TEKNOLOJİ,İNNOVASYON VE GİRİŞİMCİLİK

Öz yeterlilik, girişimcinin elde etmek istediği sonuca ulaşmak ya da belirli bir durumda sergileyebileceği bilgi ve yeteneklerine olan güvenidir

Zihin Haritalama

Zihin haritalaması fikirlerin ve ilişkilerinin görsel, doğrusal olmayan gösterimleri (Biktimirov ve Nilson, 2006) olarak tanımlanmıştır. Zihin haritaları, bağlantılı ve ilgili kavramların bir ağını içerir.

Girişim fırsatlarını bulmak veya görebilmek her
zaman kolay değildir. Ardichvili vd.’ne (2003:106)
göre fırsatları belirleme ve geliştirme sürecini etkileyen başlıca faktörler şunlardır:
• girişimcinin uyanıklığı,
• bilgi asimetrisi ve ön bilgi,
• sosyal ağlar,
• iyimserlik ve öz-yeterlik ve yaratıcılık dahil
kişilik özellikleri ve
• fırsatın kendisi.

Sermaye bunlardan birisi değildir.

Girişimcilerin fırsat tanıma sürecinde yaptıkları
yaygın bir hata, sevdikleri veya tutkulu oldukları
mevcut bir mal veya hizmeti seçmek ve ardından
biraz daha iyi bir sürümü etrafında bir iş kurmaya
çalışmaktır. Bu yaklaşım mantıklı görünse de genellikle böyle değildir. Fırsatı yakalamanın anahtarı, girişimcinin yapmak ve satmak istediği değil,
insanların ihtiyaç duyduğu ve satın almaya istekli
olduğu bir mal veya hizmeti bulmaktır. Barringer
ve Ireland’a göre (2016:43) bir fırsatın dört temel
özelliği vardır ve bunlar;
• çekici olması,
• vakitli olması,
• uzun ömürlü ve
• alıcısı veya son kullanıcısı için değer yaratan
veya artıran bir mal, hizmet veya işletmeye
bağlı olmasıdır.

Finansal Analiz
Bir yapılabilirlik analizinin dördüncü bileşeni, önerilen bir girişimin finansal fizibilitesinin değerlendirmesini içerir. Sürecin bu aşamasında temel ekonomik fizibiliteyi inceleyen geniş bir finansal analiz
yeterlidir. Bu analiz; “Bu iş yeterli kâr getirir mi?” sorusuna yanıt arar. Finansal fizibilite analizine dâhil
edilecek dört ana unsur, başlangıç sermayesini, tahmini kazançları, nakit akışını ve bunun sonucunda yatırım getirisini içerir (Scarborough ve Cornwall, 2016: 163).
• Başlangıç sermayesi: Bazı girişimler büyük miktarda sermaye gerektirirken bazıları daha küçük
başlangıç sermayeleri ile kurulabilir. Genellikle hizmet girişimleri, üretim veya perakende girişimlerine göre daha az sermaye gerektirir. Yeni kurulan işletmeler genellikle donanım, bina, teknoloji
ve diğer maddi varlıkları satın almak, çalışanları işe almak ve eğitmek, mal ve hizmetlerini tanıtmak
ve pazarda varlık göstermek için sermayeye ihtiyaç duyarlar. İyi bir fizibilite analizi, bir girişimcinin
işi kurmak ve işletmek için ihtiyaç duyacağı başlangıç sermayesinin miktarını tahmin eder.
• Tahmini Kazançlar: Bir girişimci, girişiminin başlangıç sermaye gereksinimlerine ilişkin bir tahmin oluşturmanın yanı sıra, önerilen işletmenin kazanç potansiyelini de tahmin etmelidir. Girişimciler, süreç eğer başta yapılan iş planına göre yürütülürse kendileri ve yatırımcılarının iş girişiminden görmeyi bekleyebilecekleri finansal sonuçları tahmin edebilirler.
• Nakit Akışı: Planlama aşamasında, girişimci, başa baş nakit akışı sağlanana kadar işi sürdürmek
için ihtiyacı olacak toplam para miktarını tahmin etmelidir. Bu tahmin, iyimser olmayan bir senaryoya dayandırılmalıdır çünkü yeni bir işletmenin başlatılması ve büyümesinde neredeyse her
zaman beklenmedik maliyetler ve gecikmeler vardır.
• Yatırım Getirisi: Finansal analizin son kısmı, girişimin üretmesi beklenen getiri oranını belirlemek
için tahmini kazançları ve sermaye gereksinimlerini belirlemek ile ilgilidir. Basit bir hesapla, girişim
sağladığı tahmini kazançların işletmeye yatırılan sermaye miktarına bölünmesiyle hesaplanan yatırım sermaye getirisi oranı kullanılabilir. Finansal fizibilitenin bu kısmı yatırımcılar için genellikle
en fazla önem verilen kısımdır.

