TEKNOLOJİ,İNNOVASYON VE GİRİŞİMCİLİK

Girişimci veya potansiyel girişimci sahip olduğu nitelikleri gözden geçirip girişim fırsatlarını izleyerek bir iş fikri oluşturduktan sonra, iş fikrinin yapılabilir bir iş olup olmadığını belirlemelidir. Yapılabilirlik (Fizibilite) analizi, bir iş fikrinin uygulanabilir olup olmadığını belirleme sürecidir. Yeni bir girişim sürecinde belirli varsayımlar ve tahminler dâhilinde girişilecek işin gerçekleşmesi ile sonuçlarına yönelik tespit ve değerlendirmeleri içeren bir çalışmadır. Bu anlamda iş fikrini; ekonomik, teknik, finansal ve hukuki olarak değerlendirmek gerekmektedir. Birçok girişimci, bir iş fikrini belirledikten sonra doğrudan bir iş modeli geliştirmeye atlamak gibi bir hata yapar. Böylelikle genellikle bir iş fikrinin fizibilitesini test etmek için önemli bir adımı atlar veya çok az zaman ayırır. Oysa yapılabilirlik analizi ile harcanan zaman bir vakit kaybı değildir. Aksine iş planı için gerekli olacak olan analizlere bu aşamada başlamak işleri hızlandıracaktır. Yanıt B'dir.

Bir yapılabilirlik analizinin dördüncü bileşeni, önerilen bir girişimin finansal fizibilitesinin değerlendirmesini içerir. Sürecin bu aşamasında temel ekonomik fizibiliteyi inceleyen geniş bir finansal analiz yeterlidir. Bu analiz; “Bu iş yeterli kâr getirir mi?” sorusuna yanıt arar. Finansal fizibilite analizine dâhil edilecek dört ana unsur, başlangıç sermayesini, tahmini kazançları, nakit akışını ve bunun sonucunda yatırım getirisini içerir.

• Başlangıç sermayesi: Bazı girişimler büyük miktarda sermaye gerektirirken bazıları daha küçük başlangıç sermayeleri ile kurulabilir. Genellikle hizmet girişimleri, üretim veya perakende girişimlerine göre daha az sermaye gerektirir. Yeni kurulan işletmeler genellikle donanım, bina, teknoloji ve diğer maddi varlıkları satın almak, çalışanları işe almak ve eğitmek, mal ve hizmetlerini tanıtmak ve pazarda varlık göstermek için sermayeye ihtiyaç duyarlar. İyi bir fizibilite analizi, bir girişimcinin işi kurmak ve işletmek için ihtiyaç duyacağı başlangıç sermayesinin miktarını tahmin eder. 

• Tahmini Kazançlar: Bir girişimci, girişiminin başlangıç sermaye gereksinimlerine ilişkin bir tahmin oluşturmanın yanı sıra, önerilen işletmenin kazanç potansiyelini de tahmin etmelidir. Girişimciler, süreç eğer başta yapılan iş planına göre yürütülürse kendileri ve yatırımcılarının iş girişiminden görmeyi bekleyebilecekleri finansal sonuçları tahmin edebilirler. 

• Nakit Akışı: Planlama aşamasında, girişimci, başa baş nakit akışı sağlanana kadar işi sürdürmek için ihtiyacı olacak toplam para miktarını tahmin etmelidir. Bu tahmin, iyimser olmayan bir senaryoya dayandırılmalıdır çünkü yeni bir işletmenin başlatılması ve büyümesinde neredeyse her zaman beklenmedik maliyetler ve gecikmeler vardır. 

• Yatırım Getirisi: Finansal analizin son kısmı, girişimin üretmesi beklenen getiri oranını belirlemek için tahmini kazançları ve sermaye gereksinimlerini belirlemek ile ilgilidir. Basit bir hesapla, girişim sağladığı tahmini kazançların işletmeye yatırılan sermaye miktarına bölünmesiyle hesaplanan yatırım sermaye getirisi oranı kullanılabilir. Finansal fizibilitenin bu kısmı yatırımcılar için genellikle en fazla önem verilen kısımdır.

Yanıt E'dir.

Müşteri Kesitleri: İyi bir iş modeli her zaman müşteri ile başlamalıdır. Girişimcinin ilk adımı, açıkça tanımlanmış ihtiyaçları olan müşteri kesitlerini tanımlamaktır. Bu bölümde açıklanan önceki adımlarda, girişimci pazarını belirlemeye başlar. Çoğu girişimci için, başlangıç pazarı çok geniş bir şekilde tanımlanmıştır. Girişimci hedef pazarın tanımlanmasında demografik, coğrafi, sosyoekonomik ve diğer faktörleri kullanır. Başarılı bir girişim oluşturmak, bir girişimcinin mal veya hizmetlerini satın almak için para harcamaya istekli gerçek müşterileri çekme yeteneğine bağlıdır. İş modelinin bu kısmında girişimci, kim için değer yarattığını yani müşterilerinin kim olduğunu belirlemelidir. Müşterilerin hangi işleri yaparken hangi sorunlarla karşılaştıkları, nasıl bir hayat tecrübelerinin olduğu ve satın alma kararlarını nasıl verdikleri gibi soruları cevaplayabilen bir girişimci müşteri kesitini iyi bilgilerle donatabilecektir. Yanıt C'dir.

