STRATEJİK İLETİŞİM

21. Yüzyılda kurumsal iletişimde farklılaşmanın temeli müşteri değeri iken, geleneksel iletişimde ise ürün ve hizmetlerin kendine özgü satış önermeleridir

Kurumsal iletişimi Van Riel (2003: 163) yönetim iletişimi, pazarlama iletişimi ve örgütsel iletişim olmak üzere üç türe ayırmaktadır.

Kurumsal itibarı yönetmenin amacı, kurumun iletişim kurduğu tüm paydaşlarının gözünde aynı şekilde algılanmasını sağlamaktır (Demir, 2010: 255).

Kurum kimliği, “bir kurumun kim olduğunun, ne yaptığının ve bunu nasıl yaptığının görsel ve davranışsal sunumudur” (Balmer ve Wilconson, 1991: 27-28).

Bireyin basitleştirdiği bilgileri kendi sahip olduğu anlamlarından birine dahil etmesi düzen fonksiyonunu ifade eder. Birey bir markanın ürününden memnun ise o markanın yeni bir ürünü çıktığında, sahip olduğu anlamdan dolayı yeni ürüne de o anlamı yükleyerek karar verir.

İlgi sembolleri, tüm sembolleri sürekli olarak biçimlendirirken davranışlar için bazı ipuçları verir. İki grupta incelemek mümkündür. Birincisi, kurumda kendilerine özel bir değer verilen kişiler olarak adlandırılan öncülerdir. Bu öncüler, kurucular, öncü kişiler, yönetim kurulu başkanı, tüm yönetici güçler vb. kişilerden oluşur. İkincisi ise genellikle çalışanların biçimlendirdiği semboller olan ürünler ve projelerdir. Başarılı ürünler, yenilikler ve projeler, çalışanların kurum ile bütünleşmelerinde etkilidir.

Kuruluşun pazarlama iletişiminde yer alan ögeleri tutundurma, ürün, fiyat ve dağıtımdır (Odabaşı ve Oyman, 2001: 37):

Toplumun tümünü ya da belirli bir kısmını etkileyebilecek sorunların bir kurumun yatırımları, işlevleri ve işleyişleri üzerinde etkili olmasıyla birlikte “konu veya sorun” hâlini alması ve bu konuların kurum tarafından yönetilmesi süreci konu yönetimi olarak tanımlanmaktadır. Literatürde “Issues Management” olarak yer alan kavran Türkçeleştirildiğinde kimi kaynaklarda “Sorun Yönetimi” kimi kaynaklarda ise “Konu Yönetimi” olarak yer almaktadır.

Taviz verme, sokulganlık, ilgi kesme ve yeniden etiketleme insanların dikkatini kurumdan
uzağa çekmeyi hedefleyen oyalayıcı iletişim stratejileri arasında yer almaktadır.

Goodman, kurumsal iletişimin etkili ve başarılı olmasını, kurumun karakteri, çevresi, çalışanları ve müşterileriyle olan ilişkisine bağlı olduğunu ifade eder. “Kurumsal iletişim, bir kurumun daha etkin ve üretken olmak adına gerçekleştirmiş olduğu iletişim çalışmalarının tamamına denir” (1994: 1). Doğru cevap B'dir.

Kurumun Politikalarının Desteklenmesi: Kamuoyu oluşturma, kurumsal marka
değeri ve marka algısı yaratma ile ilgilidir. Doğru cevap C'dir.

Kurumsal Kişilik; Kurumsal felsefe, kurumsal değerler ve kurum misyonundan
oluşmaktadır. Doğru cevap B'dir.

Kurum felsefesi, kurumun kendi hakkındaki düşünceleridir. E seçeneğinde yer alan Kurumsal Kişilik ise  "Kurumsal Kimlik Yönetimi Süreci Modeli"ne ait bir kavramdır. Doğru cevap A'dır.

Kurum imajı, “kurum kimliği sunumlarının ilgili gruplar üzerinde bıraktığı  bütünsel algıdır”. Doğru cevap C'dir.

Basitleştirme Fonksiyonu: Birey, gördüğü bilgilerden kendisi için gereksiz olan bilgileri dikkate almaz. Sahip olduğu imaja bağlı olarak diğer bilgileri basitleştirerek kendisini ilgilendiren bilgileri alır. Doğru cevap E'dir.

Kurum kültürü, bir kurumun paylaşılan değerleri, inançları ve davranışlarıdır. Bunun yanı sıra gerçekte kurumsal kimlikten kaynaklanır ve onun bir sonucu olarak ifade edilir (Balmer, 1998: 976). Doğru cevap D'dir.

Yön: Kurumun çalışanlarına verdiği açık hedefler ve kendilerinden beklenen performans. Doğru cevap B'dir.

Yazılı araçlar, kurum gazetesi, yıllık raporlar, kurum dergisi, broşür, el kitapçığı, kitapçık, haber bülteni/mektubu, mektup, kartvizit vb. Doğru cevap E'dir.

Düzeltici Davranış Stratejileri: Bu stratejide, hedef kitlede ortaya çıkan hasarı
onarmak için harekete geçmiş olur.
• Soruşturma: Bir zaman kazanma stratejisidir. Kurum, olanları ciddiye alır ve
konunun üzerine gidileceği ve araştırılacağı taahhüdünü verir. Doğru cevap B'dir.

Geleneksel kurumsal iletişimde iletişimin odağında ulusal pazarlara hitap etme gerekliliği yer alırken, 21. yüzyıl kurumsal iletişimde iletişim odağı olarak küresel pazarlara hitap etme gerekliği görülmesidir. Bu durumda doğru cevap B’dir.