STRATEJİK İLETİŞİM - Deneme Sınavı - 11

Şirket yönetim felsefesinin merkezine hissedarları koyan “değere dayalı yönetim yaklaşımı”nda ortakların çıkarlarını maksimize etmeyi benimseyen şirketler, çalışanlarına yüksek ücret sağlarken devlete daha fazla vergi verirler. Ekonomik sistemi, firma değerini maksimum kılmayı hedefleyen firmalar tarafından oluşturulmuş ülkelerde yatırılan sermayenin getirisi daha yüksek olmakta ve sermaye yetersizliği problemi yaşanmamaktadır. Böylece daha yüksek verimlilik ve daha güçlü bir sermaye piyasası oluşturularak küresel sermaye hareketlerinden daha fazla yararlanma şansı yaratılır.

Şirketin faaliyetleri neticesinde meydana gelen nakit girişleri ile nakit çıkışları arasındaki fark nakit akışı olarak tanımlanmaktadır.

Üretim odaklı anlayışta işletmeler; kitlesel üretim, düşük maliyetler ve yüksek verimliliğe odaklanmaktaydı. Müşteri istek ve ihtiyaçlarının pek dikkate alınmadığı bu dönemde işletmelerinin temel amacı, yalnızca üretimin artırılmasıydı.

Şirket değeri hesaplanırken gelecek dönem öngörülen ve öngörülemeyen dönem değerlendirilmektedir. Öncelikle gelecekte öngörülen dönemde (genel olarak gelecek 10 yıllık süre) elde edilmesi planlanan nakit akışlarının, bu nakit akışlarının elde edilmesindeki risk düzeyinin belirleyicisi olarak kabul edilen ağırlıklı ortalama sermaye maliyetiyle bugüne indirgenmiş değerleri toplamı bulunur. Daha sonra öngörülmeyen dönemde (gelecek 10 yıldan sonraki dönem) elde edilecek nakit akışlarının devam eden değerinin bugüne indirgenmiş şimdiki değerleri bulunarak bu iki değer toplanarak şirket değeri hesaplanır.

Değerin objektif ve subjektif iki yönü bulunmaktadır. Subjektif değer, kişilere ve arzulara göre belirlenen değerdir. Örneğin, yatırımcının piyasada tekel olmak için rakip firmaya normalin üstünde değer biçmesi sübjektif bir karardır. Objektif değer ise mal ve hizmetlerin maliyet ve faydalarıyla orantılı olarak belirlenen değerdir.

Liderlik, grup amaçlarını başarmak için grup eylemlerine yön verme ve diğerlerini etkileme sürecidir. Lider, astlarını belirlenen hedeflere götürür. Görülen hizmetlere ve kuruma kişilik kazandırır. Liderin verdiği görüntünün, firma imajı içinde önemli bir yeri vardır. Liderlik, sosyal hareketlerin kontrol edilmesi sürecinde, grupta bir kişinin ön plana çıkmasıdır. Doğru cevap E'dir.

ABD’deki Kriz Yönetimi Enstitüsü (ICM) krizleri 4 kategoride toplamaktadır:

Planlama problemleri bunlardan bir tanesi değildir. Doğru cevap D'dir.

Subjektif yaklaşım; sezgiye yöneliktir. Krizin işletme yönetiminin sezgilerine ve algılamasına bağlı olarak ortaya çıktığını savunur. Doğru cevap C'dir.

Modern krizlerin özellikleri aşağıdaki gibidir:

Doğru cevap E'dir.

Kriz bir tehdittir ve acil cevap verilmesini gerektirir. Bazılarına göre beklenmedik, bazılarına göre de önceden sinyal verdiği hâlde belirtilerinin çeşitli nedenlerden dolayı geç ve yanlış anlaşıldığı durumdur. ABD’deki Kriz Yönetimi Enstitüsü (ICM) krizleri 4 kategoride toplamaktadır:
1. Doğal Afetler
2. Mekanik Problemler
3. İnsan Hatalar
4. Yönetimsel Kararlar ya da Kararsızlıklar

Modern krizler, birleşik faktörlerin bir sonucudur. Modern krizlerin özellikleri aşağıdaki
gibidir (Akıncı, 2010):
• Büyük etkilere sahiptir ve geniş bir nüfusu etkilemektedir.
• Yüksek ekonomik maliyetlere neden olur, klasik önlem yeteneklerine baskın çıkar.
• Eşi görülmemiş, kapsamlı ve birbiri ile ilintili sorunlara neden olur, yaşamsal kaynakları etkiler.
• Çok yönlü yansıtma olayı nedeniyle kartopu dinamiği etkisi yapar.

Güçlü bir bütçeyle hazırlanmış reklamlar, kolayca tüketici zihninde kalabilmektedir. Bu kapsamda reklamlar, şirketlerin hızlı büyümesinde birincil öneme sahiptir Günümüz teknolojisi ve bilimsel gelişmeler, reklamların eskiye nazaran daha yüksek kalitede yapılmasına imkân vermektedir.

