STRATEJİ VE GÜVENLİK

Önceleri Realism ile beraber anılan Stratejik Çalışmalr, 1980’lerden itibaren askerlik bilimine yaklaşınca eskiden Stratejik Çalışmlar olarak bilinen alan Realist Güvenlik Çalışmaları olarak tanımlanmış ve Güvenlik Çalışmaları çatısı altında konumlandırılan bu alt alan Stratejik Çalışmaların bir alt dalı haline gelmiştir. Bu yüzden Stratejik Çalışmalar ve Realist Güvenlik Çalışmaları aynı anlama gelmemektedir.

Nicholas Spykman’a göre Jeopolitik ‘bir ülkenin güvenlik politikasının coğrafyaya göre tanımlanmasıdır’.

Halford Mackinder, Klauss Dodds ve Rudolf Kjellen jeopoltik terimi ilgili tanımlarda bulunmuştur.

Mearsheimmer’in tanımına göre “Büyük güç sayılabilecek devletler, dünyadaki en güçlü devlete karşı yürütülebilecek topyekûn konvansiyonel savaşta karşı tarafa zarar verecek düzeyde askeri kapasiteye sahip güçlerdir” şeklinde özetlemiştir.

Soğuk savaş döneminin ABD kaynaklı eserleri incelendiğinde Stratejik Çalışmalar yerine Ulusal Güvenlik Çalışmaları başlığının yaygın olarak kullanıldığı görülmektedir.

Devlet merkezli analiz yapan Stratejik Çalışmalar, askeri konulara öncelik verir ve Uluslararası İlişkilerin realist varsayımlarını kullanır.

Literatürdeki yaygın görüşe göre Stratejik çalışmaların bir disiplin olarak 1940’ların ortalarında doğduğu düşünülmektedir.

Stratejik çalışmalar 1940’larda nükleer silahlanmanın etkilerinin hissedilmeye başlanmasıyla birlikte ABD’de doğmuştur.

Stratejik çalışmaların doğuşuna II. Dünya Savaşı sonrası çıkan nükleer gerilim doğrultusunda duyulan sivil uzman gereksinimi etkili olmuştur.

Stratejik çalışmaların bir araştırma alanı olarak doğmasının göstergeleri arasında yer alan sivillerin strateji konularındaki eserleri II. Dünya savaşı sonrası yayınlanmaya başlamıştır. İlk yapıtlar Bernard Brodie ve William Borden’e aittir.

NATO 4 Nisan 1949’da ABD, İngiltere, Fransa, Belçika, Hollanda, Lüksemburg, Kanada, Portekiz, İtalya, Danimarka, Norveç ve İzlanda tarafından kurulmuştur.