TARIMSAL METEOROLOJİ

Güneş’in dış tabakasının kütle cinsinden kimyasal kompozisyonu; %71 hidrojen, %26,5 helyum, %2,5 ağır metallerdir.

Güneş ışınları, yılda bir kez 21 Haziran öğle saatlerinde 23°27' kuzey enlemine; bir kez de 21 Aralık tarihinde 23°27' güney enlemine dik gelir.

Güneş ışınları, yılda bir kez 21 Haziran öğle saatlerinde 23°27' kuzey enlemine; bir kez de 21 Aralık tarihinde 23°27' güney enlemine dik gelir.

Kondüksiyon: Bir cismin içinde veya birbiriyle temasta bulunan farklı sıcaklığa sahip iki cisim arasında sıcaklık dengeleninceye kadar molekül hareketi olmaksızın molekülden moleküle ısı geçişine verilen addır.

Dünya’nın Güneşe en yakın olduğu tarih 3 Ocak olup, günberi olarak adlandırılmaktadır. Dünya’nın Güneşe en uzak olduğu tarih ise 4 Temmuz olup, günöte olarak adlandırılmaktadır.

Güneş ışınlarının yeryüzüne geliş açısı atmosferdeki sıcaklık dağılımını etkileyen en önemli faktördür.

Güneş ışınlarının geliş açısı ne kadar dikse, ısınma o ölçüde fazladır.

Güneş ışınlarının Geliş açısı küçüldükçe ısınma azalır.

Dik gelen ışınların aydınlatma alanı küçük, yansıma oranı düşüktür.

Eğik gelen ışığın aydınlatma alanı büyük ve yansıma oranı yüksektir.

Güneş ışınlarının yeryüzüne düşme açıları sabit değildir.

Kış aylarında ve geceleri yerkürenin bazı bölümlerinde yükseklik artışıyla birlikte sıcaklık azalması yerine sıcaklık artışı görülmesi olayına inverziyon adı verilmektedir.

Bulutluluk, yağış, rüzgâr, nem, enlem derecesi, kara ve deniz dağılımı, arazinin topoğrafik yapısı günlük sıcaklık değişimini etkileyen faktörlerdir.

Hava çok bulutlu olduğunda günlük maksimum sıcaklık değeri düşerken, günlük minimum sıcaklık değerinin yükselmesi sonucu maksimum sıcaklıkla minimum sıcaklık değerleri birbirine yaklaşır.

Deniz rüzgârlarının etkisinde kalan yerlerde, maksimum ve minimum sıcaklık değerleri birbirine yakındır.

Kuzey Yarım Küre’de güneyden, Güney Yarım Küre’de de kuzeyden esen rüzgârlar, Ekvator yönünden geldikleri için sıcaklığı artırır.

Kutuplardan esen rüzgârlar ise sıcaklığı azaltıcı bir etkiye sahiptir. Bu durum enlem sıcaklık ilişkisine iyi bir örnektir.

Denizden karaya doğru esen rüzgârlar kışın sıcaklığı artırıcı, yazın ise azaltıcı etki yapar.

Tütün; minimum: 13-14 , optimum : 28, maksimum : 35

Güneş’in dış tabakasının kütle cinsinden kimyasal kompozisyonu; %71 hidrojen, %26,5 helyum, %2,5 ağır metallerdir. Fotosfer olarak adlandırılan Güneş yüzeyi, Dünya yüzeyine ulaşan görünür radyasyonun büyük bir bölümünün kaynağıdır.