Bir şirkette, gelecekteki nakit akışlarının bugünkü değerini aşağıdaki dört yolla arttırmak mümkündür: a) Nakit akışını arttırarak b) Nakit akışlarının hızını arttırarak c) Nakit akışlarının devamlılığını arttırarak d) Nakit akışının elde edilmesindeki riski (sermaye maliyeti) azaltarak

Kriz, en basit anlamıyla işletme kurumunun normal aktivitelerini tahrip eden önemli
bir dengesizlik durumudur. Kurumun uzun ve kısa dönemli amaçlarını tehdit eden, acil
tepkiler gerektiren ve bununla birlikte yanıt için karar verme süresini kısıtlayan ve en
önemlisi varlığıyla karar verme birimlerini şaşırtan ve kararsızlığa sürükleyen bir süreçtir.

İşletmenin iç ve dış çevresinde ortaya çıkan her değişikliğin kriz olarak algılanmaması
gerekir. Oluşan bu değişikliğin veya olayın kriz olarak nitelenebilmesi ve yaşanan olağan
gerilimlerden ayrılabilmesi için aşağıdaki özelliklere sahip olması gerekir (Akıncı, 2010):
• Kriz ciddi bir hastalık gibidir, acil ve ciddi bir müdahale gerektirir.
• Kurumun standart karar alma ve önleme mekanizmaları yetersiz kalır.
• Beklenilmeyen ve önceden sezilemeyen ani durumlar olmasıdır.
• Her stresli ortam kriz değildir.
• Krizler kritik ve kurumu tehdit edicidir. Kurumsal ortamı hedefleyebilirler. Baskı,
güvenlikten yoksunluk, belirsizlik, endişe ve panik gibi pek çok faktörü bir arada
barındırabilir.
• Bazı krizler yüzeye çıkıncaya kadar uzun bir süre geçer. Bazı krizler ise ansızın
ortaya çıkar.
• Krizler, kurumla ilgili üçüncü kişileri de (yönetici, iş gören, hissedar, devlet vb.)
ciddi şekilde etkiler.
• Krizin kesin çözüm formülü yoktur. Tekrar ortaya çıkabilir.
• Bazı durumlarda fırsatları değerlendirme amacıyla kriz bilinçli bir şekilde geliştirilebilir.
• İşletme sahipleri ve yöneticiler gerilim içindedir, kurumda korku ve panik egemendir.
• Kriz, mutlak bir felaket değildir. Fırsatlar grubuna dönüşebilir.

Dönüşümsel liderlik ile ilgili bir dizi çalışma yapan Bass ve Avillo Dönüştürücü liderler için dört boyut önermektedir. Bunlar; ilham verici motivasyon, idealleştirilmiş etki, bireysel ilgi, zihinsel teşviktir.

Kurumların krizle karşılaşmalarına kaynaklık eden birçok etmen o kurumun işleyişi, yönetim tarzı, sahip olduğu insan kaynağının özellikleri, kültürel şebekesi gibi kendi iç dinamikleriyle ilintili olabilmektedir. Kurum içindeki bu dinamikler kendi başlarına krize kaynaklık edebileceği gibi aynı zamanda başka nedenlerle karşılaşılan krizlerin etki alanlarını genişlemesi, boyutlarının büyümesi gibi olumsuz durumları da körükleyebilmektedir. Ekonomik belirsizlikler ve dalgalanmalar kurum dışı nedenler arasında yer alır.

Kriz durumları tehdit düzeyine tercihe, zaman baskısına ve kontrol düzeyine dayalı olarak 16 hücrelik bir matrise sınıflandırılabilir. Matris bölünmemiş bir kriz türü olarak izlenebilir. Örneğin büyük bir kriz, zaman baskısının yoğun olduğu, kontrolün az olduğu, tehdit düzeyinin yüksek olduğu ve tercihlerin sınırlandığı bir durum olacaktır. Böylece bir kriz 4 aşamalı bir durum olarak sınıflanabilir, oysa 3 aşamalı bir kriz strateji yönetimi ve benzerini kendine çeken üç özelliği sergileyecektir. Matris sınıflandırmasının bazı faydaları vardır. Kriz yönetimi ekibi tarafından matris analizi ve hazırlığı problemin farkına varmada paha biçilmez bir deneyimdir. Matris, bir şirketin her bir potansiyel krize tahsis edeceği uygun kaynaklar için, bir zaman veya başka bir zamanda göğüs germek için ihtiyaç duyabileceği tüm potansiyel kriz durumlarının bir listesini çıkararak ve öncelikleri belirleyerek karar almayı kolaylaştıracaktır.

Temel bir kavram olarak risk çeşitli şekillerde tanımlanabilir. Değişimin ortaya çıkarmış
olduğu sonuçlar, risk kavramı için farklı şekillerde tanımlanabilme özelliği kazandırmıştır. Riskin başlıca önemli tanımları şunlardır (Günbey, 2008).
En dar kapsamlı tanımlamaya göre risk, müşterilerin neden olduğu zararlar, yolsuzluk
veya doğal sebeplerden veya insan hatalarından meydana gelen problemler gibi büyük
olumsuz etkiye sahip olayların meydana gelmesidir. Riskler kurumun hedeflerinin gerçekleştirilmesini engelleyebilecek her türlü olay veya durumlardır

Kısa dönemli içerik ölçümlemeleri için önerilebilecek yollar;