TEKNOLOJİ,İNNOVASYON VE GİRİŞİMCİLİK - Deneme Sınavı - 10

Zihin haritalaması fikirlerin ve ilişkilerinin görsel, doğrusal olmayan gösterimleri olarak tanımlanmıştır. Zihin haritaları, bağlantılı ve ilgili kavramların bir ağını içerir. Bununla birlikte haritalamayı göz önünde bulundurarak herhangi bir fikir başka birine bağlanabilir. Zihin haritası oluştururken serbest biçimli, kendiliğinden düşünme gereklidir ve zihin haritalamanın amacı fikirler arasında yaratıcı ilişkiler bulmaktır. Dolayısıyla, zihin haritaları temel olarak ilişkilendirme haritalarıdır. Zihin haritası, kafanın içinde olan düşünceyi yakalamaya yardım eden bir araçtır ve düşünmenize, bilgi toplamanıza, hatırlamanıza ve fikirler oluşturmanıza yardımcı olur. Zihin haritalama uzun bir monoton bilgi listesini renkli, akılda kalıcı ve son derece organize bir şemaya dönüştürür. Yanıt E'dir.

Girişimci veya potansiyel girişimci sahip olduğu nitelikleri gözden geçirip girişim fırsatlarını izleyerek bir iş fikri oluşturduktan sonra, iş fikrinin yapılabilir bir iş olup olmadığını belirlemelidir. Yapılabilirlik (Fizibilite) analizi, bir iş fikrinin uygulanabilir olup olmadığını belirleme sürecidir. Yeni bir girişim sürecinde belirli varsayımlar ve tahminler dâhilinde girişilecek işin gerçekleşmesi ile sonuçlarına yönelik tespit ve değerlendirmeleri içeren bir çalışmadır. Bu anlamda iş fikrini; ekonomik, teknik, finansal ve hukuki olarak değerlendirmek gerekmektedir. Birçok girişimci, bir iş fikrini belirledikten sonra doğrudan bir iş modeli geliştirmeye atlamak gibi bir hata yapar. Böylelikle genellikle bir iş fikrinin fizibilitesini test etmek için önemli bir adımı atlar veya çok az zaman ayırır. Oysa yapılabilirlik analizi ile harcanan zaman bir vakit kaybı değildir. Aksine iş planı için gerekli olacak olan analizlere bu aşamada başlamak işleri hızlandıracaktır. Yanıt A'dır.

Osterwalder ve Pigneur, yaptıkları çalışmada başarılı girişimcilerin ve yatırımcıların bir iş modeli geliştirirken ve değerlendirirken kullandıkları ortak unsurları belirlemişlerdir. Çoğu girişimci, iş fikirlerini geliştirirken beyaz bir tahta veya diyagram gibi görsel araçlar kullanır. Yani, girişimciler basitçe bir iş planının metnini yazmaya başlamıyorlar. Daha ziyade, işlerini başarılı kılmak için gerekli olan temel bileşenleri haritalandırmaya çalışıyorlar. Bir iş modeli, işletmenin “hareketli parçalarını” – bunlar daha sonra iş modelinin bileşeni olacaktır – grafiksel olarak tasvir ederek ve hepsinin birlikte çalışmasını sağlayarak yapılabilirlik analizi sırasında başlayan yeni bir işletmenin değerlendirilmesine daha fazla ayrıntı eklemektedir. Yazarlar bu bulguları, girişimcilere iş modellerini geliştirme, test etme ve arıtma sürecinde yönlendirmek için dinamik bir çerçeve sunan “Kanvas İş Modelini” geliştirmek için kullandılar. İş modeli dokuz bileşenden oluşmaktadır. Bu bileşenler;

• Müşteri Kesitleri,

• Değer Önerileri,

• Kanallar,

• Müşteri İlişkileri,

• Kilit Etkinlikler,

• Kilit Kaynaklar,

• Kilit Ortaklar,

• Gelir Kaynakları ve

• Maliyet Yapısıdır.

