TARIM EKONOMİSİ

"Ulusal Kırsal Kalkınma Stratejisi” kapsamında hazırlanan “2010-2013 Kırsal Kalkınma Planı” hazırlanmasından sorumlu kuruluş Tarım ve Orman Bakanlığı'dır.

Hepsi tarım politikasının araçlarındandır.

Yeterli ve güvenilir gıda arzının sağlanması Tarım Kanununa göre tarım politikalarının ilkelerinden biri değildir.

Tarımsal desteklemelerin gerçekleştirilmesinde kullanılacak destekleme araçları ise Kanunda belirtilen haliyle 8 tanedir.

Kırsal kalkınma, hemen uygulamaya aktarılacak bir uğraşı alanı değildir. Çalışmaların ilerleyen aşamalarında sorun yaşanmaması, tıkanıklık oluşmaması için mutlaka başlangıçta bazı soruların cevapları aranmalı ve ortaya konulmalıdır. Böylece, başarı şansı artacağı gibi, sürdürülebilirlik ve kalıcılık yolunda da önemli aşamalar sağlanır. Katılım nasıl olacak? sorusu ise; Karar alma, planlama, eyleme geçme aşamalarında kim yer alacak ve yerel halka çalışmalarında nasıl bir rol biçilecektir. Burada önemli olan yerel halka karar alma süreçlerinden çalışmaların her aşamasına kadar yer vermektir.

Kırsal Kalkınma Planı, ülkemizde kırsal kalkınmanın kavramsal çerçevesini aşağıda verilen dört stratejik amaç üzerinden kabul etmektedir. Ekonominin geliştirilmesi ve iş imkanlarının artırılması ise; Tarım ve gıda sektörlerinin rekabetçi bir yapıya kavuşturulması ve  Kırsal ekonominin çeşitlendirilmesidir.

AB kırsal kalkınma politikaları endişeleri çerçevesinde, oluşturulan kırsal kalkınma politikasının ilkeleri ise şunlardır:
• Tarımın çok fonksiyonluluğu: Yani, tarımı sadece sektörel bir yaklaşımla değil, sosyal boyutlarıyla da ele almak.
• Kırsal ekonomiler için çok sektörlü ve entegre yaklaşım geliştirilmesi: Yeni gelir
kaynakları yaratılması, istihdam sağlanması ve kırsal mirasın korunması.
• Kırsal kalkınmaya yönlendirilen yardımlarda esneklik: Yerinden yönetim,
yerinden yönetim ve bölgesel, yerel yetkililerle danışma ve ortaklık.
• Şeffaflık: Programların hazırlanmasında ve yönetilmesinde şeffaflık, mevzuata kolay ulaşım ve basitlik.

1. Fiyat politikası: Fiyat politikası ekonomide serbest fiyat oluşumunu etkilemek, fiyat istikrarı sağlayarak üretici ve tüketicileri korumak amacı ile alınan önlemlerin tümüdür. Desteklemeye konu olacak ürünlerin belirli nitelikleri beraberinde bulundurması gerekir. Bu nitelikler aşağıdaki gibi özetlenebilir:
• Söz konusu ürünün dışsatım açısından bir potansiyel sergilemeli ve bu olanağa sahip olmalı,
• İnsanların beslenmesinde temel gıda maddesi niteliğinde olmalı ve stratejik öneme sahip bulunmalı,
• Ürün geniş toplum kesimleri tarafından tüketilir olmalı,
• Ürün her zaman arzda dalgalanmalara konu olabilecek niteliğe sahip olmalı,
• Ürünü üretim miktarının piyasayı etkileyecek biçimde dalgalanmalar gösterir olmalı,
• Ürün tarımsal sanayinin önemli bir hammaddesi olmalı ve
• Ürünün ancak belirli bir ekosistem koşulunda üretilebilir olmasıdır.

Telafi edici ödemeler: Üreticilerin arz fazlası olan ürünlerin üretiminden vazgeçerek alternatif ürünlere yönelmeleri teşvik edilir. Üreticilere, arazilerinde alternatif ürünleri yetiştirmelerinden dolayı karşılaşabilecekleri gelir kayıplarını önlemek üzere telafi edici ödeme yapılır. Her bir üretici için yapılacak ödeme miktarı, üreticinin alternatif ürünlerin üretimine ayırdığı arazi miktarı ile birim
ödeme miktarının çarpımı suretiyle hesaplanır. Üreticilerin bir araya gelerek, alternatif ürünlerin işlenmesi ve pazarlanması için yapacakları yatırımların finansmanı için ek ödemeler yapılabilir.

Kırsal alanlarda tarım dışı istihdam alanlarının sınırlı olması: Yani, tarım dışında gelir ve geçim kaynakları az olduğu için tarım üzerinde iş gücü baskısı vardır. Bu ise, tarımda verimliliği etkilemektedir. Bunun için kırsal alanlarda kırsal sanayinin, tarıma dayalı sanayinin, tarım dışı istihdam olanaklarının artırılması önemlidir.

Kırsal katılım

Modernizasyon

Kırsal kalkınma tüketici toplumun ihtiyaçlarını göz önünde bulunduran bir yaklaşımı temel almalı ve ihtiyaç yaratma amacı gütmelidir.

2006

Yoksullukla mücadele

Gizlilik

Üreticilerin faaliyetlerini piyasa koşullarının altında yürütmesi.

Karadeniz Ekonomik İşbirliği

Tarım işletmesi sayısının azlığı

Konut iyileştirme politikası