Dünya yüzeyinden yayılan termal radyasyonun miktarı yüzey sıcaklığına bağlıdır. Yüzey sıcaklığı arttıkça yayılan radyasyon miktarı da artar. Radyasyon miktarı yüzeyin absorpsiyon özelliklerine de bağlıdır. Absorpsiyon miktarı arttıkça radyasyon miktarı da artar. Gelen enerjinin dengelenebilmesi için, Dünya yüzey sıcaklığının ortalama -6°C olması gerektiği hesaplanmıştır. Bu değer gerçekleşen değerden daha düşüktür. Tüm yıl boyunca, okyanus ve arazi yüzeyleri de dâhil Dünya yüzeyine yakın yerlerde yapılan ölçümlerin ortalaması, ortalama sıcaklığın yaklaşık 15°C olduğunu göstermektedir.

Işınların dalga boyları kısaldıkça içerdikleri enerji miktarı artar. Ultraviyole ışınlar genellikle zararlı etki yaparken, viyole ve mavi ışınlar bitkilerin bünyelerinin oluşumu ve fototropi olayında etkilidir. Mavi ve kırmızı ışınlar fotosentez olayında ana materyaldir. Kızılötesi (infrared) ışınlar ise ısıtmada rol oynar. Kısa boylu ışınlar büyük ölçüde atmosferin üst katmanlarında tutulduğundan, üst katmanlara gidildikçe kısa dalga boylu ışın miktarı artmaktadır. Kısa dalga boylu ışınların bitki gelişimi üzerine olumsuz etkisi vardır.

Dağılma, ışığın dalga boyunu değiştirmeksizin veya başka bir enerji şekline dönüşmeksizin yolunu değiştirmesidir. Atmosfere giren güneş ışınları hava molekülleri ve diğer hava elemanları nedeniyle dağılır. Işığın kısa dalga boylu olanları (mavi renkli ışınlar), uzun dalga boylu ışınlara göre daha fazla dağılırlar. Bu nedenle yeryüzünden bakıldığında gökyüzü mavi renkte görünür.

Yengeç ve Oğlak Dönenceleri arasında kalan bölgeye Tropikal Kuşak adı verilmektedir. Bu bölgede gece ve gündüz uzunlukları 13,5 ile 10,5 saat arasında değişmektedir.

Konveksiyon: Isının akışkanların hareketi ile iletimidir. Açık havada, hava bileşiminde bulunan maddelerin hareketleri karmaşıktır. Kütle değişimiyle maddelerin özellikleri de değişmektedir. Eğer kütle değişimi rüzgârsız bir ortamda ve yalnızca sıcaklık farkı nedeniyle meydana gelmişse “Termik Konveksiyon”, rüzgâr yardımıyla meydana gelmişse “Dinamik Konveksiyon” adı verilmektedir.

Kış aylarında ve geceleri yerkürenin bazı bölümlerinde yükseklik artışıyla birlikte sıcaklık azalması yerine sıcaklık artış görülmesi olayına inverziyon adı verilmektedir. İnverziyon toprak yüzeyinden başlar ise buna toprak inverziyonu, toprak yüzeyinden daha yukarılarda oluşuyorsa da yükseklik inverziyonu adı verilir.

Denizden karaya doğru esen rüzgârlar kışın sıcaklığı artırıcı, yazın ise azaltıcı etki yapar.

Karadan denize doğru esen rüzgârlar ise kışın sıcaklığı azaltıcı, yazın sıcaklığı artırıcı etki yapar.

Güneş ışığının ekvatora dik olarak geldiği 21 Mart ve 23 Eylül’de gece ve gündüz süreleri birbirine eşit olup 12 saattir. En uzun gün, Kuzey Yarım Küre’de 21 Haziran’da, Güney Yarım Küre’de ise 21 Aralık’ta yaşanmaktadır.

Bitkiler gündüz yüksek, gece düşük sıcaklık ister. Bitkilerin farklı gündüz ve gece sıcaklıkları isteklerine ve bu sıcaklık değişmelerine gösterdikleri tepkiye termoperiyodizm adı verilir. Soya fasulyesi, mısır, domates, patates, okaliptüs ve mango termoperiyodik, buğday, yulaf, mercimek ve kabak termoperiyodik olmayan bitkiler grubuna girer.