STRATEJİ VE GÜVENLİK

Güvenlik dışılaştırma, Bölgesel Güvenlik kompleksleri, güvenlik sektörleri ve Güvenlikleştirme Kopenhag okulu yaklaşımının temel kavramları arasında yer almaktadır. Eleştirel güvenlik çalışmalarının temelinde özgürleştirme yer almaktadır.

Güvenlik epistomojileri Buzana göre öznel, nesnel olarak ikiye ayrılmaktadır. bunun yanında pozivist ve post pozivistler arasında da tartışmalar mevcuttur.

Pozitivistlere göre, bilgiye ulaşmak için sosyal bilimlerde ve doğa bilimlerinde aynı yöntemler kullanılır ve pozitivizmde nedensel analizler, neden-sonuç ilişkileri ve niceliksel yöntemlere başvurulur. Buna karşılık, sosyal dünyanın doğa bilimlerinin yöntemleriyle incelenemeyeceği görüşünü savunanlar, felsefi, sosyolojik ve kurucu nitelikteki post-pozitivist yöntemlere başvurmaktadırlar.

Ken Booth ve Richard Wyn Eleştirel güvenlik çalışmaları, David Campbell ve James Der Derian ise Post-yapısal güvenlik çalışmalarının temsilcileridir.

Güvenlik gündemi 1970’lerde başlamış, fakat nükleer gerilimin azaldığı détente (yumuşama) yıllarında askeri tehditlerin belirleyiciliğinin gölgesinde kalarak, gelişme imkânı bulamamıştır.

Askeri ekolün hâkim olduğu dönemde farklı fikirler ileri sürdükleri için Buzan ve Ullman “yerleşmiş geleneğe karşı çıkan yazarlar” olarak betimlenirler.

Tüm diğer insani teşebbüslerin varlığının dayandığı gerekli destek sistemi olarak yerel ve gezegenin biyosferinin korunmasına ilişkin olan güvenlik sektörü çevre güvenliği olarak tanımlanır.

Post yapısal yaklaşım uluslararası ilişkilerin ne olduğundan daha çok, Uluslararası ilişkiler disiplininin söylemsel pratiklerinin bunu nasıl inşa ettikleri ile ilgilenir.