SÜRDÜRÜLEBİLİRLİK VE HALKLA İLİŞKİLER - Deneme Sınavı - 15

Sürdürülebilir kalkınma kavramı, 1972’de Stockholm İsveç’te düzenlenen Birleşmiş
Milletlerin Stockholm Konferansı sırasında gelişmiş ülkelerin küresel kalkınmanın çevresel sonuçları üzerindeki kaygıları ile gelişmekte olan ülkelerin ekonomik
kalkınmaları için duydukları ihtiyaçları arasında bir yol bulma girişimi olarak gündeme gelmiştir.

Sürdürülebilirlik kavramının genel hatları, Dünya Çevre ve Kalkınma Komisyonunun
1987’de yayınladığı Our Common Future-Ortak Geleceğimiz isimli Brundtland Raporu’nda çizilmiştir. İnsan ile yaşadığı çevre arasında denge kurarak doğal kaynakları tüketmeden, onların gelecek nesillere de aktarımını sağlayacak şekilde bugünkü ile gelecek yaşamın planlanması anlamını taşımaktadır.

İşletmelerin sürdürülebilirlik konusunda ortaya çıkan risk ve fırsatları değerlendirebilmesi için, her şeyden önce toplumsal paydaşlarını iyi tanıması ve ekonomik konuların yanı sıra sosyal ve çevresel konuların da işletmeye ve paydaşlarına etkilerini ölçmeleri gerekmektedir. Bu noktada, bütüncül bir yaklaşım sergilemenin önemi büyüktür. Sürdürülebilirliğin işletmelere katkıları ise aşağıdaki gibi sıralanabilir:
• Yükselen marka değeri,
• Artan kurumsal itibar,                                                                                           • İşletme giderlerinde orta ve uzun vadede tasarruf,
• Nitelikli iş gücü çekme,
• Yeni iş fırsatları,
• Yatırımcılara ve kreditörlere (kısacası sermayeye) kolay ulaşım,
• Yenilikçi ürün ve hizmet gelişimi,
• İşletme ömrünün uzaması.

Sosyal sürdürülebilirlik: Yiyecek, içecek ve barınma gibi temel insan ihtiyaçlarının
ve daha ileri derecede güvenlik, özgürlük, iş ve eğlence faaliyetleri gibi sosyal ve kültürel ihtiyaçların sürekli olarak karşılanmasıdır. Sosyal sürdürülebilirlik daha çok bireylerin ihtiyaçları üzerine yoğunlaşmıştır. Sosyal olarak sürdürülebilir bir sistem, eşitlik dağılımını; sağlık ve eğitim, cinsiyet eşitliği, politik sorumluluk ile katılımı içeren sosyal hizmetlerin yeterli düzeyde gerçekleştirilmesini sağlamalıdır.

Kyoto Protokolü, sera etkisi yaratan gazların salımlarını (emisyon) kısmak üzere sanayileşmiş ülkelere çeşitli hedefler belirleyen uluslararası bir anlaşmadır. Sera etkisi yaratan gazlar, kısmi de olsa, küresel ısınmanın, yani küresel ısının yeryüzündeki hayatı tehdit edecek derecede artmasının nedenleri arasında gösteriliyor. 1997 yılında oluşturulan protokol, 1992’de imzalanan bir çerçeve anlaşmada belirlenen ilkelere dayanmaktadır.

Kurumsal sosyal sorumluluk, işletmelerin şirketlerin kurumsal vatandaşlar olarak faaliyetlerini, çalışanlar ve paydaşlarıyla ilişkilerini sosyal, kültürel, ekonomik ve çevresel konularda duyarlı, etik, sorumluluk sahibi yaklaşımlarla gerçekleştirmeleri ve toplumsal konulara yatırım yapmaları anlamına gelmektedir. Kurumsal sosyal sorumluluk yasal zorunluluklara dayanarak değil, işletmelerin kendi inisiyatifleriyle gönüllü olarak gerçekleştirdikleri uygulamaları kapsamaktadır.

Kurumsal sosyal sorumluluk anlayışı işletmeler açısından bir takım avantaj ve dezavantajları beraberinde getirmektedir. İşletmeler açısından sağladığı avantajları şu şekilde özetlemek mümkündür:
• Kurumsal itibar gelişimine ve firma tanıtımına katkı,
• Daha iyi risk yönetimi,
• Çalışan bağlılığının gelişimine katkı,
• Daha iyi pazar pozisyonu ve rekabet gücü ile birlikte müşteri sadakatinde artış,
• Maliyetlerde düşüş,
• Daha güçlü tedarik zinciri,
• Toplumla, yerel ve merkezi devlet organları ile daha güçlü ilişkiler,
• Paydaşlarla daha güçlü ilişkiler (Takım çalışmasının etkinliği, organizasyonel performansın ve genel motivasyonun yükselmesi),
• Yeni kaynak bulmada kolaylık/ daha geniş finansman kaynaklarına ulaşma.

Sosyal sorumluluğun başlıca dezavantajları ise şunlardır:
• Sosyal faaliyetlerin, ürün maliyetlerine yansıtılmasıyla fiyatlar artar, bu da pazar
kaybına neden olabilir,
• Sosyal faaliyetler için yeni insan kaynağına ihtiyaç duyulabilir,
• İşletme sahip, ortak veya yöneticilerinin sosyal konulara fazla duyarlı davranmaları, örgütsel amaçlardan uzaklaşılmasına neden olabilir.

Sürdürülebilirlik bir kurumun sosyal sorumluluk anlayışına temel oluşturabilecek,
ekonomik, sosyal ve çevresel üç temel boyutu bulunan temel bir ilke, bir bakış açısıdır. Kurumsal sosyal sorumluk kavramının genişleyen çerçevesi dâhilinde daha çok tartışılmaya başlanan bu olgunun kurumların yönetim sistemlerine, iş yapma biçimlerine ve kültürlerine uyarlanması ve bir süreç olarak çeşitli boyutları ile yönetilmesi zorunluluğu bulunmaktadır. Günümüzde bu görevi yerine getirmek üzere ‘Sürdürülebilirlik Yöneticisi’ pozisyonu yaratılmıştır.

Sürdürülebilirliğin prensiplerini, gelecek nesiller için doğal kaynaklar bırakmak, doğal kaynakları minimum şekilde kullanmak ve korumak, doğal kaynakları kullanırken diğer kullanıcılara zarar vermemek, çevresel ve ekonomik açılardan bütünleştirmeyi sağlamak olarak sayabiliriz.

Evrenseldir

Norm

Örf ve adet

Davranış, hem işgörenler hem de müşteriler için doğru olmalıdır.

Deontolojik Etik

Meslek ilkesi

Herhangi bir zaman sınırı yoktur.

Soruda geçen ifadeler Kaizen anlayışını belirtmektedir. Bu anlayışa göre aceleci davranmaksızın çok sayıda gelişmenin sağlanması ve maliyetlerin düşürülmesi ile ilgili bir süreç mevcuttur.

Planlama ile başlayıp örgütleme ile devam eden süreç yönetimin işlevleri ile ilgili bir kavramdır. Örgütleme eyleminin şirketlerin sürdürülebilirliği ile bir ilgisi yoktur.

Bölgesel kaynaklı