TEMEL VETERİNER FİZYOLOJİ - Deneme Sınavı - 4

Hipoksi: Dokulara yeterli miktarda oksijen sunulamamasıdır. Hipoksinin 4 tipi vardır.
• Hypoxic hypoxia (Hipoksik Hipoksi): Bu tür hipokside, kanda ve alveollerde oksijen basıncı düşük olduğundan hemoglobin oksijeni bırakmaz. Deniz düzeyinden yüksek yerlerde, emphysema, asthma, pneumoni, solunum yollarının tıkanması, narkozda az oksijen verilmesi ile kalpte ve büyük damarlardaki anomalilerde gözlenir.
• Anemik Hipoksi: Hemoglobin azlığından ileri gelen bu çeşit hipokside, mevcut hemoglobinin oksijen ile doymuşluğu tamdır. Fakat hemoglobin miktarı azaldığı için, dokulara yeter miktarda oksijen sunulamaz. Anemi, kan kayıpları, karbonmonoksit (CO) zehirlenmesinde gözlenir.
• Stagnant Hipoksi: Bir organa, vücudun bir kısmına veya tamamına giden kanın azlığından meydana gelen bir hipoksidir. Oksijen basıncı normaldir. Kalp yetmezliğinde, vena kanının kalbe dönmesindeki bozukluklarda, kan kayıplarında ve şokta görülür.
• Histotoksik Hipoksi: Toksik etkilerle hücre oksidasyon mekanizmasının bozulması sonucu, kanda basıncı ve miktarı normal olan oksijenin kullanılamamasına bağlı gelişen bir hipoksi türüdür. Siyanür zehirlenmelerinde, narkotikler ve fazla alkol alımında görülür.

Böbrek, kapsula renalis denilen bir zar ile örtülmüştür. Dış kısmına korpus renalis, iç kısmına medulla renalis denir. Böbrek dokusu piramitlerden oluşmuştur. Böbreklerin ağırlığı vücut ağırlığından oldukça az olmasına rağmen (%0.5) kalpten pompalanan kanın yaklaşık olarak %20’si böbreklerden geçer.

Klirens, bir dakikada oluşan idrarla atılan maddeyi içeren plazma miktarıdır. Glomerular süzüntü miktarını belirlemede ve böbreklerde kan akımının normal olup olmadığını anlamada yararlanılır.

Diyaliz, çözünmüş kristaloitlerin bir zardan yayınım yoluyla geçiş olayına denir.

Büyük parçacıkların hücre zarındaki özelleşmiş bir yolla hücre içine alınmasına endositoz denir. Hücre zarı yüzeyinde özel çukurlar bulunur, bu çukurların çeperinde özel reseptörler bulunur. LDL’nin hücre içerisine alınması bir endositoz olayıdır.

Süspansiyonlar bir sıvıda çözünmeyen katı bir maddenin dağılmasıyla oluşur. Bu nedenle saydam değildir ve ışığı karşı tarafa geçirmez. Bu duruma Tyndall olayı denir.

Sudan sonra hücrelerde en fazla miktarda bulunan madde, proteinlerdir. Çünkü hücre kitlesinin %10-20’sini oluştururlar.

Lizozomlar, hücreye alınan besin partiküllerini ve bakteri gibi istenmeyen maddeleri sindirirler. İçerisinden kırktan fazla enzim bulunmaktadır. Bu nedenle hücre içi sindirim sistemi olarak görev alırlar.

Vakuoller, bitkilere özgü bir organel olup hücrenin gerginliğini ayarlar.

Dokularda su azalması dehidrasyon olayıdır. Şiddetli ishaller, kusma, aşırı terleme, geniş alandaki deri yangınları önemli miktarda su kaybına neden olarak dehidrasyona neden olmaktadır.

Asthma, pneumoni, emphysema gibi durumlar solunuma bağlı asidozise neden olurlar. Nefritis sonucunda bedende uçucu olmayan asit miktarı artışına bağlı olarak metabolizmaya bağlı asidozis görülür. Ancak ensefalitis yani kafa travmalarında solunuma bağlı alkalozis görülür.

Kanın pH’sı Henderson-Hasselbalch denklemine göre hesaplanır. Kanın normal pH’sı 7.3 ila 7.4 arasında olmalıdır. Kanın pH’sı artarsa alkalozis, azalırsa asidozis durumu oluşur. 

Kanda pH azalırsa, yani kanda hidrojen konsantrasyonu artarsa asidozis, pH artarsa yani hidrojen konsantrasyonu azalırsa alkalosis (alkalozis) adı verilen patolojik bir durum oluşur.

A

B

E

C

D

B

C

A