SPORDA RİSK YÖNETİMİ - Deneme Sınavı - 9

Risk yönetiminin yürütme aşamasında risk yönetim planına ve risk azaltma planına göre değerlendirme, azaltma, izleme ve kontrol faaliyetleri gerçekleştirilir

Duyarlılık analizi: bir projenin kapsamında yer alan değişken ve parametrelerin nasıl ve hangi derecede projenin getirilerini etkileyeceğini inceleyen bir yöntemdir. Temel amacı bir değişkenin değişim aralığı içindeki değişimlerinin projenin karlılığı üzerindeki etkilerini hesaplamaktır. Böylece proje analisti projeyi en çok etkileyen değişkenleri saptar ve bu değişkenler üzerinde dikkatini yoğunlaştırır.

Risk raporlamasına iç raporlamaya ilişkin yönetim kurulunun ihtiyaç duyduğu bilgiler şu şeklide belirtilmektedir:
• Kurumun karşılaştığı önemli risklerin belirlenmesi,
• Beklenen performans değerlerindeki değişimin olası etkilerinin belirlenmesi,
• Riske ilişkin kurum içerisinde bilgi alma düzeyinin sağlanması,
• Kurum ile ilişkili paydaşların organizasyona olan güvenlerinin öneminin kavranılması,
• Risk yönetim sürecinin etkili bir şeklide yürütüldüğünden emin olunması,
• Risk yönetim politikasının yayınlanmasıdır.

Diğer şıklarda belirtilen ifadeler dış raporlamanın içerdiği konulardır.

Risk analizi ve yönetimi ile birlikte gelen bir takım problemler ve ideal olmayan durumlar vardır. Bu durumlar aşağıdaki şekilde özetlenebilir:
1. Risk analizi sonuçlarının objektif olması beklenirken daha çok subjektif olabilmektedir. Özellikle kalitatif risk analizinde bu problem daha çok görülebilir. Çünkü, kalitatif risk analizinde risk, sayısal değerlerden çok tanımlar ile ifade edilmektedir.
2. Kuruma ya da organizasyona yönelik en uygun risk analiz yönteminin belirlenememesi yada kantitatif analiz yöntemlerinin kullanılması gereken bir kurumda kalitatif analiz yönteminin tercih edilmesi sonucu olarak risk analizini kurum kendisi bile yapsa, zaman ve para kaybına yol açabilecektir.
3. Tüm kurumlara uyan bir risk analizi yöntemi mevcut değildir. Çünkü her kurumun kendine özel farklı farklı tehditleri vardır. Risk analizi ve yönetimi yapılacak olan bir kurumda, öncelikle ne tip bir risk analizi ve yönetimi yönteminin uygulanması gerektiği belirlenmelidir.
4. İşe uygun olmayan yöntemlerin seçilmesi ya da birkaç yöntemin bir arada kullanılması nedeniyle risk analizinin sonuçlanmasının beklenmesi durumunda gerekli önlemlerin
alınmasında gecikme olacaktır, ya da bu önlemler alınamadan kaza meydana gelecektir.
5. Risk analizini yapacak iş sağlığı ve güvenliği teknik elemanının tecrübesi risk analizi sonucunu etkiler. Risk analizi ve yönetimi işlemi, önceden belirlenmiş kesin adımları olan işlemler değildir ve içerisinde birçok risk analizi yöntemi mevcuttur. Bu yöntemler, riski yorumlama aşamasında birbirinden ayrılırlar. Bu nedenle de risk analistinin tecrübesi ve birikimi riski yorumlama aşamasında büyük önem kazanır.

Risk değerlendirmesinin temel amacı, tanımlanan riskleri belirlemek, risklerin ortaya çıkma olasılıklarını ve bu risklerin sebep olabileceği zararların boyutlarını tespit etmektir. Risk değerlendirme, riski kabul edilebilir düzeye indirebilmek amacıyla yapılan çalışmadır.

