Fiziksel olarak rengin algılamasında üç temel nitelik bulunur. Bunlar, 1.Temel renk (Hue): Rengin
kendisidir. 2.Doygunluk (Saturasyon, chroma): Rengin saflık derecelerini belirler ve rengin en doğru, doygun hâlidir. 3.Parlaklık (value): Işıkların yansıtma boyutudur. Renklerin açıklık veya koyuluğunun ölçümüdür.
Ton (Hue)
Rengin en saf hâlini tanımlayan bir terimdir; Genellikle “renk” kelimesi ile birbirinin yerine kullanılan “ton” terimi, belirli bir rengin ait olduğu aileyi ve tam doygunluğa sahip bir rengi ifade eder. Bir başka belirtmeyle ton, bir rengin kırmızı, turuncu, sarı, yeşil, mavi, mor olarak adı veya niteliğidir. Bir renk genellikle en belirgin veya baskın tonunun adıyla anılır. Renk çemberi 12 temel renk tonuna sahiptir. Ancak “Hue” her zaman yalnızca rengin adı anlamına gelir. Chroma, renk tonunun eş anlamlısıdır.
Değer (Value)
Değer, bir rengin açıklığını veya koyuluğunu ifade eder. Değer, bir kompozisyon içinde vurgu oluşturmak ve görsel hiyerarşi oluşturmak için önemli bir araçtır. Tonlar, en saf göründükleri yerde doğal bir değere sahiptir. Her tonda, koyu tonlardan açık tonlara kadar bir dizi değer elde edebilir. Beyaz, mümkün olan en yüksek değerdir. Siyah, mümkün olan en düşük değerdir. Bir renge, beyaz veya siyah eklemek, o rengin değerini değiştirir. Siyah ve beyaz renksiz değerler, siyah ve beyaz karışımı olan gri, orta bir değerdir.
Doygunluk, Kroma (Saturation)
Bir rengin “yoğunluğu” veya “kroma” olarak da adlandırılan doygunluğu bir rengin parlaklığını ve yoğunluğunu tanımlar. Bir renk tonuna sahip algılanan renkler kromatik renkler olarak algılanır. Bir rengin doygun görünüp görünmediği, yanında hangi renklerin bulunduğuna bağlı olacaktır.
Doygunluk terimi,
bir rengin saflığını ifade eder. Bir rengin doygunluğu azaldıkça renk griye döner. Bir rengi tamamen solgunlaştırılırsa, esasen griye döner. Parlaklık veya hafiflik, bir renge beyaz miktarını ekler. Ne kadar fazla parlaklık eklerseniz renk o kadar soluklaşır. Parlaklığı azaltırsanız, beyaz miktarı azaldıkça renk koyulaşır.
