TARLA BİTKİLERİ I

Mercimek, serin iklimlere adapte olmuş bir bitkidir.

Soğuğa en dayanıklı yemeklik baklagil cinsidir. 

4-6 °C’de 1 ay kadar vernalizasyon isteği vardır.

Kışlık ekimlerde arpadan önce hasat oluma gelir.

Yağış isteği fazla değildir.

Bezelye tanesinin kimyasal bileşimi:

Su: %6.5-16.5

Protein: %18.3-28.4

Yağ: %0.6-5.5

Karbonhidrat: %26.3-62.1

Selüloz: %2.2-10.0

Mineral madde: %2.4-3.4

Türkiye’de Tescilli Bazı Bakla Çeşitleri: Sevile, Eresen 87, Filiz 99, Kıtık

Marmara bezelye çeşididir.

Nohut, tane şekli dikkate alındığında Koçbaşı, Kuşbaşı ve Bezelyemsi olmak üzere üç alt türe ayrılmaktadır.

Nohut, mercimek, bakla ve bezelye kazık köklü bitkilerdir. Bunlar içinde en derin köklü olan nohuttun kökleri 1.5-2 m’ye kadar inebilir.

Türkiye’de nohutta 27 ve mercimekte 19 tane tescil edilmiş çeşit bulunmaktadır. Bunlara yıllar içinde yenileri eklenmektedir. Bakla 4 ve bezelyede 1 ile daha az çeşide sahiptirler. Türkiye’de Tescilli Bezelye Çeşidi;
Marmara'dır.

Mercimek ve nohut sulanmadan yetiştirilirken, bezelye ve bakla iyi bir verim için sulamayı gerektirir.

Bu bitkilerin en önemli bak›m işlemleri yabancı otlarla savaştır. İlk gelişimleri yavaş olduğu için yabancı otlarla rekabet edemezler. Yabancı otların neden olduğu verim kaıpları %50’yi bulabilir, mercimekte bu oran bazen %80-90’a kadar çıkabilir. İki defa yapılacak ot savaşı verimi en üst düzeye çıkarır.

Mercimek, kısa ve yaslanıcı bitki boyu, tane dökme sorunu nedeniyle el işçiliği yoğun olarak kullanılmaktadır.

Ülkemizde en önemli zararlı Bruchus’tur. Buna karşı çiçeklenme zamanı ilaçlama veya ürün fümigasyona alınmalıdır.

1787 yılında Alman botanikçi Medikus tane şeklini dikkate alarak mercimeği
Lens culinaris olarak adlandırmıştır.

Nohutta bitki boyu çevresel faktörlere bağlı 20-100 cm arasında değişkenlik gösterir. Bazı uzun boylu çeşitler, uygun koşullar altında 150 cm’ye kadar çıkabilirler.

Baklanın yetişme süresi 120-200 gündür.

Optimum tane için oransal nem %21-41 olmalıdır.

Nohut; derin köklü (1.5-2 m), gövde ve yaprakları tüylerle kaplı, epidermis mum tabakası ile örtülü olması nedeniyle, kuraklığa en dayanıklı yemeklik tane baklagil cinsidir. Diğer baklagillerin kuraklıktan zarar gördüğü yerlerde kolaylıkla yetişebilir.

Nohut değişik toprak tiplerinde yetişlebilen bir yemeklik baklagil cinsidir. Kumlu-tınlı
topraklar en uygunudur. Ülkemizde nohut tarımıkireçce zengin alanlarda yapılır.
pH: 6.0-9.0 olmalıdır, (pH: 4.6 olduğunda fusarium solgunluğu artar).

Cicer arietinum. L Ssp. arieticeps, koçbaşı olarak anılmaktadır.

Bazı uzun boylu çeşitler, uygun koşullar altında 150 cm’ye kadar çıkabilirler.

Nohut bitkisi en fazla 150 kadar bakla yapabilmektedir.

Nohut için en iyi pH değeri 6-9 arasındadır.