Vergi borçları yapılabilirlik analizinin içerisinde yer almaz.

“Kanvas İş Modelini”
geliştirmek için kullandılar. İş modeli dokuz bileşenden oluşmaktadır. Bu bileşenler (Oran, 2019);
• Müşteri Kesitleri,
• Değer Önerileri,
• Kanallar,
• Müşteri İlişkileri,
• Kilit Etkinlikler,
• Kilit Kaynaklar,
• Kilit Ortaklar,
• Gelir Kaynakları ve
• Maliyet Yapısıdır.

Kanvas İş Modelinde kanallar hem iletişim kanallarını (tanıtım) hem de dağıtım kanallarını ifade etmektedir.

Kilit Ortaklar: Girişimcilerin genelde tek
başlarına tüm kilit kaynaklara sahip olma
ve tüm kilit etkinlikleri yapabilecek durumları söz konusu olmaz. İş modelinin bu
bölümünde tedarikçiler, yatırımcılar, sektör
ortakları, danışmanlar ve iş modelinin çalışması için kritik öneme sahip diğer tüm
harici işletmeler veya kuruluşlar bulunur.
Girişimciler işlerini başlatırken ve büyütürken bir ilişkiler ağı kurmalıdırlar.

Mucitler ve girişimciler birbirinden farklıdır. Bir mucit yeni bir şey yaratır. Bir girişimci, buluşu uygulanabilir bir işe dönüştürmek için gereken tüm kaynakları (para, insanlar, iş modeli, strateji ve risk alma yeteneği) birleştirir ve entegre eder.

Girişimcilik doğuştan gelen özellikler ile ilgili olmaktan çok süreç içinde kişilerin bazı nitelikleri kazanması ile ortaya çıkar. Bu bağlamda “girişimci doğulmaz, girişimci olunur” şeklinde bir düşünce yanlış olmayacaktır.

Fırsatları belirleme ve geliştirme sürecini etkileyen başlıca faktörler şunlardır:
• girişimcinin uyanıklığı,
• bilgi asimetrisi ve ön bilgi,
• sosyal ağlar,
• iyimserlik ve öz-yeterlik ve yaratıcılık dahil kişilik özellikleri ve
• fırsatın kendisi.

Girişim, girişimcilerin ticari faaliyetlerini gerçekleştirmek için kurdukları ekonomik birimdir. Girişimler, doğa, sermaye ve emeğin girişimci tarafından bir araya getirilmesi ile ortaya çıkmaktadırlar. Bu noktada girişimci eylemi gerçekleştiren kişi, girişim ise eylemin kendisidir. Girişimci, öncelikle bir iş fikri geliştirir. Geliştirilen bu iş fikri; kaynakların bir araya getirilmesiyle işletmelerin, işletmeler ise tüketicilerin ihtiyaç duydukları mal ve hizmetlerin ortaya çıkmasını sağlar. Girişim ne kadar iyi olursa, tüketicinin ihtiyacının karşılanması da o derece yüksek olacaktır. Yanıt C'dir.

Girişimin başarılı olması girişimcinin kendisine (niteliklerine) bağlı olduğu kadar düşünsel olarak da bazı gerekliliklere ihtiyaç duyar. Girişimcinin nitelikleri söz konusu bu gereklilikleri desteklemek durumundadır. Girişimciliğin gereklilikleri şu şekilde ifade edilebilir: 

• Yönetim: Yönetim fonksiyonu girişimci için ekonomiyi daha fazla girişimci niteliğe yönlendiren bir teknoloji olarak görülmelidir. Girişimcinin bir araya getirdiği kaynakların sevk ve idaresi uygun bir yönetsel bakış açısı ile mümkün olacaktır. 

• İnovasyon: Pazarda değeri oluşturacak ve onu yeniden tanımlayacak olan şey inovasyon yani yeniliktir. Yenilik fırsatlarını daha iyi saptayıp değerlendirmek girişimci için önemli bir gerekliliktir. Dahası bu durum tüm girişime etki eden bir düşünce olarak var olmalıdır. 

• Sistemli Olma: Girişimin fikirden kuruluşa kadar geçirdiği süreçte ayakta kalmasını sağlayacak olan fikri alt yapı, sistemli olmaktır. Sürekliliği sağlayacak olan ve işletme içinde kararların doğru bir şekilde verilmesini sağlayacak olan çabaların bir sistem dâhilinde yürütülmesidir.

