TARLA BİTKİLERİ II - Deneme Sınavı - 22

Habitus: Bitkilerin gösterdiği şekil ve yapıdır.

Toprak tanelerinin kendi normal duruş ve düzenleri ile oluşturdukları kümelere agregat denir.

Kompost: Her türlü organik artık ve atıkların usulüne uygun olarak fermantasyona tabii tutularak çürütülmesidir.

Endüstri bitkilerinden iyi bir verim alabilmesi için tarla çıkışının yeterli olması gereklidir ve bu hemen her cinse göre değişmektedir. Çimlendikten sonra toprağın derinliklerine doğru kökçük veren, toprak yüzüne de sağlıklı filizlerin ulaşması durumuna tarla çıkışı adı verilir.

Bunlar; pamuk, keten, kenevir, jüt, rami hibiskus, sisal, güneş keneviri, lif kabağı, guayül ve kök sakızı gibi bitkilerdir.

Endüstri bitkileri sınıflandırıldığı takdirde dört grup altında toplamak mümkündür. Bunlar; lif ve kauçuk bitkileri; bu bitkilerin değişik organlarından (tohum, sap, yaprak, meyve vb.) tek ve çok hücrelerden ibaret lifler elde edilmektedir. Lif alımı için çeşitli tekniklere başvurulmaktadır. Bunlar; pamuk, keten, kenevir, jüt, rami hibiskus, sisal, güneş keneviri, lif kabağı, guayül ve kök sakızı gibi bitkilerdir. Nişasta ve şeker bitkileri; bu bitkilerin yumru, kökgövdesi ve şişkinleşmiş ana kökleri ile saplarından nişasta ve şeker elde edilmektedir. Bunlar; patates, yerelması, batat, kassava ve yams; şeker pancarı, şeker kamışı, hurma, akcaağaç, şeker darısı gibi bitkilerdir. Tütün ilâç ve baharat bitkileri; tütün, haşhaş, datura, atropa, yüksük vb; şerbetciotu, anason, kimyon, kişniş, dereotu, maydonoz, defne, kekik, çemen, nane, soğan, sarımsak, biber ve benzeri gibi bitkilerdir. Yağ bitkileri; ayçiçeği, susam, yerfıstığı, soya, haşhaş, kolza, aspir, hardal, yağşalgamı, hintyağı, ızgın, ketencik, pelemir gibi bitkilerdir.

Turgor: Bitkilerde, hücreler ve hücre arası boşluklarda, doku ve organlarda yeterli suyun bulunması ve bu suyun basınçı ile bitkilerin dik durması halidir.

İyi bir tarla toprağının meyilinin % 2’den az, derinliğinin 90 cm’den fazla, hacim olarak % 10-40 arasındaki oranda kil ihtiva eden, granül yapıda ve hacim olarak % 5’i organik madde, % 25’i su, % 45’i mineral madde, % 25’i kadarı da hava boşluklarından oluşması gereklidir.

Çizelge 1.1 Tarla Bitkilerinin Kullanım Yerlerine Göre Sınıflandırılması

Tarla Bitkileri içerisinde gerek dünyada gerekse Türkiye’de en fazla yetiştirilen bitki grubu tahıllardır.

Kütlü: Pamuk bitkisinde lif ve tohumlardan (çiğit) teşekkül eden meyvedir.

Habitus: Bitkilerin gösterdiği şekil ve yapıdır

Çorak: Buharlaşmanın büyük ölçüde olduğu kurak bölgelerde bilinçsiz su kullanımı neticesinde bazı
toprakların üzerinde tuz, potas ve sodyumun birikmesidir.

Yağışın yeterli veya sulama imkânlarının bulunduğu alanlarda çapa bitkileri ekim nöbetine konulur. Türkiye’de Orta Anadolu ve Geçit Bölgeleri ile Marmara, Ege ve Akdeniz Bölgeleri şartlarında suyun bulunduğu alanlarda şeker pancarı, ayçiçeği, fasulye, patates, yonca, korunga, fiğ, kışlık tahıl yerine mısır gibi bitkiler ekim nöbetinde yer alabilir.

Bitkisel üretimin en önemli girdisi tohumluk, yani üretim materyali (tohumluk, fide, fidan)’dir

Fotosentez sonucunda oluşan şeker molekülündeki karbon, oksijen ve hidrojenden ibaret, inorganik olmayan maddelere organik madde adı verilmektedir.

Bir yılda olgunlaşan ve tohum bağlayan, kısa ömürlü bitkiye tek yıllık bitki adı verilmektedir.

İyi bir tarla toprağının meyili % 2'den az olmalıdır.

Fotosentez sonucu üretilen ilk şeker molekülüne glikoz adı verilmektedir.

Bitkilerin bünyesinde teşekkül eden uyarıcı ve çoğu kez ilâç olarak kullanılan zehirli maddelere alkoloid adı verilir.