LABORATUVAR HAYVANLARI

Fare, araştırma amaçlı en fazla kullanılan türdür.

Farelerde gebelik süresi 19-21 gündür ve yavrular tüysüz olarak doğarlar.

Her fare günde ortalama 3-4 g yem tüketir.

Sıçanların göz yuvası içerisinde, porfirin içeren kahverengi-kırmızı renkli bir salgı üreten Harder bezleri vardır. Bu salgı sıçan kendisini temizlerken vücuttan salgılanır. Bu salgıdan dolayı göz ve burun çevresinde kırmızımsı rengin bulunması, sıçanın kendisine temizleyemediğini hasta veya yorgun olduğunu veya üst solunum yollarında enfeksiyon varlığının belirtisidir.

Farelerde olduğu gibi, sıçanlar ayak tabanları boyunca yer alan ter bezleri ve kuyruklarındaki kan damarlarının genişlemesiyle vücut ısılarını dengede tutarlar. Ayrıca, vücut ısısını düşürmek için vücutlarını tükürükle kapladıkları bilinmektedir.

Ortam ısısının 5-6°C’nin altına düşmesi ve günlerin kısalması, sonucu hamsterler kış uykusuna yatar. Kış uykusuna yatmaları nedeniyle, hamsterler aynı zamanda hipotermi çalışmalarında da kullanılmaktadır. 

Gerbiller genetik olarak epilepsi geliştirirler. Bu nedenle, insanların idiopatik epilepsisi hastalığı çalışmalarında hayvan modeli olarak kullanılırlar. Gerbiller kolesterol metabolizması ve damar sertliği çalışmalarında kullanılır. Obezite, filaria ve beyin infarktüsleri gerbillerin kullanıldığı diğer bilimsel çalışma alanlarıdır.

Gerbiller, haftalarca susuzluğa dayanır ve çevre ısısındaki değişikliklere son derece iyi uyum sağlarlar. Nem oranı % 50’yi aşarsa, kürkleri kaba ve yağlı bir görünüm alabilir.

Kobaylar çoğunlukla serum, aşı ve diğer biyolojik maddelerin üretimde duyarlılık çalışmalarında kullanılır. Kobayların tüberküloz, difteri, leptospiroz ve brusella gibi enfeksiyon hastalıklarına karşı aşırı duyarlılığı nedeniyle, bu hastalıkların tanısında ve bu hastalıklarla ilgili yeni yöntemlerin geliştirilmesinde ve immünolojik araştırmalarda kullanılmaktadırlar. Kobayların orta kulaklarının anatomik yapısı, otoloji çalışmaları için elverişlidir. Ayrıca, folik asit, C vitamini, tiyamin, arjinin ve kalsiyum içeren diyetlerle ilgili çalışmalar için oldukça kullanışlı bir hayvan modelidir.

Kobaylar gruplar halinde barındırılır ve birbirlerine karşı saldırgan değildirler.

Kobayların sularına C vitamini ilave edilebilir (220 mg/l), suyun klor içermemesine dikkat edilir çünkü klor C vitamininin etkisini azaltır.

Ortalama 68 gün süren kobayların gebelik süresi diğer kemirgenlere kıyasla çok uzundur

Tavşanlar için en uygun çevre ısısı 15-18°C dir.

Tavşanlar, toksisite testleri (özellikle fötüsün anormal gelişimine sebep olabilecek teratojenlerin testi), antiserum üretimi, biyolojik etkinliği olan maddelerin ölçümlendirilmesi (kalibrasyonu), göz ve deri irritasyon testleri ve damar sertliği ile ilgili çalışmalarda kullanılır.

Kobaylar, omuzlarının ve göğüs kafeslerinin etrafından canları acımayacak bir şekilde sıkıca kavranarak ve aynı zamanda arkasından ve arka bacaklardan da diğer elle desteklenerek kaldırılır (Resim 3.8). Karın ve gövdesinden çok sıkı bir şekilde kavranması, kobayın şoka girmesine veya karaciğer ve akciğer yaralanmalarına neden olabilir.

Eklemlerde şişkinlik, bol tükürük ve uyuşukluk, kobaylarda C vitamini eksikliğinin belirtileridir.

Farelerin cinsiyeti anüs ve genital bölge arasındaki mesafe karşılaştırılarak tayin edilir. Anüs ile vajina arasındaki mesafe erkekte, dişiye kıyasla iki kat daha fazladır.

Fareler başlıca kanser, antikor, ilaç ve aşı araştırmalarında kullanılmaktadır. Küçük boyutları nedeniyle, farelerin fizyolojik parametreleri oldukça hızlıdır. 

Ad libitum: Hayvana yiyebildiği kadar yem verilmesi.

Kaprofaji: Hayvanların kendi dışkısını yemesi.