TARIM EKONOMİSİ VE TARIMSAL POLİTİKALAR - Deneme Sınavı - 1

1994 yılına kadar ithalatımızın hemen hemen tamamını kuru fasulye oluştururken 1994 yılından itibaren yeşil mercimek, 1997 yılından itibaren de nohut ve kırmızı mercimek ithalatımız önemli ölçüde artış göstermiştir.

2006 yılına kadar net ithalatçı olduğumuz mısırda ithalatımızın önemli bir kısmı Arjantin, ABD, Fransa ve Romanya’dan gerçekleştirilmiştir.

2003-2009 yıllarını kapsayan dönemde ekonomide yıllık büyüme oranı yüzde 4,9 gerçekleşirken tarım sektörü ancak yüzde 1,4 büyümüştür.

Bunun yanında Dünya Ticaret Örgütü, kurulduğu 1995 yılından bugüne (2019) kadar ileri tarım müzakereleri kapsamında konferanslar gerçekleştirmiştir.

Afrika ülkeleri için hızlı tarımsal büyüme oldukça güçtür. Afrika’da agroekolojik olumsuzluklar, tarım arazilerinin hızla kuraklaşması, düşük nüfus yoğunluğu, faal piyasaların kötülüğü ve dünyanın kalan kısmıyla rekabet etmekten kaynaklanmaktadır.

1980-2017 döneminde tarımsal GSYİH’si en fazla büyüyen bölge Doğu Asya ve Pasifik Bölgesi olmuştur.

Gelişmekte olan ülkeler arasındaki emek göçü güney-güney göçü olarak isimlendirilir.

Dünya Ticaret Örgütü (WTO), Birleşmiş Milletler Gıda ve Tarım Örgütü (FAO), Uluslararası Tarımsal Kalkınma Fonu (IFAD) ve Uluslararası Tarımsal Araştırmalar Danışma Grubu (CGIAR) dünyada tarımsal ürünlerin ticaretinin arttırılması, dünyada yaşanan tarım kaynaklı sorunlara çözüm bulunması ve tarımsal gelişmenin sağlanması amacıyla kurulmuş ve üyelerine bu konularda destek veren uluslararası kuruluşlardır.

DTÖ Genel Direktörü ise Bakanlar Konseyi tarafından atanır. DTÖ’nün merkezi İsviçre’nin Cenevre kentindedir.

Dünya tarım sektöründe görülen temel sorunları; yüksek enerji fiyatları, iklim değişiklikleri, su kıtlığı, gelecekteki belirsizlikler, bioyakıt talebindeki artış (etanol ve biodizel), bölgesel göçler, ekonomik krizler ve arazi baskısıdır.

Teknolojik değişim

Karlılık şartlarının sağlanması

Kamusal değişimler

Yapısal değişimler

Tarife Dışı Engeller: Sanayi ve ticaret sübvansiyonları, emniyet standartları, gönüllü ihraç kotaları, munzam pazarlama anlaşmaları, hükümetlerin ticareti
engelleme politikaları, telafi edici vergiler, referans fiyatları ve damping gibi uygulamalara tarife dışı engeller denir.

Fair Trade: Dünya ticaretinde önemli yeri olan muz, kakao, kahve, fındık, çay gibi ürünlerin büyük şirketlerce çok ucuza alınıp üreticilerin durumunu kötüleştirecek duruma son vermek ve bilinçli tüketiciye ahlaklı alışveriş yapma hakkı tanıyan oluşuma Fair Trade denilmektedir.