STRATEJİ VE GÜVENLİK - Deneme Sınavı - 34

Uluslararası EkonomiPolitik: Uluslararası siyasi ilişkileri ekonomi perspektifinden inceleyen akademik bir disiplindir. Uluslararası İlişkiler araştırmaları 1973’teki Dünya Petrol Bunalımı ve yaşanan ekonomik krizlerle birlikte 1970’lerde küresel bağımlılık, karşılıklı bağımlılık kavramları ve bunların dünya politikası üzerindeki rolü ile ilgilenmeye başladı. Buna bağlı olarak, ekonomik ve sosyal öncelikler tartışma konusu haline geldi. Bu yeni düşünce tarzı zamanla kaçınılmaz olarak politika ve ekonomi ilişkisinin dünya politikasındaki yerinin yeniden değerlendirilmesine yol açarak Uluslararası EkonomiPolitik’in bir alt-disiplin olarak gelişmesini sağladı.

Doğduğu andan itibaren nükleer gerilim üzerine uzmanlaşan Stratejik Çalışmalar, iki kutup arasında savaş tehlikesinin azaldığı ve farklı boyutlarda anlaşmaların sayılarının arttığı yumuşama (détente) döneminde atalet içine girmiştir. Bir başka deyişle, alanın ana gündem maddesinin göreli önemini yitirmesi sonucunda literatürde duraklama dönemi başlamıştır.

Doğduğu andan itibaren nükleer gerilim üzerine uzmanlaşan Stratejik Çalışmalar, iki kutup arasında savaş tehlikesinin azaldığı ve farklı boyutlarda anlaşmaların sayılarının arttığı yumuşama (détente) döneminde atalet içine girmiştir.

altın çağın teorik çalışmalarının daha çok nükleer strateji ve caydırıcılık ile ilgili olması ve yalnızca iki kutup arasındaki güç ilişkilerini inceleyerek Üçüncü Dünyada yaşanan sorunları gözardı etmesi ayrı bir eleştiri konusu olmuştur. Diğer bir eleştiride alandaki incelemelerin aşırı rasyonelliğine ilişkindir. alanın politika güdümlü niteliği hak kındadır. Diğer bir eleştiride alandaki incelemelerin aşırı rasyonelliğine ilişkindir.

Stratejik Çalışmalar 1940’lar da nükleer silahlanmanın etkilerinin hissedilmeye başlanmasıyla birlikte ABD’de doğmuştur. Stratejik Çalışmaların doğuşunda İkinci Dünya Savaşının ardından ortaya çıkan nükleer gerilim çerçevesinde sivil uzmanlara duyulan gereksinim etkili olmuştur. İlk çalışmaları yapanlar ABD’nin 1942’de başlattığı nükleer silah geliştirme amaçlı Manhattan Projesi’nden etkilenmişlerdir. Nükleer silahlanmanın başlaması sonucunda, bu tür silahların sahip olduğu top yekun tahrip olasılığı savaşı “savaşılmaması gereken” bir olgu hali ne dönüştürmüş, bu da klasik askeri uzmanlıktan farklı bir uzmanlık alanına duyulan ihtiyacı ortaya çıkartmıştır. Bu uzmanlık, herhangi bir nükleer başlığın teknik özelliklerinin araştırılması veya tahrip gücünün hesaplanmasından, karşı tarafın niyetinin incelenmesinin ardından atılacak adımın etkilerine, hangi ateşleme sisteminin maksimum faydayı yaratacağından, hangi durumlarda ilk vuruştan kaçınılacağına kadar geniş bir yelpazede yer alan konularla ilgilenilmesini gerektirmiştir.

Thomas Hobbes:Hobbes’agöre savaş,devletler arası ilişkileri belirleyen“doğa durumu”nun bir uzantısıdır.

Antoine Henri Jomini: Savaşı bir sanat değil, bilim olarak tanımlamış ve bu çerçevede savaşı geometrik yöntemlerle anlamaya ve açıklamaya çalışmıştır.

Konvansiyonel savaş, konvansiyonel silah sistemlerinin kullanıldığı, çatışan tarafların birbirlerinin savaşma iradesini kırmaya çalıştıkları, geleneksel çatışma şeklini temsil eden savaşlardır.

Haklı neden, jus ad bellum’un ilk ve en önemli koşuludur.

Hugo Grotius, De Jure Belli Ac Pacis (Savaş ve Barış Hukuku) başlıklı çalışmasında, savaşın tek haklı nedeninin haksızlığa uğrama olduğunu belirtir.Buçerçevedesavaşıhaklıgösterennedenlerişuşekildesırala aktadır: bizim olan birşeyisavunma, bize borçlu olunan birşeyi elde etmeye çalışma ve cezalandırma. Grotius’a göre, bir savaşta kesinlikle haklı sayılamayacak “göz boyayıcı nedenler”, komşu bir devletin güçlenmiş olmasından duyulan korku, daha verimli topraklar elde etme isteği, başkalarının elinde olan şeyleri elde etmeye çalışmak, başkalarına iyilik yapma bahanesiyle onları boyunduruk altına almak, İmparator ya da Kilisenin evrensel buyurma hakkı olduğu inancıyla, kişisel çıkarları için savaşa girişmek ve son olarak da boyunduruk altındaki bir halkın bağımsızlık isteğiyle savaşmasıdır.

Diğerlerinin tanımları daha farklıdır. Cevap a şıkkıdır.

Diğerleri modern döneme ait stratejistlerdir. Cevap A şıkkıdır.

Bahsedilen özellikler Napolyon'a aittir. Cevap A şıkkıdır.

Caydırıcılık düşüncesi ön plana çıkmıştır, Stratejistler akademik alanda uzmanlakşmışlardır,  Strateji düşüncesinin özünü bilimsellik anlayışı oluşturmuştır, Barışa yakın hale getirmiştir. Düşman üzerinde zafer kazanmak ikinci plana düşmüştür. Cevap E'dir

İlk çalışma Wolfers tarafından yapılmıştır. Cevap A şıkkıdır.

Diğerleri de tehditlerdir ama özü diye sorulduğu için cevap a şıkkıdır.

Literatürdeki yaygın görüşe göre Stratejik Çalışmaların bir disiplin olarak 1940’ların ortalarında doğduğu, 1955-65 döneminde altın çağını yaşadığı kabul edilir.Doğru cevap ''B'' şıkkıdır.

Stratejik Çalışmalar 1940’larda nükleer silahlanmanın etkilerinin hissedilmeye başlanmasıyla birlikte ABD’de doğmuştur.Doğru cevap ''E'' şıkkıdır.

1950’lerin ikinci yarısından détente olarak adlandırılan yumuşama dönemine kadar yaklaşık on yıl literatürde Stratejik Çalışmaların “altın çağı” olarak anılır.Doğru cevap ''C'' şıkkıdır.

1940’lardan itibaren teorik çalışmalar düşünce kuruluşlarında yapılırken, 1960’ların sonundan itibaren bu kuruluşlarda çalışan akademisyenler akademiye geçmiş/geri dönmüş ve çalışmalarını üniversitelerde Uluslararası İlişkiler ve/veya Siyaset Bilimi bölümlerinde sürdürmeye başlamışlardır.Doğru cevap ''B'' şıkkıdır.