TARIMSAL METEOROLOJİ

Rüzgâr oluşumunda açıklandığı gibi, yeryüzünün farklı ısınması sonucunda, alçak ve yüksek basınç merkezleri oluşur. Bu merkezlerde izobar eğrileri kapalı durumdadır. Kapalı eğrilerde basınç çevreden içeriye doğru azalıyorsa, bu merkeze alçak basınç merkezi (siklon), artıyorsa yüksek basınç merkezi (antisiklon) merkezi adı verilir.

Rüzgâr yönü rasatları yapılırken, genel olarak 8 yön esas alınır. Bunlar kuzey (N), kuzeydoğu (NE), doğu (E) , güneydoğu (SE), güney (S), güneybatı (SW), batı (W), kuzeybatı (NW), rüzgârlarıdır. Bu rüzgârlar yerel olarak yıldız (kuzey), poyraz (kuzeydoğu), doğu (do-ğu), keşişleme (güneydoğu), kıble (güney), lodos (güneybatı), batı (batı), karayel (kuzeybatı) olarak da adlandırılır.

Bu rüzgârlar kara ve denizlerin ısınmaları sonucu oluşurlar. Su yüzeyleri güneş ışınlarının büyük bir kısmını yansıttığından yavaş yavaş ısınır. Buna karşın karalar, güneş ışınlarının büyük bir kısmını absorbe eder ve çabuk ısınırlar. Gündüzleri karaların fazla ısınması sonucu, toprak yüzeyine yakın hava hızla genleşir ve yükselir. Yükselen bu sıcak hava nedeniyle, karaların üst kısmında bir basınç fazlalığı oluşturur. Basınç farklılığı, bu havanın karaların üst kısmından deniz tarafına doğru akmasına neden olur. Böylece denizler üzerinde yüksek karalar üzerinde alçak basınç oluşur ve gündüzleri rüzgâr denizlerden karalara doğru eser.