TARLA BİTKİLERİ II

Çayırlar oluşumlarına göre Doğal Çayır ve Yapay Çayır olmak üzere ikiye ayrılırlar. Doğru cevap A şıkkıdır.

Doğal meralarda taban suyu seviyesi 60-70 cm’ye indirilince toprak için ideal bir nemlilik sağlanır. Taban suyu seviyesi 60-70 cm’den daha fazla inerse toprakta kuraklık başlar. Doğru cevap D şıkkıdır.

Doğal çayırlar toprak nemi bakımından ikiye ayrılırlar:
• Yaş çayır: Drenaj bozukluğu olan, yılın büyük bir kısmında yaş olan ve üzerinde ekşi otlar yetişen çayırlardır.
• Kuru çayır: Yaz aylarında toprağı kuruyan üzerinde ekşi otlar bulunmayan ve yaz aylarında kısa bir süre de olsa üzerindeki bitkiler de kuruyan çayırlardır. Doğru cevap A şıkkıdır.

Doğal çayırlar bulundukları yerlere göre de sınıflandırılırlar.
• Yayla çayırı: Yaylalarda derin ve nemli toprakların bulunduğu küçük alanlarda oluşan doğal çayırlardır.
• Dağ çayırı: Dağ meralarında küçük lekeler halinde bulunan ve üzerinde biçilecek özellikte bir bitki örtüsünün geliştiği alanlardır.
• Orman çayırı: Ormanlık alanlardaki açıklıklarda veya orman ağaçlarının altında gelişen, biçime elverişli alanlardır. 
• Biçenek: Her yıl ilkbaharda belirli süre otlatıldıktan sonra, yeniden gelişen bitkilerin biçilerek değerlendirildiği doğal çayırlardır. Doğru cevap C şıkkıdır.

Meraları meyil derecelerine göre şu şekilde sınıflandırılır:
• Meranın bulunduğu arazi meyili 0-5∞ arasında olanlara Düz Mera,
• Meranın bulunduğu arazi meyili 5-15∞ arasında olanlara Hafif Meyilli Mera
• Meranın bulunduğu arazi meyili 15-25∞ arasında olanlara Orta Meyilli Mera
• Meranın bulunduğu arazi meyili 25-35∞ arasında olanlara Dik Mera
• Meranın bulunduğu arazi meyili 35-45∞ arasında olanlara Çok Dik Mera
• Meranın bulunduğu arazi meyili 45∞ ‘nin üzerinde olanlara Sarp Mera adı verilir. Doğru cevap D şıkkıdır.

Çayır ve meraları birbirlerinden ayıran özellikler aşağıdaki gibidir.
• Çayırlar taban suyunun oldukça yüksek bulunduğu nemli topraklarda oluşurken, meralar taban suyunun daha çok derinlerde olduğu yerlerde bulunur.
• Çayırlarda bulunan bitkiler genellikle kök-sap ve sülük bulunmayan ve dik olarak gelişen yumaklı bitkilerdir. Mera bitkileri genellikle yumak halinde fakat kısa boylu, kök-saplı ve sülüklü bitkilerdir.
• Çayırlar genellikle biçilmek, meralar ise otlatılmak yoluyla değerlendirilen yem alanlarıdır.
• Çayırların genellikle düz, taban yerlerde oluşmalarına karşılık, meralar daha meyilli topraklarda oluşmuşlardır. Doğru cevap E şıkkıdır.

Meralar; bulundukları yerlere, bulundurdukları bitki çeşitlerine ve faydalanma şekillerine göre farklılık gösterirler.
• Taban Meralar : Toprağın oldukça düz, nemli ve besleyici olduğu taban arazilerde kendiliğinden gelişmiş olan doğal meralardır.
• Tuzlu ve Alkali Taban Meralar: Toprağının önemli miktarda tuzlu ve alkali madde içerdiği taban meralardır.
• Kıraç Meralar: Fakir ve kurak topraklarda bulunan bu meralar Türkiye’nin önemli bir kısmını kaplar.
• Orman İçi Meralar: Ormanlık bölgelerde çeşitli nedenlerden ağaçların gelişemedikleri geniş alanlarda kendiliğinden yetişen ve ormanla çevrili bir durumda olan doğal meralardır.
• Orman Altı Meraları: Ormanlık alanlarda ağaçların altında gelişen, ormanı koruyucu yöntemlerle otlatılması gereken ve otsu bir bitki örtüsü taşıyan doğal meralardır.
• Alp Meraları ve Yaylalar: Alp meraları dağlık bölgelerde, orman sınırının üstünde oluşan meralardır. Yaylalar diğer meralardaki bitkilerin tamamen kuru oldukları yaz aylarında hayvan otlatılmalarına elverişli yeşil yem üreten yüksek rakımlı doğal meralardır.
• Çalılık Meralar: Hayvanların otlayabilecekleri çeşitli çalı türlerinin çoğunlukta bulunduğu doğal meralardır. Doğru cevap E şıkkıdır.

