilirler.

III.Sonuçlar ID₅₀ veya LD₅₀ dozu olarak ifade edilir.

IV.Toksin nötralizasyon testi üçüncül bağlanma testlerindendir.

V.Kompleman birleşmesi testi üçüncül bağlanma testlerindendir.

I.İkincil bağlanma testlerindendir.

II.Kompleman antijen-antikor kompleksine bağlanma özelliği gösterir.

III.Hasta serumu kompleman kaynağı olarak kullanılır.

IV.Deney hasta serumundaki etkene spesifik antikor varlığının testi prensibini güder.

V.Deneyde hemolitik sistem; koyun eritrositi ve uygun antikorudur.

VI.Deneyde hemoliz görülmesi hasta serumunda etken antikoru varlığına işarettir.

I.Kullanılan antijen çözünür özellik gösterir.

II.Antijen uygun antikoru ile çökelti oluşturur.

III.Bakteriler aglütinin olarak kabul edilebilir.

IV.Hasta antikoru aglütinin özelliği gösterir.

V.Kan grubu tayin testi bir aglütinasyon testidir.

VI.Primer bağlanma testlerine örnektir.

I.Sekonder bağlanma testlerindendir.

II.Antikor çözünür özellik gösterir.

III.Antijen süspansiyon halindedir.

IV.En güçlü presipitin özelliği, Ig M antikorundadır.

V.Uygun antijen ve antikor bu testte bulanıklık oluşturur.

VI.Sıvı ve jel ortamlarda yapılabilir.