Yanıt A'dır.

Girişimci öncelikle kendisine güvenen kişidir. Bu güven temeli olmayan bir öz beğeniden uzak olmalıdır. Nitekim kişi kendisine sahip olduğu beceriler, yetenekler ve bilgiler kadar güvenmelidir. Bu durumda koyulan hedefe varmak için aşılacak olan birçok engelin farkında olmak ve bu engellerle nasıl mücadele edileceğini bilmek gerekmektedir. Girişimci ancak yüksek bir öz yeterliliğe sahip olması durumunda bu işin altından kalkabilecektir. Öz yeterlilik, girişimcinin elde etmek istediği sonuca ulaşmak ya da belirli bir durumda sergileyebileceği bilgi ve yeteneklerine olan güvenidir. Yanıt D'dir.

Girişimci beraber çalıştığı kişileri etkileyebilmeli, onları ikna etmeli ve sonuç olarak onun liderliğinde hareket etmeye razı etmelidir. Bu sürecin ilk adımı olan etkileme yeteneğinin üç unsurundan bahsedilebilir. Unsurların birincisi farkındalıktır, yani her eylemin bir etkisi olduğunu anlamak. İkincisi, iletişim, anlaşmazlıkları çözme ve karar verme noktasında becerikli olmaktır. Son olarak, üçüncüsü, düşüncelere olan bağlılıktır; bu, herkesi her zaman memnun etmeyecek kararlar vermek ve sonuçlarla baş etmek anlamına gelir. Yanıt C'dir.

Girişim fırsatı; yeni malların, hizmetlerin, hammaddelerin ve örgütlenme yöntemlerinin üretim maliyetlerinden daha yüksek bir oranda sunulup satılabildiği durumlardır. Fırsat ise genel manada mikro ve makro çevresel faktörlerin oluşturduğu ortam ile ilgilidir. Çevresel faktörlerdeki değişimin yeni bir şey yapmaya olanak tanıması durumu fırsat olarak ifade edilebilir. Örneğin son yıllarda tüketiciler çok yoğun bir şekilde sosyal medya kullanmaktadır. Bu kullanım sadece takip ve izleme ile sınırlı kalmayıp kullanıcıların kendi ürettikleri içerikleri de paylaştığı bir çevrimiçi davranışa evirilmektedir. Günlük yaşamlarını paylaşımlara konu eden kullanıcılar girişimciler için bazı fırsatları da gündeme getirmektedir. Buradan hareketle birçok girişimci sundukları mal ve hizmetlerin sosyal medyada tüketicilerin hayatının bir parçası olarak paylaşılmasını kolaylaştırmaya çalışmaktadır. Restoran hizmeti sağlayan bir girişimci de spor malzemeleri satan bir mağaza da sosyal medyanın kendilerine sunduğu fırsatları fark edebildikleri oranda sundukları mal ve hizmetlerin değerini artırabilecektir. Yanıt B'dir.

Girişim fırsatlarını bulmak veya görebilmek her zaman kolay değildir. Ardichvili vd.’ne göre fırsatları belirleme ve geliştirme sürecini etkileyen başlıca faktörler şunlardır:

• girişimcinin uyanıklığı,

• bilgi asimetrisi ve ön bilgi,

• sosyal ağlar,

• iyimserlik ve öz-yeterlik ve yaratıcılık dahil kişilik özellikleri ve

• fırsatın kendisi.

Yanıt A'dır.

ş fikri bir sistem olup karmaşık bir model oluşturan unsurların toplamıdır. İş fikrinin böyle bir sistemin birleştirici ilkesini ve bu yolla bir şirkette var olan somut koşulları ifade ettiğini söylemek daha doğru olacaktır. Temel olarak iş fikri; şirketin gerçek işleyiş biçimini, örgütlenmesini, aktörlerini, süreçlerini ve stratejilerini açıklar. Bu anlamda iş fikrinin daha sonra oluşturulacak olan iş planının temel kaynağı olduğunu unutmamak gerekir. Fikirler ilk akla geldikleri anda uygulanamazlar. Söz konusu fikir bağlamında hangi değerin üretileceği sorusundan başlayarak değerin hangi müşteri bölümlerine sunulacağı, müşteriler ile nasıl bir ilişki kurulacağı ve hangi gelir modeli ile faaliyet gösterileceği gibi kritik konularda bazı kararların alınması gereklidir. Bu kararların öncesinde ise girişimci önüne çıkan fırsatlara yönelik doğru iş fikirlerini oluşturmasını bilebilmelidir. Yanıt E'dir.