Sosyal beceriler;

Zihin haritası, kafanın içinde olan düşünceyi yakalamaya yardım eden bir araçtır ve düşünmenize, bilgi toplamanıza, hatırlamanıza ve fikirler oluşturmanıza yardımcı olur.

Girişimci, Porter’ın Beş Güç Modeli kullanarak pazarı ve rekabeti analiz edebilir. Bu model aşağıdaki değişkenlerden oluşmaktadır:

• Satıcıların pazarlık gücü
• Alıcıların pazarlık gücü
• Yeni rakiplerin pazara girme tehdidi
• İkame mal veya hizmetlerin tehdidi
• Pazardaki rekabet

İş modeli oluşturmak girişimcinin iş fikrini bulduktan ve buna dayalı olarak yapmış olduğu yapılabilirlik analizini tamamladıktan sonra ele alması gereken konudur.

İş fikrinin başarıyla uygulanabilmesi için girişimcinin elinde olması gereken kaynakları ifade eder. Bu kaynaklar fiziksel, finansal, fikri veya beşeri olabilir.

Kanvas iş modeli dokuz bileşenden oluşmaktadır. Bu bileşenler;
• Müşteri Kesitleri, • Değer Önerileri, • Kanallar, • Müşteri İlişkileri, • Kilit Etkinlikler, • Kilit Kaynaklar, • Kilit Ortaklar, • Gelir Kaynakları ve • Maliyet Yapısıdır.

Finansal analiz; “Bu iş yeterli kâr getirir mi?” sorusuna yanıt arar.

Girişim fırsatı; yeni malların, hizmetlerin, hammaddelerin ve örgütlenme yöntemlerinin üretim maliyetlerinden daha yüksek bir oranda sunulup satılabildiği durumlardır

Beyin fırtınası, az sayıda katılımcıdan oluşan bir grup insanın çok sayıda yeni ve yaratıcı fikir üretmek amacıyla etkileşime girdiği bir süreçtir (Scarborough ve Cornwall, 2016:129).

Zihin haritalaması fikirlerin ve ilişkilerinin görsel, doğrusal olmayan gösterimleri (Biktimirov ve Nilson, 2006) olarak tanımlanmıştır.

Girişimci, Porter’ın Beş Güç Modeli kullanarak pazarı ve rekabeti analiz edebilir. Bu model aşağıdaki değişkenlerden oluşmaktadır (Scarborough ve Cornwall, 2016: 151):

Yazarlar bu bulguları, girişimcilere iş modellerini geliştirme, test etme ve arıtma sürecinde yönlendirmek için dinamik bir çerçeve sunan “Kanvas İş Modelini” geliştirmek için kullandılar. İş modeli dokuz bileşenden oluşmaktadır. Bu bileşenler (Oran, 2019);

Girişim fırsatı; yeni malların, hizmetlerin, hammaddelerin ve örgütlenme yöntemlerinin üretim maliyetlerinden daha yüksek bir oranda sunulup satılabildiği durumlardır (McMullen vd., 2007:273).

Barringer ve Ireland’a göre (2016:43) bir fırsatın dört temel özelliği vardır ve bunlar;

çekici olması,

vakitli olması,

uzun ömürlü ve

alıcısı veya son kullanıcısı için değer yaratan veya artıran bir mal, hizmet veya işletmeye bağlı olmasıdır.

Kilit Ortaklar: Girişimcilerin genelde tek başlarına tüm kilit kaynaklara sahip olma ve tüm kilit etkinlikleri yapabilecek durumları söz konusu olmaz. İş modelinin bu bölümünde tedarikçiler, yatırımcılar, sektör ortakları, danışmanlar ve iş modelinin çalışması için kritik öneme sahip diğer tüm harici işletmeler veya kuruluşlar bulunur. Girişimciler işlerini başlatırken ve büyütürken bir ilişkiler ağı kurmalıdırlar.

Girişimci veya potansiyel girişimci sahip olduğu nitelikleri gözden geçirip girişim fırsatlarını izleyerek bir iş fikri oluşturduktan sonra, iş fikrinin yapılabilir bir iş olup olmadığını belirlemelidir. Yapılabilirlik (Fizibilite) analizi, bir iş fikrinin uygulanabilir olup olmadığını belirleme sürecidir.

Değer Önerileri: Değer önerisi girişimin müşterilerin ihtiyaçlarını karşılamak için sunacağı mal ve/veya hizmetlerin toplamıdır. Fiyatlandırma, kalite, özellikler, ürünün ulaşılabilirliği ve diğer özellikler gibi girişimi rakiplerinden ayıracak her şey değer önerisinin içindedir. Müşteriye sağlanan değerin ne olduğu ve bu değerin müşterilerin hangi problemlerinin çözümü ile sağlandığını belirlemek bu aşamada konu edilir.