Yanıt D'dir.

Değer önerisi girişimin müşterilerin ihtiyaçlarını karşılamak için sunacağı mal ve/veya hizmetlerin toplamıdır. Fiyatlandırma, kalite, özellikler, ürünün ulaşılabilirliği ve diğer özellikler gibi girişimi rakiplerinden ayıracak her şey değer önerisinin içindedir. Müşteriye sağlanan değerin ne olduğu ve bu değerin müşterilerin hangi problemlerinin çözümü ile sağlandığını belirlemek bu aşamada konu edilir. Yanıt E'dir.

Pazar ve müşterilerle ilgili amaçlar 
• Yeni pazar oluşturma.
• Yeni pazarlara girme.
• Pazar payını koruma ve artırma.
• Müşteri ihtiyaçlarının karşılanma
süresini kısaltma.
• Müşterilerle ilişkilerini geliştirme.
• Talebi artırma ve yönlendirme.
• Rekabet üstünlüğü sağlama.

İşletmelerin inovasyon ile ulaşabileceği amaçlardan ürünle ilgili amaçlar:

Yeni ürün ve hizmetler üretme.
• Farklılaştırılmış veya yenilenmiş
ürün ve hizmetler ortaya koyma.
• Ürün ve hizmetlerin kalitesini
iyileştirme
• Ürün karmasını genişletme.

İşletmelerin inovasyon ile ulaşabileceği Üretim, tedarik ve dağıtımla ilgili amaçlar

• İş gücü maliyetlerini azaltma.
• İmalat süreçlerini geliştirme ve
iyileştirme.
• Hammadde, enerji ve zaman
tasarrufu sağlama.
• Tedarik kapasitesini esnekleştirme
ve artırma.
• Üretim, dağıtım ve işlem
maliyetlerini düşürme.

Ulusal inovasyon sisteminin en önemli amacı,
sürdürülebilir büyüme ve kalkınmanın sağlanması
olarak görülebilir. Bunun için de ülke içerisinde
bireysel ya da kurumsal olarak gerçekleşen bilgi
üretmeden inovasyonların yayılmasına kadarki bütün
çabaların bir ağ içerisinde koordinasyonunun
sağlanarak sinerji yaratılması gerekmektedir

Üniversite ve sanayi ne kadar birlikte çalışmak isterse istesin, o ekosistemde kamu gerekli
düzenlemeleri, teşvik edici uygulama ve yönetmelikleri yapmadığı sürece bu iş birliğinin
başarılı olma şansı oldukça düşmektedir. Bu nedenle KÜSİ sürecinde kamunun kritik bir
rolü bulunmaktadır. Bu kritik rolün en önemli bileşenlerinden biri ise yasa, yönetmelik
ve kolaylaştırıcı mekanizmaların oluşturulmasıdır. Kamunun KÜSİ çalışmalarındaki diğer
bir sorumluluğu ise iş birliğinin geniş alanlara yayılmasını sağlamak, takip etmek ve iyi
uygulamaları farkındalık sağlamak ve örnek göstermek amacı ile yaymaktır.

KÜSİ’de asıl itici güç üniversitelerindir. Zira iş birliğinin başlangıç noktası, Ar-Ge ve inovasyon
için gerekli bilginin üretilmesidir. Dolayısı ile KÜSİ’de üniversitenin birincil görevi bilgi
üretmektir. İkinci görev ise üretilen bilginin uygulamaya aktarılmasını sağlamaktır. Bu
aktarım çok çeşitli yöntemler (çalıştay, seminer, konferans, yayın, danışmanlık hizmetleri ve
öğrenci ve akademisyenlerin geçici süre ile sanayide çalışması vb.) ile olabilir. Bunun yanında
üniversiteler sanayicilerin veya sektörün tek başına çözemeyecekleri konularda yoğunlaşarak
var olan insan kaynakları ve teknik altyapı ile bu sorunları kontratlı araştırmalar kapsamında
çözebilmektedir.

