STRATEJİK İLETİŞİM

• Kriz, en basit anlamıyla işletme kurumunun normal aktivitelerini tahrip eden önemli bir dengesizlik durumudur.
• Kurumun uzun ve kısa dönemli amaçlarını tehdit eden, acil tepkiler gerektiren ve bununla birlikte yanıt için karar verme süresini kısıtlayan ve en önemlisi varlığıyla karar verme birimlerini şaşırtan ve kararsızlığa sürükleyen bir süreçtir.
• Etimolojik olarak incelediğimizde kriz sözcüğü, ayırt etme ve karar anlamına gelen Yunanca “krisis” sözcüğünden gelmektedir. 
• 16. yy.da klasik tıbbın ortaya çıkışıyla sözcük günlük dilin bir parçası hâline gelmiştir. 
• Genel olarak verilen kriz tanımlarında krizin daha çok tehlike oluşturduğu üzerinde durulmuş, ancak krizlerin kuruluşlar içi birtakım eylemleri rahatlıkla yapabilmeleri için uygun fırsatlar sağladığı da göz önünde bulundurulmuştur. 

• Büyük etkilere sahiptir ve geniş bir nüfusu etkilemektedir.

• Yüksek ekonomik maliyetlere neden olur, klasik önlem yeteneklerine baskın çıkar.

• Eşi görülmemiş, kapsamlı ve birbiri ile ilintili sorunlara neden olur, yaşamsal kaynakları etkiler.

• Çok yönlü yansıtma olayı nedeniyle kartopu dinamiği etkisi yapar.

• Eski, uygulanmayan zarar verici yöntemler gibi acil sistemler yanlış ize tepki gösterirler.

• Bu acil süreç içerisinde aşırı belirsizlik yok olmaz.

• Zaman içerisinde tehditler dönüşüme uğrar.

• Kümelenme söz konusu olur.

• Güvenilir kurumlarla, halkla, medyayla ve mağdurlarla önemli iletişim sorunları ortaya çıkar.

• Her türlü önemli risk söz konusu olabilir.

• Kriz ciddi bir hastalık gibidir, acil ve ciddi bir müdahale gerektirir.

• Kurumun standart karar alma ve önleme mekanizmaları yetersiz kalır.

• Beklenilmeyen ve önceden sezilemeyen ani durumlar olmasıdır.

• Her stresli ortam kriz değildir.

• Krizler kritik ve kurumu tehdit edicidir. Kurumsal ortamı hedefleyebilirler. Baskı, güvenlikten yoksunluk, belirsizlik, endişe ve panik gibi pek çok faktörü bir arada barındırabilir.

• Bazı krizler yüzeye çıkıncaya kadar uzun bir süre geçer. Bazı krizler ise ansızın ortaya çıkar.

• Krizler, kurumla ilgili üçüncü kişileri de (yönetici, iş gören, hissedar, devlet vb.) ciddi şekilde etkiler.

• Krizin kesin çözüm formülü yoktur. Tekrar ortaya çıkabilir.

• Bazı durumlarda fırsatları değerlendirme amacıyla kriz bilinçli bir şekilde geliştirilebilir.

• İşletme sahipleri ve yöneticiler gerilim içindedir, kurumda korku ve panik egemendir.

• Kriz, mutlak bir felaket değildir. Fırsatlar grubuna dönüşebilir.

• Enflasyon ve deflasyonun oluşması

• Ödemeler dengesindeki bozulmalar ve dış ticaret fazlalığı

• Grev ve lokavt gibi uygulamaların ortaya çıkması

• Dış rekabetten olumsuz etkilenme

Robert F. Littlejohn’un kriz modeli, temel kriz yönetimi gelişiminin prensiplerini veren bir çerçevedir. Littlejohn’a göre kuruluşun yapması gereken ilk iş, kriz yönetimi organizasyon yapısını oluşturmaktır. Bu işlemi, kriz ekibinin seçilmesi takip edecektir. Ekip seçildikten sonra ekibin geliştirilmesi simülasyonlarla ve eğitim araçlarıyla yapılmalıdır. Daha sonraki aşama ise bir kriz durumu kontrolünü sağlamak ve dizayn etmektir. Potansiyel senaryoların yeniden değerlendirilmesi yapıldıktan sonra bir acil durum planı hazırlanmalıdır. Littlejohn’un modelinin son aşaması ise gerçekten krizi yönetmektir.

• Genellikle tam ve net olarak bilinemez ya da öngörülemez (belirsizlik).

• Zamanla değişir.

• Yönetilebilir bir olgudur.

• Sonuç üzerinde olumsuz etkileri vardır.

Risk iletişim stratejisini geliştirmede daha çok risk altında bulunan alıcı/hedef kitlenin değer, tutum, istekleri ve toplumsal nitelikler rol oynamaktadır. Risk iletişimi stratejisinin geliştirilme amacı, riskin, risklerle ilgili yaşanabilecek sorunların ve etkilenim düzeylerinin belirlenmesinde, risk mesajı ve riske uygun cevabın oluşturulmasında, hedef kitleyi anlama ve iletişim sürecini etkileyen toplumsal-kültürel koşulları değerlendirme yolu ile hedef kitlenin ilgili konularda kararlar almalarının ve alınan karaların uygulanmalarının sağlanmasıdır. Kesin sınırlarla çizilmiş bir iletişim stratejisi oluşturarak hedef kitleyi risk mesajı hakkında ikna etme, davranış değişikliği oluşturma ya da pekiştirme yapma amacı ve kaygısı yoktur. Burada risk iletişimi bir süreçten ziyade onu oluşturan değişken unsurlarla sınırları belirsiz ve geçirgen olan, çevresel faktörlerle etkileşimi olan bir karmaşık iletişim ağıdır.