TARLA BİTKİLERİ I

Toprak yüzeyinde yer alan sap, saman gibi benzeri artıklara anız denir.

Güz Nadası: Anız bozma ile başlar. Ekim ayı başına kadar devam eder. Bu nadas sistemi kuru ziraat sisteminde uygulanmaz.

Nadasta toprakta depo edilen su, ısının uygun olduğu sıcak aylarda mikroorganizma faaliyetinin artmasını sağlar.

Serpme Ekim başka bir ekim yöntemidir. Sıraya yöntemi altında yer almaz.

Türkiye’de, özellikle kuru ziraat sisteminin uygulandığı alanlarda, serin iklim tahıllarının ekim zamanı güzden ve kışlık olarak  ekilmesi hem ürünü güvence altına alır, hem de birim alandan daha yüksek verim kaldırmak için mutlak gereklidir.

Türkiye’de tahıl topraklarının hemen tümü temel besin maddeleri olan azot
(N) ve fosfor (P) bakımından fakirleşmiştir. Geniş tahıl alanları pratikte ahır gübresi ve yeşil gübre ile pek gübrelenmezler. Fosforlu gübrelerin ekim döneminde verilmesine karşın azotlu gübrelerin bitkinin ihtiyaç duyduğu devrelerde bölünerek verilmesi gerekmektedir.

Çapa Bitkilerinde Çapalama ve Seyreltme
Özellikle yazlık ekilen çapa bitkilerinde yüksek verim için birim alanda (m2 de veya dekarda) bulunması gereken bitki sıklığının sağlanması gerekir. Çapalama ile fazla bitkiler yok edilirken yani seyreltme yapılırken, öte yandan tarlada görülen yabancı otlar da yok edilerek bitkilerin boğazı doldurulur.

Vernalizasyon istek süresi az olan kışlık tahıllar (buğday, arpa, çavdar, yulaf, tritikale) bazı yıllar kısa süreli soğuklardan aldanır ve sapa kalkmaya yönelir.
Soğuk dönemden sonraki iyi havalarda sapa kalkan bitki, havaların soğumasıyla birlikte zarar görür. İşte bu zararın en aza indirilmesi için sapa kalkmanın önlenmesi gerekir.

Çıkışın sağlanması, çapa bitkilerinde çapalama ve seyreltme, serin iklim tahıllarında kışa girişte sapa kalkmanın önlenmesi, zamanında gübreleme, yabancı ot savaşı, sulama, zararlılarla savaş, ve hastalıklarla savaş bitki bakım işlemlerindendir.

Ülkemizde uygulanan çok değişik hasat şekilleri olmakla beraber, bunlar içerisinde en uygun olanı hasat ve harmanı birlikte yapan, iş gücü, zaman ve harman kayıplarını en alt düzeyde tutan biçerdöver ile yapılan hasattır.

Yağ bitkileri (ayçiçeği, kolza, susam, haflhafl, pamuk, aspir, soya fasulyesi,

yer fıstığı ve diğerleri)

Serin iklim tahılları (buğday, arpa, çavdar, yulaf, tritikale)

Yarım nadas: anız bozma kışa girerken yapılır, ilkbaharda ekim yapılır

Yarım Nadas: Anız bozma kışa girerken yapılır, ilkbaharda ekim yapılır.

Ocağa ekim, daha önce açılan ocaklara tohumların bırakılıp üzerlerinin toprakla kapatılmasıdır. Ocağa ekim bazı bölgelerde mısır ve kocadarıda uygulanmaktadır.

Yeterli dozda verilen azot, vejetatif gelişmeyi hızlandırmakta, tahıllarda kardeşlenmeyi artırmakta ve erme devrelerini geciktirmektedir.

Serin iklim tahıllarda hasat tarihinin saptanması çok önemli olup, geciken hasatta tane kaybı fazla olmaktadır. Hasadın, tane kaybını önlemek amacıyla tane ile başakçığın başı tam kopmadan ve tanedeki su oranı % 18.5-14.5 arasında iken yapılması gerekir.

Serin iklim tahıllarının 4-6 cm derinlikte ekilmesi önerilir.

Kışlık tahıllarda Orta Anadolu şartlarında 400-500 bitki/m² olması iyi bir verim için uygundur.

Ülkemizde uygulanan çok değişik hasat şekilleri olmakla beraber, bunlar içerisinde en uygun olanı hasat ve harmanı birlikte yapan, iş gücü, zaman ve harman kayıplarını en alt düzeyde tutan biçerdöver ile yapılan hasattır.