TARIM EKONOMİSİ

Başbakanlık Devlet Planlama Teşkilatı Müsteşarlığı’na göre; “ekonomik nitelikteki etkinliklerin ağırlıkla doğal kaynakların değerlendirilmesine
dayandırıldığı, yüz yüze ilişkilerin göreceli olarak daha yaygın olduğu, yaşama
kurallarının büyük ölçüde gelenek ve göreneklere göre biçimlendiği, teknik ve
teknolojik gelişmeler ile ekonomik, toplumsal ve kültürel gelişmelerin daha yavaş
ve dolayısıyla gecikmeli olarak gerçekleştiği ortamlar”

Kırsal toplum: Geleneksel anlamı ile kırsal kesimde yerleşmiş kendilerine
özgü sosyal, ekonomik, kültürel özellikleri ve eğilimleri olan, gündelik gereksinimlerini birbirine bağlı bir ilişkiler sistemi ile gidermeye çalışan ve büyük ölçüde
kendi kendine yeterli insan topluluğudur.

Katılımcılık: Mevcut durumun analizi ve kalkınma çalışmalarının planlanması, uygulanması ve değerlendirmesinde yerel nüfusun yol gösterici olduğu, yerel nüfus ve kalkınma uzmanları arasındaki iletişim sürecidir.

• İstihdamda tarımın ikinci büyük sektör olması ve bunların da büyük çoğunluğunun kırsal alanlarda yaşıyor olması,
• Nüfusun 1/4’ünün kırsal alanlarda yaşıyor olması,
• Tarımda dengesiz toprak mülkiyet dağılımının olması,
• Kırsal alanlarda birey başına düşen Milli Gelirin ülke ortalamasının yarısına bile denk gelmemesi,
• Kırsal alanda eğitim olanaklarının yetersiz olması,
• Kırsal kesimde altyapı yetersizlikleri,
• Kırsal alanlarda örgütlenmenin zayıf olması,
• Kırsal alanda tarım dışı iş alanlarının sınırlı olması,
• Tarımın insan beslenmesindeki önemi ve tarımsal üretimin kırsal alanlarda
gerçekleşiyor olması.

Kırsal Kalkınmada Temel Hizmet Alanları
• Tarım, sağlık ve eğitime ilgili işleri zamanında yürütmek ve bu sorunları
zamanında çözümlemek,
• Pazarlama ve istihdam ile ilgili sorunların tespit edilmesi ve buna yönelik
çözüm önerilerinin geliştirilmesi,
• Tarımsal yayım ile ilgili çalışmaları yürütmek, bununla ilgili olarak ele alınan yöreye uygun yayım elemanlarının seçilmesi ve yayım stratejilerinin
belirlenmesi,
• Tarımsal kredi alanlarındaki sorunların tespiti ve buna yönelik çözüm önerilerinin geliştirilmesi,
• Tarımsal örgütlenme çalışmaları,
• Ev ekonomisi ile ilgili temel sorun alanlarının belirlenmesi (yani, ailelerin
temel geçim kaynakları, gelirleri-giderleri nelerdir?, bunların belirlenmesi),
• Alt yapı eksikliklerinin ve önceliklerinin belirlenmesi,
• Konutların iyileştirilmesi,
• Sosyal güvenlik uygulamalarının geliştirilmesi,
• Kadın ve çocukların durumunun iyileştirilmesi.

Katılımcı kırsal kalkınma yaklaşımdaki temel amaçlardan bazıları şunlardır:
• Yerel düzeyde insanların katılımını teşvik etmek,
• Kendi kalkınma programlarını finanse etmek için yerel oluşumlara fon
sağlamak yolu ile merkezkaç bir yapı oluşturmak,
• Kamu sektörü için katılımcı planlama modellerini desteklemek,
• Yerel kalkınma projelerini planlamak ve yönetmek için yerel otoritelerin
kapasitelerini geliştirmek,
• Halkı kendi sorunları etrafında bütünleştirmek ve harekete geçirmek.

Bu endişeler çerçevesinde oluşturulan kırsal kalkınma politikasının ilkeleri ise
şunlardır:
• Tarımın çok fonksiyonluluğu: Yani, tarımı sadece sektörel bir yaklaşımla değil, sosyal boyutlarıyla da ele almak.
• Kırsal ekonomiler için çok sektörlü ve entegre yaklaşım geliştirilmesi: Yeni gelir
kaynakları yaratılması, istihdam sağlanması ve kırsal mirasın korunması.
• Kırsal kalkınmaya yönlendirilen yardımlarda esneklik: Yerinden yönetim,
yerinden yönetim ve bölgesel, yerel yetkililerle danışma ve ortaklık.
• Şeffaflık: Programların hazırlanmasında ve yönetilmesinde şeffaflık, mevzuata kolay ulaşım ve basitlik.

Tarım politikasının ele aldığı başlıca konular şunlardır;
• Tarım sektörünün genel ekonomi içerisindeki yerini ve önemi,
• Tarım ile uğraşan nüfusun gelir ve refah koşullarının iyileştirilmesi,
• Tarımda emek işgücü ile çalışanların genel durumu,
• Tarımsal istihdamın genel yapısı ve özellikleri,
• Tarımsal işletme büyüklükleri ve işletmecilik biçimleri,
• Tarımsal ürün fiyatları analizi, fiyat saptamaları, fiyat politikaları,
• Tarımsal pazarlama politikaları,
• Tarımda iş güvenliği,
• Tarımda örgütlenme ve örgütlenmeye etkili faktörler,
• Tarımsal araştırma-geliştirme hizmetleri ve bunların etkililiği,
• Tarımsal destekleme politikaları,
• Tarımsal vergilerin tespiti, düzenlenmesi, sorunların tespiti,
• Tarımsal çevre politikaları ve doğal kaynak kullanımına etkili faktörler,
• Tarımsal finansman ve kredi yap

Toprak-insan ilişkilerinin düzenlemesi,
• Sulama ve toprak ıslahı gibi altyapı yatırımların gerçekleştirilmesi,
• Doğal kaynakların çevreyi koruma ve sürdürülebilir üretim anlayışına göre
kullanımı,
• Modern teknolojilerin tarıma sokulması,
• Tarım girdilerinin (gübre, tohumluk, ilaç, makine vb.) bilinçli kullanımının
yaygınlaştırılması,
• Tarımsal pazarlama ve standardizasyon hizmetlerinin etkinleştirilmesi,

Tarımsal üretimde verimlilik, ürün çeşitliliği, kalite ve rekabet gücünün
yükseltilmesi,
• Yeterli ve güvenilir gıda arzının sağlanması,
• Tarımsal işletmelerin altyapılarının geliştirilmesi,
• Tarımsal faaliyetlerde bilgi ve uygun teknolojilerin kullanımının yaygınlaştırılması,
• Tarımsal girdi ve ürün piyasalarının geliştirilmesi ve üretim-pazar entegrasyonunun sağlanması,
• Tarımsal üretimin tarım-sanayi entegrasyonunu sağlayacak şekilde yönlendirilmesi,

Doğru seçenek B şıkkında verilmiştir.

Doğru seçenek A şıkkında verilmiştir.

Doğru seçenek E şıkkında verilmiştir.

Doru seçenek D şıkkında verilmiştir.

Doğru seçenek B şıkkında verilmiştir.

Doğru seçenek A şıkkında verilmiştir.

Doğru seçenek C şıkkında verilmiştir.

Doğru seçenek D şıkkında verilmiştir.

Doğru seçenek E şıkkında verilmiştir.

Doğru seçenek C şıkkında verilmiştir.