Merdane çekme toprağı bol miktarda organik madde içeren nemli çayır ve meralarda, kışın donan ve erken ilkbaharda karlar kalktıktan sonra ısınıp kabaran toprağın bastırılması ve meydana çıkan bitki köklerinin tekrar toprak içerisinde sokularak soğuktan zarar görmelerinin önlenmesi için ağır bir merdanenin çekilmesidir. Doğru cevap B şıkkıdır.

Su toplama havzası olma özellikleri direkt olarak taban suyu ve akarsuları zenginleştirmeye yöneliktir. Diğer seçeneklerdeki faydalar farklı yönlerde gerçekleşmektedir.

Biçenekleri diğer doğal çayırlardan ayıran fark, bu alanların ilkbaharda bir süre otlatma amacıyla kullanılmalarıdır.

Türkiye’de ormanlarda hayvan otlatma yasağı vardır. Bu nedenle bu alanlardaki otlar değerlendirilememektedir.

Karışıma girecek baklagiller toprağa azot verirler. Topraktaki bu azotu buğdaygiller değerlendirirler. Bu nedenle buğdaygil ve baklagil yem bitkileri yapay çayırlarda karışık olarak yetiştirilir ve birim alandan daha fazla kaliteli yem elde edilir.

% 30’dan fazla meyilli olan araziler genellikle orman arazisi kapsamına girer. Eğer bir bölgenin iklim koşulları orman oluşumuna elverişli ise % 30’dan fazla olan yerler orman alanı olarak bırakılmalıdır. İklimi kurak olan bölgelerde ise her yer mera olarak kullanılmalıdır.

Hem çaylar hem de meralar doğal ve yapay olarak sınıflandırılmaktadır. Genellikle yumak halinde, kök saplı ve sülüklü bitkiler barındırmak meraların özelliği iken diğer seçeneklerdeki özellikler çaylara aittir.

Fakir ve kurak topraklarda bulunan kıraç Meralar Türkiye’nin önemli bir kısmını kaplar.

Karıklama meralarda yüzey akışını önlemek ve toprak nemini uzun süre koruyarak bitki örtüsünü geliştirmek için 1-1.5 m aralıklarla 8-10 cm derinliğinde ve 50 cm kadar taban genişliği olan küçük karıkların tesviye eğrilerine paralel (meyile dik) bir şekilde açılmasıdır. Toprak ve su muhafaza yöntemleri arasındadır.

Tüm diğer yaklaşımlar mera ıslah yöntemlerinin seçilmesinde dikkat edilecek hususlar arasındadır. Yabancı ve zehirli otlarla savaşta ise, bunların yoğunlaşmadığı dönemlerde mücadele yapılmalıdır.

Gözleme: Meralarda yağışın toprakta tutulması ve bu suretle yem üretiminin artırılması amacıyla, 40-50 cm aralıklarla, 15-20 cm çapında 7-8 cm derinliğinde çukurların açılmasıdır.

Çayır, otu biçilerek değerlendirilen, düz ve taban suyunun yüzeye yakın olduğu
yerlerde bulunan ve üzerinde daha çok yüksek boylu bitkilerin bulunduğu yem
alanıdır.

Meraları meyil derecelerine göre şu şekilde sınıflandırılır:
• Meranın bulunduğu arazi meyili 0-5∞ arasında olanlara Düz Mera,
• Meranın bulunduğu arazi meyili 5-15∞ arasında olanlara Hafif Meyilli Mera
• Meranın bulunduğu arazi meyili 15-25∞ arasında olanlara Orta Meyilli Mera
• Meranın bulunduğu arazi meyili 25-35∞ arasında olanlara Dik Mera
• Meranın bulunduğu arazi meyili 35-45∞ arasında olanlara Çok Dik Mera
• Meranınbulunduğuarazimeyili 45∞‘ninüzerindeolanlara SarpMera adı verilir.