KÜSİ faaliyetlerinde sanayinin, kamunun oluşturduğu ekosistemin içinde destekleyici
mekanizmalar ve teşviklerden yararlanarak üniversitelerin geliştirdiği proje sonuçlarını ve/
veya firmaların talep ettiği Ar-Ge ve inovasyon odaklı çalışmaları kullanarak bunları yüksek
katma değerli mal ve hizmetlere dönüştürmesi beklenmektedir. Dolayısı ile sanayide bu iş
birliğinden beklenen, sonuç odaklı çalışmalar yürüterek uygulamaya katkı sağlamasıdır.
Sanayiden diğer bir beklenti de araştırmaların finansmanını sağlaması ve yeni teknolojilere
yatırım yapmasıdır. Bu iş birliğinin asıl talep tarafını oluşturan özel sektör, taleplerinin
inovasyon içeriği ile de yapılacak çalışmaların düzeyini belirlemektedir

Türkiye’nin Ulusal Ar-Ge ve inovasyon ekosistemi
incelendiğinde, ekosistem unsurlarının üç ana düzeyde
gruplandığı söylenebilir. Bu bağlamda Cumhurbaşkanlığı,
TBMM ve Bakanlıklar politika yapıcı unsurlar olarak
sistemin en üst düzeyinde yer almaktadır.

Üniversiteler ve Araştırma Merkezleri: Ulusal inovasyon sisteminin diğer önemli bir parçası ise
Ar-Ge ve inovasyon proje fikirlerinin geliştiği ve bilginin üretildiği yer olan üniversite ve araştırma
merkezleridir. Üniversiteler ve araştırma merkezleri sahip olduğu bilimsel araştırma gücü, teknik ve
laboratuvar altyapısı, ulusal ve uluslararası ağları ile inovasyon ekosistemin en temel unsurlarından birini
oluşturmaktadır.

TGB’lerin hem ülkelere hem de bünyesindeki
firmalara çeşitli faydaları bulunmaktadır.
Bu faydalar kısaca aşağıdaki gibi sıralanabilir:
• Fikri mülkiyet tabanlı genç firmaların (startup)
kurulması.
• Kurulan startupların büyütülmesi, nitelikli
istihdama ve ekonomik büyümeye katkı
sağlaması.
• Üniversite-sanayi ilişkilerinin hızlandırılması
ve yüksek katma değerli çıktıların elde
edilmesi.
• Üniversitelerde yürütülen araştırma sonuçlarının
teknolojik ürünlere dönüşmesi ve
böylece üniversiteden sanayiye teknoloji
transferinin sağlanması.
• Yabancı Ar-Ge firmalarının bölgeye çekilmesi
ve böylece nitelikli mezunlara istihdam
alanları yaratılması.

Ancak, üniversitelerde geliştirilen teknolojilerin pazara sunulması ve toplumun kullanımına aktarılması için
farklı bir mekanizmaya ihtiyaç duyulmaktadır: Teknoloji Transfer Ofisleri (TTO).

Kurulması düşünülen işletmenin faaliyet ve finansal detayları ile pazarlama fırsatları ve stratejisi, yönetim becerisi ve yeteneklerini gösteren yazılı belgeye iş planı adı verilir.

İş planında işletmenin kısmi unsurları değil bütün unsurları gösterilir.

Girişimcinin iş planında satış tahminlerinin başarılabileceğini ve rekabette başarılı olunacağını göstermesi gereken bölüm pazarlama planı bölümüdür.

İşletmenin sahipliği, girişimin kuruluşunda kritik öneme sahip nitelikli personelin görevleri ve sorumlulukları ile bunların görevlerini yerine getirirken sahip oldukları bilgi ve deneyimler iş planının yönetim planı kısmında yer alır.

İş gücü ücret oranları işletmenin giriş bölümünde değil, üretim planı kısmında ele alınır.

Taşıma maliyetleri üretim planı bölümünde ele alınır.