STRATEJİ VE GÜVENLİK

Sun Tzu'nun Savaş Sanatı kitabına göre surlarla korunan bir kenti kuşatan komutan içinde bulunduğu durum için yanlış bir adım atmıştır. Çünkü akıllı lider düflman ordusunu savaşmadan, düşman kentlerini kuşatmadan ele geçirmesini bilir. Düflman krallığını savaş meydanında uzun sürecek savaşlardan çok savaş oyunları ile bitirir.

Doğru cevap D şıkkıdır. Çünkü realist anlayış dışında kalan eleştirel güvenlik anlayışı, insan güvenliği yaklaşımı, barış araştırmaları ve post-yapısal güvenlik yaklaşımı bireyi güvenlik öznesi olarak kabul eder.

Şıklarda adı geçen isimler strateji konusundan kendi düşüncelerini ifşa etmişlerdir. Bunların içinden İngiliz asker, askeri tarihçi ve savaş kuramcısı Sir Basil Henry Liddell Hart “Strateji, politikanın amaçlarının gerçekleştirilmesi için askeri imkanların dağıtımı ve uygulanması sanatıdır” sözünü sarf eden kişidir.

Thucydides strateji anlayışını kadim Yunan şehir devletleri olan Atina ile Sparta arasındaki Peleponnez savaşlarını (M.Ö. 431-404) anlattığı ünlü kitabında bahsetmiştir. Uluslararası ilişkilerde “güçlünün yapabileceklerini yapacağını, güçsüz olanlarınsa bunları kabullenmek zorunda olduklarını” ileri süren Thucydides, bu bilimsel yaklaşımıyla strateji kavramının güç kavramıyla özdeş olduğunu ortaya koymaktadır.

Soruda sunulan söz Arnold Wolfers'a aittir.

Güvenlik değil bilimsellik anlayışı nükleer dönemde strateji düşüncesinin özünü oluşturmuştur. Dolayısıyla doğru yanıt C şıkkıdır.

Prusyalı general Carl von Clausewitz, 1832’de yayınlanan “Savaş Üzerine” başlıklı çalışmasında “stratejiyi savaşın amaçlarına ulaşmak için muharebenin araç olarak kullanılması teorisi” şeklinde tanımlamaktadır.

Clausewitz’e göre taktik, “muharebe sırasında askeri güçlerin kullanılması teorisi”, strateji ise “savaşın amacı için muharebenin kullanılması teorisi” olarak tanımlanır.

Klasik dönemde stratejinin eş anlamlısı olarak algılanan savaş sanatı genel itibarıyla düşmana ya da rakibe tuzak kurma vb. hayvan avcılığı döneminden kalma taktiklerle ifade ediliyordu.

Modern Dönemde Stratejik Düşünce bölümünde çözüm yer almaktadır.

Uluslararası ilişkilerde “güçlünün yapabileceklerini yapacağını, güçsüz olanlarınsa bunları kabullenmek zorunda olduklarını” ileri süren Thucydides, bu yaklaşımıyla strateji kavramının güç kavramıyla özdeş olduğunu ortaya koymaktadır.

Güvenlik kavramının ana unsurlarının ne olduğuna dair kapsamlı ilk çalışmayı Arnold Wolfers yapmıştır.

1980’lerden itibaren güvenlik Stratejik Çalışmalar’ın dar kalıbına sığmayan bir kavrama dönüştü.

Antoine-Henri de Jomini'nin stratejik bilgisini önemli kılan kendi ordusunu çağdaşı olan ordulardan birkaç adım öne çıkartacak hamleler yapmış olmasıdır.

Dar anlamda strateji, Eski Yunan gelene¤inde generallik sanat›n›, yani askeri araç- lar›n savafl›n amac›na ulaflmada kullan›lmas›n› ifade eder

Stratejik Çalışmaların büyük güçlerin savunma politikalarından bölgesel güvenlik sorunlarına, nükleer caydırıcılık teorisinden silahsızlanma doktrinine, askeri teknolojik gelişmelerden çatışmanın nedenlerine ve jeopolitik çalışmalara kadar geniş bir yelpazedeki askeri-siyasi konuları inceleyen bir alan olduğu sonucuna varılabilir.

Soğuk Savaş döneminin ABD kaynaklı eserleri incelendiğinde Stratejik Çalışmalar yerine Ulusal Güvenlik Çalışmaları başlığının yaygın olarak kullanıldığı görülmektedir.

Realizmin devleti uluslararası politikanın ana aktörü olarak değerlendirmesinden hareketle, Stratejik Çalışmalar devleti hem güvenlik öznesi hem de güvenliği sağlayan aktör olarak algılamış ve bu çerçevede devlet-merkezli analizler yapılmıştır.

Stratejik Çalışmaların özerk bir araştırma alanı olarak doğmasının göstergeleri şu şekilde sıralanabilir: ilk olarak, sivillerin strateji konularındaki eserleri ikinci Dünya Savaşının hemen ardından yayınlanmaya başlamıştır. İlk yapıtlar Bernard Brodie’nin Absolute Weapon: Atomic Weapon and World Order (Mutlak Silah: Atom Gücü ve Dünya Düzeni) ve William Borden’in There Will Be No Time: The Revolution in Strategy (Zaman Kalmadı: Stratejide Devrim) başlıklı eserleridir. İkinci olarak, strateji konularında makalelerin yayınlandığı World Politics ve International Organization dergileri yayın hayat›na başlamıştır. Üçüncü olarak, çeşitli askeri konuları değerlendirmek üzere 14 Mayıs 1948’de RAND (Research and Development Corporation) adında sivil bir araştırma merkezi (think tank) Amerikan Hava Kuvvetlerinin desteğiyle kurulmuştur. Son olarak da, üniversitelerde savaş üzerine dersler verilmeye başlanmış ve bazı üniversitelerde özellikle savaş üzerine çalışmalar yapan araştırma merkezleri kurulmuştur. Bu gelişmelerle temeli 1940’larda atılan Stratejik Çalışmalar esas olarak 1950’lerin ikinci yarısında yerleşik bir alan görünümüne bürünecektir.

1950’lerin ikinci yarısından détente olarak adlandırılan yumuşama dönemine kadar yaklaşık on yıl literatürde Stratejik Çalışmaların “altın çağı” olarak anılır.