STRATEJİK İLETİŞİM - Deneme Sınavı - 20

Üretim odaklı anlayışta işletmeler; kitlesel üretim, düşük maliyetler ve yüksek verimliliğe odaklanmaktaydı. Müşteri istek ve ihtiyaçlarının pek dikkate alınmadığı bu dönemde işletmelerinin temel amacı, yalnızca üretimin artırılmasıydı.

Yönetim ve liderlik birbirleri yerine kullanılabilen terimler değillerdir. Yöneticiler, liderlere göre daha çekingendir. Liderler ise daha aktiftir. Yöneticinin öz değer duygusu mevcut kurumları güçlendirerek ve idare ettirerek kuvvet kazanır. Liderler kendilerini çevrelerinden farklı görür.

Kriz, en basit anlamıyla işletme kurumunun normal aktivitelerini tahrip eden önemli bir dengesizlik durumudur.

Yüksek ekonomik maliyetlere neden olması, modern krizlerin özelliklerinden biridir.

Krizler, tekrar ortaya çıkabilir.

Teknolojik gelişmeler ve değişiklikler kurum dışı kriz nedenleri arasındadır.

Yöneticilerin tahmin etme ve sezgi gücünün yüksek değil zayıf olması yöneticilerden kaynaklanan kriz nedenlerinden biridir.

İşletmenin hayat safhası işletme içi krize neden olan etmenlerden biridir.

Mitroff’un Portföy Planlama Yaklaşımı: Ian I. Mitroff ’a göre şirket anlaşılabilir kriz senaryosu hazırlamasına rağmen bir şirket daha önce mevcut olan yapısal benzerliklere göre krizleri gruplayabilir.

Risk, gelecekte oluşabilecek potansiyel problemlere, tehdit ve tehlikelere işaret eder.

Stratejik Riskler: Bir kurumun kısa, orta veya uzun vadelerde belirlemiş olduğu hedeflerine ulaşmasını engelleyebilecek yapısal riskler bu başlık altında sınıflandırılabilir. Planlama, iş modeli, iş portföyü, kurumsal yönetim, pazar analizi gibi riskler stratejik risklere örneklerdir.

Bilimsel-teknik yaklaşımlara ağırlık veren risk iletişim stratejileri kapsamında oluşturulan stratejide değişen şartları göz önüne alacak bir esneklik yer almamaktadır.

Doğru cevap A şıkkıdır.

Doğru cevap E şıkkıdır.

Para dışındaki iktisadi varlıkların değerinin para cinsinden belirlenmesi veya bir malı, fikri, hizmeti faaliyet alanına göre farklı şekillerde üreten işletmenin sahip olduğu toplam aktiflerinin değerinin takdir ve tahmini değerleme olarak tanımlanmaktadır.

Günümüzde şirketlerin; şirket çıkarlarına uygun amaçlar, hissedarların çıkarlarına uygun amaçlar ve ideolojik amaçlar olmak üzere genel olarak üç çeşit amacından söz etmek mümkündür. 1950’li yıllara kadar bu üç genel amaç bir ortak amaç altında toplanmış ve şirketin nihai amacının “İşletme Kârının Maksimizasyonu” olarak ifade edilmiştir.

Değer ve değerleme kavramları üzerinde durduktan sonra değere dayalı yönetimi;
hissedarların servetini oluşturan unsurlar üzerinde yönetimin stratejik ve operasyonel düzeylerde etkin kararlar almasına odaklanarak şirket değerini maksimize etmeyi amaçlayan analitik tekniklerden, yönetim sürecinden ve şirketin genel amaçlarından oluşan bir yönetim yaklaşımıdır. Bu nedenle şirketin özel amaçları ifadesini içermez.

Nakit akışı şirkete, faaliyetleri neticesinde meydana gelen nakit girişleri ile nakit çıkışları arasındaki fark olarak tanımlanmaktadır. Şirketin faaliyetleri  neticesinde elde edeceği nakit girişleri, satış gelirlerine ve faaliyet kâr marjına bağlıdır.

Değere dayalı iletişimde dikkate alınması gereken unsurlar tüketicinin satın alma davranışını etkileyen faktörlerdir. Bu faktörler; tüketicinin rolü, geçmişi ve deneyimi, bilgi kaynakları olarak sıralanır.

Örneğin, babasından kendisine oyuncak araba almasını isteyen bir çocuk düşünelim. Oyuncak arabanın bedelini ödeyip onu satın alan kişi olan baba, ürünün satıcısı olan firmanın müşterisidir. Diğer yandan, oyuncak arabayı kullanacak olan çocuk ise tüketici konumundadır.