TARIM EKONOMİSİ VE TARIMSAL POLİTİKALAR

John C.H. Fei ve Gustav Ranis, iktisadi kalkınmanın tarım sektöründen sanayi sektörüne işgücü transferiyle sağlanabileceğini öne sürmüştür.

KWC modelinin temel varsayımları şu şekilde sıralanabilir. Bunlar; ekonominin başlangıçta dış âleme kapalı olduğu, ekonomide tarım ve sanayi olmak üzere iki sektör bulunduğu, hem tarım hem de sanayi sektöründe tek bir homojen mal üretildiği, her iki sektörde de ölçeğe göre sabit getiri geçerlidir ve maliyet minimizasyonu ile kâr maksimizasyonunun nihai hedef olduğu, tarım emek yoğun sanayi ise sermaye yoğun sektörler olduğu ve sanayi sektörünce üretilen ürünlerden hem tüketim hem de yatırım için istifade edilirken tarım sektörünce üretilen ürünlerden yalnızca tüketimde yararlanıldığı ve sanayi sektörü girdisi olarak kullanıldığıdır.

Üç sektör teorisine göre ekonomik gelişmeye paralel olarak işgücünün sektörel dağılımı tarımdan tarım dışı sektörlere, sanayi ve hizmetlere doğru kayar.

Tarım sektöründe verimliliğin arttırılmasına yönelik kamu politikaları; organik tarım ve sürdürülebilir bölgesel kalkınma anlayışlarının yaygınlaştırılması, yüksek katma değer yaratılmasına yönelik tedbirler alınması, tarım sektörünün beşeri ve fiziksel sermayesinin geliştirilmesine yatırım yapılması, bilimsel ve teknolojik gelişmelerin tarım sektörüne en hızlı ve verimli şekilde adapte edilmesi şeklinde sıralanabilir.

Yukarıda bahsi geçen söz Gunnar Myrdal’a aittir.

Bu teoriye göre iktisadi analizlerin hemen hemen tamamı için gelişmenin seyri tarım, imalat, sanayi ve hizmetler şeklinde sıralanmaktadır.

Eskiden hızlı koşucular olsalar da, son zamanlarda yaşadıkları kıtlık yüzünden çocuklarına bakamamaktadırlar. Dolayısıyla intihar vakaları artmıştır.

Zirai hammaddeler, özellikle Sanayi Devriminden sonra büyük önem kazanmıştır, ancak Nohut zirai hammaddelerin başında gelmez.

Yukarıda verilen seçeneklerden ilk dördü direkt olarak iktisadi kalkınma sürecine katkı iken, sonuncusunun direkt katkısından söz edilmemektedir.

Bu seçeneklerden sadece A şıkkı tarımın önceliğine yöneliktir. Diğer seçeneklerde sanayiye öncelik verilmesi gerektiği vurgulanmaktadır.

Mezbahalar kişisel veya ortaklar ile kurulan işletmelerdir.

Bahsi geçen tanım eksojen kalkınmayı tanımlamaktadır.

Jorgenson Modeli haricindeki bahsi geçen modeller Klasik modellerdir.

Bahsi geçen varsayımlardan A seçeneğinde Jorgenson modelinin varsayımları temel alınmıştır. Diğer seçenekler KWC modelinin varsayımlarıdır.

Gunnar Myrdal’a göre uzun vadeli ekonomik kalkınma mücadelesinin kazanılıp kazanılamayacağını belirleyecek sektör tarım sektörüdür.

Üç sektör teorisine göre;

Tarım sektöründe azalan verimler ilkesi geçerli iken, sanayi sektöründe artan verimler ilkesi geçerlidir.

KWC modelinin temel varsayımları aşağıda özetlenmiştir.

Jorgenson modelinde tarım ve sanayide Cobb-Douglas tipi üretim fonksiyonu esas alınmaktadır.

Jorgenson modelinde, Lewis ve Fei-Ranis modellerinden farklı olarak iş gücünün marjinal veriminin sıfır olduğu yönünde bir varsayım kabul edilmemiştir.