TARLA BİTKİLERİ II - Deneme Sınavı - 16

Çayır ve meraları birbirinden ayıran bazı özellikler yer almaktadır. Çayırlar, taban suyunun oldukça yüksek bulunduğu nemli topraklarda oluşurlar.Meralar ise taban suyunun daha çok derinlerde olduğu yerlerde bulunur. Çayırlarda bulunan bitkiler genellikle kök-sap ve sülük bulunmayan ve dik olarak gelişen yumaklı bitkilerdir. Mera bitkileri ise genellikle yumak halinde fakat kısa boylu, kök-saplı ve sülüklü bitkilerdir. Çayırlar genellikle biçilmek, meralar ise otlatılmak yoluyla değerlendirilen yem alanlarıdır. Çayırların genellikle düz, taban yerlerde oluşmalarına karşılık, meralar daha meyilli topraklarda oluşmuşlardır. Doğru cevap C'dir.

Islahı yapılacak mera üzerinde daha önce araştırma yapılmış ve ekonomik olduğu kararına varılmış olmalıdır. Islah için gerekli araç-gereç ve finansman sağlanmış olmalıdır. Islah süresince meranın otlatılmasını kısıtlamak veya tamamen durdurmak gerekiyorsa, yem ihtiyacını karşılayacak tedbirler alınmalıdır. Mera ıslahı için o meradan yararlananlar arasında işbirliği sağlanmalıdır. Yabancı ve zehirli otlarla savaşta, bunların yoğunlaşmadığı dönemlerde mücadele yapılmalıdır. Islah için ekonomik olan yöntem seçilmeli ve yapılacak masrafa göre, en büyük verimi sağlayacak ıslah yöntemi seçilmelidir. Meraların suni tohumlamaya ihtiyacı olup olmadığı dikkatli biçimde incelenmelidir. Yüzlek ve fakir topraklar, dik yamaçlar ve çok kurak yerlerdeki meraların ıslahı ile verimli hale getirilmeleri çok güç olacağından pahalı ıslah yöntemleri düşünülmemelidir.  Ancak bu gerekçe ile mera ıslahının gerçekleştirilmemesi söz konusu değildir. Doğru cevap D'dir.

Şıklarda verilenlerin tamamı çayır ve meraların faydalarındandır.

Her yıl ilkbaharda belirli süre otlatıldıktan sonra, yeniden gelişen
bitkilerin biçilerek değerlendirildiği çayırlara Biçenek adı verilir.

Üzerinde evcil hayvanların otlamasına elverişli doğal veya yapay bir bitki örtüsü
bulunan, kısa boylu bitkilerden oluşan yem alanlarına mera denir

Meranın bulunduğu arazi meyili 5-15∞ arasında olanlara Hafif Meyilli Mera denir.

Tahıllar biçildikten sonra tarlada kalan bitki artıklarına anız denir.

Taban meralar toprağın oldukça düz, nemli ve besleyici olduğu taban
arazilerde kendiliğinden gelişmiş olan doğal meralardır.

Şıklarda verilenlerin tamamı mera ıslah yöntemlerinin seçilmesinde dikkat edilmesi gereken hususlardandır

Meralarda yüzey akışını önlemek ve toprak nemini uzun süre koruyarak bitki örtüsünü geliştirmek için 1-1.5 m aralıklarla 8-10 cm derinliğinde ve 50 cm kadar taban genişliği olan küçük karıkların tesviye eğrilerine paralel (meyile dik) bir şekilde açılmasına Karıklama denir.

Topraktaki fazla suyun çeşitli yöntemlerle alan dışına çıkartılmasına Drenaj denir.

Meralarda yağışın toprakta tutulması ve bu suretle yem üretiminin
artırılması amacıyla, 40-50 cm aralıklarla, 15-20 cm çapında 7-8 cm derinliğinde
çukurların açılmasına Gözleme denir.