TARIM EKONOMİSİ VE TARIMSAL POLİTİKALAR - Deneme Sınavı - 4

I. Doğrudan gelir desteği çok fazla bürokrasi gerektirmektedir.
II. Tüm üreticiler doğrudan gelir desteğinden yararlanamamaktadır.
III. Tarımsal arazisi kayıt altına alınmayan birçok çiftçi bu destekten yararlanamamaktadır.
IV. Doğrudan gelir desteği ödemeleri nerdeyse hiçbir zaman tam zamanında yapılamamıştır. Kaynak yetersizliğinden dolayı birçok ilde ödemelerin ancak yarısı yapılabilmektedir.

Türkiye’de tarım desteklemeleri şu şekillerde yapılmaktadır (Aysu, 2002:42):
• Fiyat yoluyla yapılan destekler ve yatırım teşvikleri,
• Ucuz ve yeterli girdi temini yoluyla yapılan destekler,
• Üretimin belirli kademelerinde yapılan avans ödemeleri şeklinde destekler,

• İhracatta teşvik, ithalatta koruma,

• Tarımsal kredi faizinin düşük tutulması,
• Toprak, mera, hayvan ıslahı çalışmaları, süt teşvik primi, pamuk primi,
• Doğal afet ödemeleri, sulama yatırımları,
• Kooperatiflerin örgütlenmesi ve diğer kamu yatırım harcamaları.

Doğru cevap A şıkkıdır.

Osmanlı ekonomisinde üretim tüketim dengesinin korunması amacıyla bazı temel ihtiyaç maddelerinin ihracı zaman zaman yasaklanmıştır. Tarım üretimini ve üreticiyi kontrol altında tutan devlet, bu konuda bazı koruma tedbirleri almıştır. Devlet otoritesini kullanarak üreticiye değer fiyatının altında ödeme yapılması yasaklanmıştır. Doğru cevap B şıkkıdır.

Osmanlı Devleti’nde 1838 yılında tarımsal üretimi artırma, ihracata yönelik ürünlerin teşviki ve ziraatın modernleştirilmesi için Ziraat ve Sanayi Meclisi, 1843 yılında da Ziraat Meclisi kurulmuştur. Doğru cevap C şıkkıdır.

Cumhuriyet Dönemi’nin tarımla ilgili ilk önemli atılımı, 1925 yılında Aşar Vergisinin kaldırılması ve 1926 yılında Medeni kanunun kabulü ile çiftçilerin toprak mülkiyeti hakkının tanınması olmuştur. Bu iki politika da başlangıçta çiftçiler için yararlı politikalar olarak kabul edilmiştir. Doğru cevap D şıkkıdır.

Ekonomik kriz, tüm dünyada olduğu gibi Türkiye’de de tarım ürünleri fiyatlarının, özellikle buğday fiyatlarının, üretimi durma noktasına getirecek ölçüde düşmesine neden olmuştur. Doğru cevap  E şıkkıdır.

1938 yılından başlayarak Türkiye Malzeme Ofisi (TMO) aracılığıyla ilk olarak destekleme kapsamına alınan ürünler buğday, arpa, çavdar, yulaf ve afyon sakızı olmuştur. Doğru cevap A şıkkıdır.

Türkiye’nin tarım politikası amaçları her 5 yılda bir hazırlanan kalkınma planlarında belirlenmektedir. Doğru cevap B şıkkıdır.

Doğrudan Gelir Desteği: Üretim yapan çiftçiye yönelik aracısız bir destekleme türüdür. Doğru cevap C şıkkıdır.

Türkiye’de tarım politikaları Tarım ve Köy İşleri Bakanlığı adı altında yürütülmekteyken,03.06.2011 tarihinde söz konusu bakanlığın adı Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı sonrasında 2018 yılında Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi’ne geçilmesiyle Tarım ve Orman Bakanlığı olarak faaliyet yürütmeye devam etmektedir. Doğru cevap D şıkkıdır.

Kurumsallaşmış Kredi Kurum ve Kuruluşları:

Kamu Tarımsal Kredi Kuruluşları Tarım Kredi Kooperatifleri
Özel Kredi Kurumları
Merkez Bankaları

Doğru cevap E şıkkıdır.

Almanya ve Fransa arasında yaşanan kanlı savaşlar ve totaliter yöntemlere karşı oluşan tepki, birleşik Avrupa fikrinin gelişmesini zorunlu kılmıştır. 1951 yılında Belçika, Federal Almanya, Lüksemburg, Fransa, İtalya ve Hollanda’nın oluşturduğu Avrupa Kömür ve Çelik Topluluğu kurulmuştur.

Avrupa Kömür ve Çelik Topluluğu; 1957 yılında imzalanarak 1 Ocak 1958’de yürürlüğe giren Roma Antlaşması ile iş gücü ile mal ve hizmetlerin serbest dolaşımına dayalı bir ekonomik topluluğa dönüşmüştür.

1985 yılında Milan’da yapılan zirve sonrasında 9 Mayıs’ın “Avrupa Günü” olarak kutlanmasını kararı alınmıştır.

Avrupa Birliğinin iki ana politika yürütmektedir. Sanayi sektöründe Gümrük Birliği Politikası, tarım sektöründe ise Ortak Tarım Politikası olmak üzere iki ana politika yürütmektedir. 44 yıllık tarihsel bir geçmişe sahip olan Ortak Tarım Politikası, Topluluğun üzerinde en fazla tartışmaların yapıldığı ve en önemli politikasını meydana getirmektedir.

Avrupa Birliği’nin tarımsal yapısı içerisinde tarımsal örgütlerin önemli oldukça fazladır. Bu örgütler; başta tarım politikalarının belirlenmesinden tarımsal üretime kadar çok önemli roller üstlenmektedirler. Tarımsal örgütlerin oynadıkları roller ülkeden ülkeye farklılık göstermekle birlikte üreticiler; önemli bir tarihsel geçmişe sahip “kooperatifler”, “üretici birlikleri” ve “mesleki örgütler” biçiminde üç biçimde organize olmuşlardır.

Avrupa Birliği düzeyinde tarım alanında eğitim ve geliştirme çalışmaları ile ilgilenen birim Tarımsal ve Kırsal Yaşam için Avrupa Eğitim ve Geliştirme Merkezidir ve kısaca CEFFAR olarak yazılır.

Avrupa Tarım İşçileri Federasyonu temsil eden kısaltma EFA olarak yazılır.

Avrupa Birliği’nin Ortak Tarım Politikası 1957 yılındaki Roma Antlaşmasının yasal çerçevesinde belirlenmiştir. Roma Antlaşmasının 39. Maddesine göre Ortak Tarım Politikasının beş amacı bulunmaktadır. Bunlar;

Avrupa Ekonomik Topluluğun kurulmasından hemen sonra Türkiye, 31 Temmuz 1959 yılında müracaat ederek ortaklık başvurusu yapmıştır. Ankara Anlaşması ile Türkiye’nin Avrupa Ekonomik Topluluğuna entegrasyonu için; hazırlık, geçiş ve nihai dönem olmak üzere üç devre öngörülmüş ve ilk dönem 1 Aralık 1964 tarihinde yürürlüğe girmiştir.