STRATEJİ VE GÜVENLİK

E şıkkının aksine Uluslararası Güvenlik Çalışmar Stratejik çalışmaları kapsayan bir ana başlık haline gelmiştir. bu sebeple birbirleriyle aynı anlamda kullanılmaları doğru değildir.

Literatürdeki yaygın görüşe göre Stratejik Çalışmaların disiplin olarak 1940’ların ortalarında ABD'de doğduğu, 1955-65 döneminde altın çağını yaşadığı, 1965-80 arasında durakladığı ve neredeyse çöküş yaşadığı, 1980’lerden itibarense hem canlanma hem de sorgulama dönemine girdiği kabul edilir.

Altın çağ, esas olarak Batı Bloğunda 1954’te benimsenen ve Kuzey Atlantik Antlaşması Örgütü (NATO) üyelerine yönelik ortaya çıkabilecek bir komünist saldırı karşısında, nükleer silahlarla karşılıkta bulunulmasını öngören kitlesel karşılık stratejisi ile başlamıştır.

D şıkkı dışında sunulan temel özellikler Stratejik Çalışmaların doğuşuyla birlikte karşımıza çıkan ve altın çağa damgasını vuran altı temel özellikten biridir. Ancak D şıkkı "Stratejik Çalışmaların diğer bir özelliği de alanın Amerika merkezli niteliğidir." olduğunda doğrudur. Mevcut haliyle ifade yanlıştır.

Diğer bir eleştiri de alandaki incelemelerin aşırı rasyonelliğine ilişkindir. Altın çağda özellikle caydırıcılık teorisi çerçevesinde yapılan analizlerde, devletlerin rasyonel davrandığı varsayımından hareket edilip, psikolojik, tarihi, kültürel ve diğer iç siyasi faktörlerin dikkate alınmadığı vurgulanmaktadır. Dolayısıyla, E şıkkı eksik ve yanlış verilmiş olup işaretlenmesi gereken şıktır.

Nükleer bir savaşa, iki taraf da kaybedeceğinden, taraflar diğerinin güvensizliğini artırmadan kendi güvenliğini sağlamaya çalışmalıdır. Bu çerçevede, taraflar güven artırıcı önlemlere başvurabilir, karşılıklı bağımlılığı artırabilir veya alternatif savunma yolları benimseyebilirler. İşte, Alternatif Savunma ya da Saldırgan-olmayan Savunma (Non-Offensive Defence) yaklaşımı bu yöntem dahilinde karşımıza çıkmaktadır. 1980’lerde, Pershing ve Cruise füzeleri ile SS-20 füzelerinin Avrupa kıtasına yerleştirilmesiyle ortaya çıkan Saldırgan-olmayan Savunma yaklaşımı kapsamında, askeri konuşlandırmayı savunmaya yönelik caydırıcılık kapasitesini optimize edecek şekilde yeniden yapılandırmak bulunmaktadır. C şıkkında son cümlede geçen savunmaya yönelik ifadesi saldırıya yönelik olarak ve yanlış biçimde verilmiştir. İşaretlenmesi gereken şık C'dir.

ABD Başkanı Ronald Reagan’ın 1983 tarihli Yıldız Savaşları projesi çerçevesinde uzayda füze savunması sistemine dayanan Stratejik Savunma Girişimi ile SSCB’nin füzelerinin ABD’ye ulaşmadan önce yok edileceğine dair caydırıcılık anlayışı Stratejik Çalışmaların merkezine yerleşmiştir. Doğru yanıt E şıkkıdır.

Doğru cevap A seçeneğidir. Diğer seçeneklerde yer alan cevaplar sivil uzmanlığın alanlarına yönelik olan cevaplardır. A seçeneği ise, tam olarak asıl nedeni ifade etmektedir.

Doğru cevap C seçeneğidir. Çünkü III numaradaki bilgi Stratejik Çalışmaların araştırma konuları arasında yer almaz.

Küba füze bunalımı ile Vietnam Savaşı, Stratejik Çalışmaların Üçüncü Dünyanın güvenlik sorunlarının teorik düzeyde incelenmesine kayıtsız kaldığını ispatlamıştır. Bu nedenle doğru cevap D seçeneğidir.

Stratejik Çalışmaların Güvenlik Çalışmaları kapsamındaki mevcut durumu şu şekildedir;

Stratejik Çalışmaların büyük güçlerin savunma politikalarından bölgesel güvenlik sorunlarına, nükleer caydırıcılık teorisinden silahsızlanma doktrinine, askeri teknolojik gelişmelerden çatışmanın nedenlerine ve jeopolitik çalışmalara kadar geniş bir yelpazedeki askeri-siyasi konuları inceleyen bir alan olduğu sonucuna varabiliriz.

Bir başka deyişle, Mearsheimer büyük güçleri salt askeri kabiliyetleri ekseninde tanımlarken, Waltz daha geniş bir tanımsal perspektife sahiptir. Ayrıca, Waltz’un aksine Mearsheimer büyük güç olmak için devletlerin mutlaka nükleer kabiliyete sahip olması gerektiğini savunur (Mearsheimer, 2001).

Stratejik Çalışmalar 1940’larda nükleer silahlanmanın etkilerinin hissedilmeye başlanmasıyla birlikte ABD'de doğmuştur

Stratejik Çalışmalar 1940’larda nükleer silahlanmanın etkilerinin hissedilmeye başlanmasıyla birlikte ABD’de doğmuştur. Stratejik Çalışmaların doğuşunda İkinci Dünya Savaşının ardından ortaya çıkan nükleer gerilim çerçevesinde sivil uzmanlara duyulan gereksinim etkili olmuştur.

1950’lerin ikinci yarısından détente olarak adlandırılan yumuşama dönemine kadar yaklaşık on yıl literatürde Stratejik Çalışmalar "altın çağ" olarak anılır.

İkinci olarak, Stratejik Çalışmalara détente döneminde en kapsamlı eleştiri 1960’ların sonu 1970’lerin başında ciddi anlamda gelişen Barış Araştırmaları alanından gelmiştir. Barış Araştırmalarında güvenlik realist düşüncenin “güç modeliyle bağlantısı nedeniyle kirletilmiş bir kavram” olarak algılandığından, “güvenlik” yerine “barış” ana kavram olarak çalışılmıştır.

Güvenlik Çalışmaları alanı, günümüzde Barış Araştırmalarından Stratejik Çalışmalara kadar yayılan pek çok kompartımana ayrılmıştır.

1980’lerden itibaren Stratejik Çalışmalar güvenlik analizinde artık ne yalnız ne de başattır. Üstelik kendi içinde de bir dönüşüm yaşamış ve Betts’in iç içe geçen halkalar yaklaşımından esinlenilerek geliştirilen aşağıdaki şekilde de görüleceği üzere “muharebelerin kazanılması için gerekli teknoloji, örgütlenme ve taktiklerin toplamı” olarak tanımlanan askerlik bilimine yaklaşan bir alan haline gelmiştir.

Stratejik Çal›flmalar, “Uluslararas› ‹liflkilerin askeri boyutunu anlamak ve aç›klamakla ilgilenen alan” olarak tan›mlanabildi¤i gibi, “fliddet veya fliddet araçlar›n›n siyasi birimler taraf›ndan di¤er siyasi birimlere karfl› ç›karlar›n›n savunulmas› amac›yla kullan›lmas› ya da kullanma tehdidinin incelendi¤i alan” olarak da tan›mlanabilmektedir