TARLA BİTKİLERİ II

Doğal meralarda taban suyu seviyesi 60-70 cm’ye indirilince toprak için ideal bir nemlilik sağlanır.

Doğal çayırlar bulundukları yerlere göre de sınıflandırılırlar: yayla çayırı, dağ çayırı, orman çayırı, biçenek.

Meranın bulunduğu arazi meyili 15-25∞ arasında olanlara Orta Meyilli Mera.

Genellikle 1 hektar tahıl anızından 200-250 kg kuru yemin yenebileceği tahmin edilir.

Yapay meraları, devamlı yapay meralar ve ekim nöbeti meraları olarak ikiye ayrılır.

Mera Islah Yöntemlerinin Seçilmesinde Dikkat Edilecek Hususlar:
Islahı yapılacak mera üzerinde daha önce araştırma yapılmış ve ekonomik olduğu kararına varılmış olmalıdır.

Islah için gerekli araç-gereç ve finansman sağlanmış olmalıdır.

Islah süresince meranın otlatılmasını kısıtlamak veya tamamen durdurmak gerekiyorsa, yem ihtiyacını karşılayacak tedbirler alınmalıdır.

Mera ıslahı için o meradan yararlananlar arasında işbirliği sağlanmalıdır.

Yabancı ve zehirli otlarla savaşta, bunların yoğunlaşmadığı dönemlerde mücadele yapılmalıdır.

Islah için ekonomik olan yöntem seçilmeli ve yapılacak masrafa göre, en büyük verimi sağlayacak ıslah yöntemi seçilmelidir.

Meraların suni tohumlamaya ihtiyacı olup olmadığı dikkatli biçimde incelenmelidir.

Otlatma baskısı azaltılarak bitkilerin kendilerini tohumlamalarına fırsat vermek için bitki örtüsünde arzulanan bitkiler oranının en azından % 25 seviyesinde olması gerekir.

Taş kordonları: Meyilli meralarda toplanan taşların su ve toprak kaybını önlemek için 4-5 m uzunlukta ihtiyaca göre 40-50 cm yükseklikte dizilmesiyle elde edilen taş duvarlardır.

Meranın kışa hazırlanması: Meraların kışa hazırlanmasındaki en önemli nokta, otlatmaya zamanında son verilmesidir. Bitkilerde fotosentezi durdurucu soğuklar başlamadan 3-4 hafta önce otlatmaya son verilmesi gerekir. Otlatmaya son vermeden önce tüm mera bitkileri 7-8 cm yükseklikte anız kalacak şekilde otlatılmış olmalıdır. Eğer otlanmadan kalmış yüksek boylu bitkiler varsa biçilerek bitkilerin soğuk hava ile temas yüzeylerinin azaltılması gerekir.

Çayır ve meralar doğal olarak kendiliğinden oluşabilir.

Hayvancılık çayır ve meralara dayandığı oranda ekonomik olur.

Çayır ve meraların yemi en ucuz yemdir.

İnsanların piknik yeri ihtiyaçlarını karşılarlar.

Otu biçilerek değerlendirilen, düz ve taban suyunun yüzeye yakın olduğu yerlerde bulunan ve üzerinde daha çok yüksek boylu bitkilerin bulunduğu yem alanına çayır denir.

Doğal çayır: Taban yerlerde ve nemli topraklarda kendiliğinden oluşan yem alanlarıdır. Bitki örtüsü buğdaygil ve baklagil familyalarından birçok bitki türünü içerir. Üzerinde bulunduğu toprağın nemlilik derecesi yetişecek bitki türünü belirler.

Çok ıslak olan topraklarda buğdaygillere benzeyen “ekşi ot “denilen bitkiler çoğalır ve bu ekşi otlar hayvanlar tarafından pek sevilmez ve çok az oranda yenir. Çayırlarda ekşi otların bulunması hiç istenmez ve bu alandan üretilecek otun kalitesini düşürür.

Yaş çayır: Drenaj bozukluğu olan, yılın büyük bir kısmında yaş olan ve üzerinde ekşi otlar yetişen çayırlardır.

Mera: Üzerinde evcil hayvanların otlamasına elverişli doğal veya yapay bir bitki örtüsü bulunan, kısa boylu bitkilerden oluşan yem alanlarıdır.

Arazi meyili 0-5∞ arasında olanlara Düz Mera

Arazi meyili 5-15∞ arasında olanlara Hafif Meyilli Mera

Arazi meyili 15-25∞ arasında olanlara Orta Meyilli Mera

Arazi meyili 25-35∞ arasında olanlara Dik Mera

Arazi meyili 35-45∞ arasında olanlara Çok Dik Mera denir.

Çayırlar tabansuyunun oldukça yüksek bulunduğu yerlerde oluşurken, meralar taban suyunun daha çok derinlerde olduğu yerlerde bulunur.

Çayırlarda bulunan bitkiler genellikle kök-sap ve sülük bulunmayan ve dik olarak gelişen yumaklı bitkilerdir.

Mera bitkileri genellikle yumak halinde fakat kısa boylu, kök-saplı ve sülüklü bitkilerdir.

Çayırlar genellikle biçilmek, meralar ise otlatılmak yoluyla değerlendirilen yem alanlarıdır.

Çayırların genellikle düz, taban yerlerde oluşmalarına karşılık, meralar daha meyilli topraklarda oluşmuşlardır.

Orman altı meralar: Ormanlık alanlarda ağaçların altında gelişen, ormanı koruyucu yöntemlerle otlatılması gereken ve otsu bir bitki örtüsü taşıyan doğal meralardır.

Islah için gerekli araç-gereç ve finansman sağlanmış olmalıdır.

Mera ıslahı için o meradan yararlananlar arasında işbirliği sağlanmalıdır.

Yabancı ve zehirli otlarla savaşta, bunların yoğunlaşmadığı dönemlerde mücadele yapılmalıdır.                                                                                                                                           

Islah için ekonomik olan yöntem seçilmeli ve yapılacak masrafa göre, en büyük verimi sağlayacak ıslah yöntemi seçilmelidir

Bir hayvancılık işletmesinde toplam girdilerin % 65-70’i yem giderleridir. İşletmedeki yem giderlerinin yarısı da kaba yem giderleridir. Bu nedenle çayır ve meralardan yem sağlanması yem giderlerini azaltır. İşletme giderlerinin yem giderlerinden geriye kalan % 30-35’lik kısmı ise işçi, hastalık, temizlik gibi giderlerdir. Doğru cavap C şıkkıdır.