Nitel risk analizi: Tanımlanmış risklerin gerçekleşme olasılığının ve etki gücünün değerlendirdiği süreçtir

Simülasyon analizi: duyarlılık ve olasılık analizlerinin birleştirilmesi ile gerçekleştirilen en önemli risk analiz yöntemlerinden birisidir

Riski Sigortalama Yöntemi
Kişiler veya organizasyonlar, karşılaşacakları zararın ve gelir kaybının ekonomik sonuçlarından kendilerini korumak için belli bir prim karşılığında risklerini devir etmek için tercih ettikleri pratik ve en çok kullanılan metottur.

Risk yönetim sürecinin ilk aşamasında risk stratejisi belirlenmektedir.

Operasyonel riskler, bir kurumun temel iş faaliyetlerini yürütmesini ve yerine getirmesini engelleyebilecek riskleri ifade eder. Cevap A şıkkıdır.

Laplace kriteri: Bu kriterde karar verici belirsizlik altında karar verme durumunu, risk altında karar verme durumuna dönüştürmeye çalışır. Kara verici riskin oluşma olasılığı hakkında bilgi sahibi değildir ve bu durum ise belirsizlik şeklinde ifade edilir. Karar verici bu belirsizlik durumunu riskin oluşma olasılığının öngörülebildiği duruma dönüştürerek risk altında kararlar vermeye çalışır. Cevap E şıkkıdır.

Fonksiyonel risk, ürünün dizayn edildiği, sunulduğu, tanıtımının ve reklâmının yapıldığı gibi performans göstermemesi, dolayısıyla da istenilen ve sunulan yararlarını sağlayamaması olasılığını belirtmektedir. Diğer bir ifadeyle, fonksiyonel risk, tüketicinin satın aldığı veya alacağı ürünün beklenen performansı gösterip göstermeyeceğine ilişkin endişeleridir. Cevap B şıkkıdır.

Sosyal risk tüketicinin bir ürünü satın alması sonucunda sosyal bir grup içerisindeki oluşturduğu statüsünü kaybetmesi şeklinde ifade edilmektedir. Sosyal risk türünde, satın alınan ürünün başka kişiler tarafından hoş karşılanmaması, olumsuz düşüncelere ya da yargılamalara neden olması, yanlış ürün seçiminin sosyal utançla sonuçlanabilmesi ve bireyin sosyal imajına zarar vermesiyle ilgilidir. Cevap C şıkkıdır.

Tüketicinin algıladığı riskler (Yaraş ve diğ., 2009);
• Ürün grubu hakkında bilgi az olduğunda,
• Marka ile ilgili deneyim az olduğunda,
• Ürün yeni olduğunda,
• Ürün teknik açıdan karmaşık olduğunda,
• Tüketici daha az güvenli olduğunda,
• Markalar arasında kalite farkları olduğunda,
• Fiyat yüksek olduğunda,
• Satınalma tüketici için önemli olduğunda artma eğilimi göstermektedir.

Cevap D şıkkıdır.

Verilen faktörlerin hepsi risk algısını etkilediğinden cevap E şıkkıdır.

Fiziksel risk tüketicinin satın aldığı ürünün fiziksel sağlığına ve güvenliğine karşı olumsuz etkilerine ilişkin endişelerini ifade etmektedir. Yani bu risk türü, ürünün tüketicinin sağlığına zarar verip vermeyeceği ile ilgilidir. Cevap D şıkkıdır.

Finansal risk aynı zamanda ekonomik risk olarak da ifade edilmektedir. Finansal risk, para riski olarak ele alınmış ve ürün başarısız olduğunda ortaya çıkan ekonomik kayıp, alınan ürünün tekrar olması gerektiği gibi çalışmasını sağlama maliyeti veya başarısız ürünün yerine başarılı bir ürün koyabilme maliyeti olarak
tanımlanmıştır. Cevap D şıkkıdır.

Tüketicilerin marka ya da ürün özelliklerini doğru olarak değerlendirememeye ilişkin korkuları psikolojik risk olarak tanımlanmaktadır. Cevap C şıkkıdır.

4T olarak bilinen risk yönetimi aşamaları B, C, D ve E seçeneklerinde sırasıyla verilmektedir. Bu nedenler doğru cevap A seçeneğidir.