STRATEJİ VE GÜVENLİK

Yatıştırma (Appeasement) Politikası: “ikinci Dünya Savaşına giden dönemde İngiltere Başbakanı Neville Chamberlain ile özdeşleştirilen politika. Chamberlain Hitler'in esas ilgi alanının doğuda olduğuna inandığı için Komünist SSCB'ye karşı kendileriyle ittifaka gireceğini, hatta bir ihtimal Hitler'i Sovyet topraklarına yöneltebileceğini umut etmiş, Südetleri aldıktan sonra daha önce Bismarck'ın yaptığı gibi Hitler'in de artık durarak kazandıklarını elinde tutmaya çalışacağını ummuştu. Fakat Bismarck'tan çok Napoleon’a benzeyen Hitler, durmak bir yana taleplerinde daha da fütursuzlaştı.

Ondokuzuncu yüzyıl düşünürü Hegel’e göre savaş devletlerarası alana ait bir kavramdır. Savaş, Hegel’in düşüncesinde diğer birçok düşünürde gördüğümüz gibi kaçınılmaz ve doğal olarak karşılanmakla kalmaz, aynı zamanda yüceltilir de. Çünkü Hegel’e göre başarılı savaşlar, devletlerin gücünü sağlamlaştırır ve bu yolla insanların ahlaksal sağlıklarını ve ulusal onurlarını korurlar.

Taktik açıdan, Birinci Dünya Savaşı’nda ateş gücünün artması nedeniyle saldırı yoluyla düşman cepheyi ezip geçmek imkânsız hale geldiğinden savunma anlayışı (özellikle siper savaşı) belirgin hale gelmiştir. Diğer yandan, mekanizasyon olarak adlandırılan topçu ve tank birliklerindeki gelişmelerle hücum sorunu aşılmaya çalışılmıştır. Topçu sınıfın piyade karşısında öncelik sağlaması taktik anlamda hayata geçirilmiştir. Birinci Dünya Savaş’ında hava gücü kapsamında yaşanan gelişmeler, sonrasında hava gücüne dair askeri doktrinlerin gelişmesi için de gerekli zemini hazırlamıştır. Birinci Dünya Savaşı’nın bir diğer özelliği, denizlerde sürdürülen savaşlarda dretnot (savaş gemisi) ve denizaltıların etkileridir.

Yatıştırma (Appeasement) Politikası: “İkinci Dünya Savaşına giden dönemde İngiltere Başbakanı Neville Chamberlain ile özdeşleştirilen politikadır.

Modern Dönem 19. yüzyıl stratejisti olan Carl von Clausewitz "Savaş sosyal ve siyasal bir faaliyettir ve savaşa dair genel tanımlamanın bu niteliği de içermesi gerekir. " demiştir. Diğer şıklarda belirtilen isimler Klasik, Rönesans ve Modern döneme ait isimlerdir.

Topyekûn savaş çatışan tarafların kesin zafer elde etme hedefiyle askeri, ekonomik ve hatta ideolojik tüm kaynaklarını seferber ettikleri savaşlardır. Belirli silahlarla, belirli bir savaş alanında askerlerin çarpıştıkları savaşların aksine, topyekûn savaşlarda ayrım yoktur. Nüfusun tamamı asker, ülkenin tamamı savaş alanıdır. Asker ile sivil arasındaki ayırım kaybolur ve askerlerle birlikte siviller ile sivillere ait alanlar da savaşa dâhil edilir.

E şıkkı dışındaki tanımlar sırasıyla soğuk savaş, asimetrik savaş, gerilla savaşı ve konvansiyonel savaşa aittir.

D şıkkı dışındaki bütün tanımlar yanlıştır.

Kuvvet kullanımının amacın ötesinde zarar vermemesi doğru cümledir.

Tek doğru yanıt oranlılıktır.

Tek doğru yanıt yeterli neden-gerekli nedendir.

Doğru cevap C şıkkıdır. Diğer şıklar sırasıyla devlet analiz düzeyi ve bireysel analiz düzeyine aittir.

Söz Friedrich W. Nietzche'e aittir.

Bu açıklamadan yola çıkıldığında verilen önermelerden III numaralı önerme diğer önermelerin doğru olması nedeniyle doğru cevaptır. Yani doğru seçenek E'dir. Çünkü stratejik çalışmalara gösterilen entelektüel ilgi ile savaşın tehdit unsuru olarak görülmesiyle doğmuş, gelişim çizgisi ile doğru orantılı olmuş, savaş olasılığı arttıkça akademik ilgi de artmış, savaş olasılığı azaldıkça azalmıştır.

Yukarıdaki verilen önermelerden IV birbiri ile uyumlu değildir. Doğru seçenek D'dir. Savaşan tarafların niteliklerine göre savaş türleri uluslararası savaş, iç savaş, asimetrik savaş olarak gruplanmaktadır. Önermede yer alan etnik savaş ise, savaşan tarafların nitelik ve bu niteliklerinden kaynaklanan güdülere göre yapılan sınıflamanın bir grubudur

Doğru seçenek E'dir. Diğer seçenekler haklı savaş kavramı ilkeleri ve "jus ad bellum" ölçütleri ile ilişkili olan seçeneklerdir.

Doğru seçenek A'dır. Diğer seçeneklerde yer alan cevaplar Birinci Dünya Savaşı sonrasını ve İkinci Dünya Savaşını ilgilendiren seçeneklerdir.

Doğru cevap C seçeneğinde yer alan hepsidir. Çünkü diğer önermelerin hepsi doğru eşleştirmeyi içermektedir.

Doğru cevap B seçeneğidir. Diğer seçeneklerde yer alan cevapların her biri savaşların nedenleri konusunda kullanılan analiz düzeylerinden biridir.

Doğru olarak anlatan önerme I' dir. Japonlar İkinci Dünya Savaşı sonrası savaş eğilimli olan bir halk olmaktan barış eğilimli bir halk olmaya doğru değişim göstermişlerdir. Yani doğru cevap A' dır.