SPOR YÖNETİMİ

Örgüt kültürü, üyelerine kimlik duygusunu aktarır, çalışanların bir şeye bireysel çıkarlardan daha fazla bağlanmasını kolaylaştırır, sosyal sistemin dengesini güçlendirir ve sosyal bir yapıştırıcı rolü oynar, iş görenlerin tutum ve davranışlarını şekillendiren ve yönlendiren bir anlam-yaratıcı ve denetim mekanizması hizmeti görür.

Örgütsel kültür, örgüt üyelerinin paylaştığı duygular, normlar, etkileşimler, etkinlikler, beklentiler, varsayımlar, inançlar, tutumlar ve değerlerden oluşmaktadır.

Değerler,toplumu oluşturan bireylerin, grupların ve toplumların tüm yaşam alanlarındaki çabalar ile ortaya konan yapıtların, geliştirilen sosyal düzenlerin ve müesseselerin tümünün oluşturduğu ortak değer ve bir ulusun düşünsel yaşantısının simgesi olarak ifade eder.

Güçlü bir kültüre sahip olduğu düşünülen örgütlerin özellikleri şu
şekilde sıralanmıştır:
• İş görenlerin yaratıcılık ve başarı güdüleri teşvik edilir, mesleki gelişimi ve işindeki başarısı için yönetim tarafından her türlü destek ve yardım sağlanır. Örgütte yenilik ve değişmelerle gelenekler; otoriteyle özerklik arasında bir denge kurulur.
• Görevin yerine getirilmesinde iş görenlere büyük ölçüde özerklik verilir, iş görenler yanlış yapmaktan korkmaz, görevleriyle ilgili konularda risk üstlenme konusunda teşvik edilir. Bu nedenle örgütün kuralları dışına çıkanlar bu kuralları bozan kişiler olarak değil, kendilerini riske atan kişiler olarak kabul edilir.
• Örgüt üyeleri arasında yarışmayla iş birliği arasında iyi bir denge sağlanır. İş görenler işleriyle ilgili konularda kendi aralarında bir yandan yarışmaya, diğer taraftan da karşılıklı yardımlaşma ve iş birliğine teşvik edilir.
• İş görenler, yaptıkları işle ilgili konularda sorumluluk üstlenmeye teşvik edilir, isteklendirilir. İş görenler de yaptıkları işlerle ilgili konularda sorumluluk almaktan kaçınmaz.
• Örgütte esnek bir yapı bulunur ve iş görenin kontrol edilmesine yakından denetim
yerine, uzaktan denetim biçimi tercih edilir. Örgütte egemen olan kurallar, değişmez, katı kurallar değildir. Yazılı kurallardan çok yazılı olmayan kurallar önemli görülür.
• Örgütte hoşgörü ortamı egemen olup, örgütsel çatışmalar karşılıklı anlayış içinde çözümlenir. Örgütte yapılan işlerle ilgili olarak iş görenlerin yapabileceği hatalar hoşgörü ile karşılanır ve örtbas edilir; şikayetler ise hoş karşılanmaz.
• İş görenin görevine olduğu kadar sosyal yaşantısına da ilgi gösterilir. İş görenler arasında arkadaşlık ilişkileri teşvik edilir. Örgüt bir aile, köy, kulüp havası taşır. İş görenler arasında karşılıklı güven ve dostluk bulunur.
• İş görenler arasında uyum ve ahenk bulunur. Örgütte yeni katılan üyeler, kısa bir süre içinde örgüte uyum sağlar ve örgütün diğer üyeleriyle kaynaşır.
• Örgütte adil bir ödül-ceza sistemi bulunur; iş görene sağlanacak her türlü yardım, destek ve ödüllerde iş görenin performansı ve işindeki becerisi temel ölçütler olarak kabul edilir; imtiyazlı davranışlardan kaçınılır.
• İş, örgüt üyeleri tarafından yaşamak için gerekli bir uğraş olarak görülür. Örgütte yapılan her iş, örgütün amaçlarının gerçekleşmesi ve örgütün başarısı içindir. Bu süreçte biçimsel kurallardan çok ulaşılan sonuçlar önemli görülür.

Osmanlı Devleti’nde, spor yapmak amacıyla Avrupai anlamda ilk kulüp, 1872 yılında kurulmuştur.

Örgütlerde genel olarak birincil ilişkilere olanak vermeyecek derecede büyük gruplar düşünülebilir.

Bir toplumun yaşam biçimlerinin çeşitli alanlarda olgunlaşması, geniş bir toplumun bütün alanlarında ortak olan dinsel, ahlaksal, estetik ve bilimsel nitelikteki toplumsal olayların bütününe kültür adı verilir.

Osmanlı Devleti’ndeki futbol ile ilgili ilk kulüpleşme çalışmaları yabancılar tarafından gerçekleştirilmiştir. İstanbul’da kurulan Moda, Kadıköy, Imogene, İzmir’de kurulan Football and Rugby, Panianios, Apollon, Pelops, Evangelidis İngilizler tarafından, Elpis ise Rumlar tarafından kurulmuş futbol kulüpleridir.

Spor yapmak için dahi olsa bir araya gelen Türk gençlerinin en ağır şekilde cezalandırıldığı bu dönemde, Kadıköy’de top oynayan birkaç gencin gayretiyle Black Stocking Football Club (Siyah Çoraplılar Futbol Kulübü) adı altında bir kulüp kurulmuş ve bu tarihe Türklerin kurduğu ilk spor kulübü olarak geçmiştir.

1950-1970 yılları arasında liderlik alanında, liderin sahip olduğu özellikler yerine, liderin kurumun içerisinde sergilediği yönetim tarzını öne çıkartan çalışmalara yer verilmiştir.

Doğru cevap B'dir.

1983 yılında Gençlik ve Spor Bakanlığı ile Millî Eğitim Bakanlığı 179 sayılı Kanun hükmünde kararname ile birleştirilerek Millî Eğitim Gençlik ve Spor Bakanlığı kurulmuştur ve Beden Terbiyesi Genel Müdürlüğü bu bakanlığa bağlanmıştır.

Örgüt kültürüyle ilgili yapılan tanılardan yola çıkarak birçok özellikten bahsedilebilir. Ancak, örgüt üyeleri arasında yarışmayla iş birliği arasında iyi bir denge sağlanır. İş görenler işleriyle ilgili konularda kendi aralarında bir yandan yarışmaya, diğer taraftan da karşılıklı yardımlaşma ve iş birliğine teşvik edilir. Doğru cevap C'dir.

Varsayımlar, insanların dış çevreleri ile ilişkilerinde keşfettikleri sorun çözme ve ihtiyaç karşılama biçimleri göreceli olarak uzun zaman dilimleri içinde geçerliliği kanıtlanan, çevreyle ilişki kurmanın tek doğal biçimi olarak kabul edilir ve böylece varsayımlar oluşur. Varsayımların zaman içerisinde bilinçaltı düzeyinde de doğru kabul edilen ve üzerinde kuşku duyulmayan temel varoluş ilkeleri olarak insan etkileşimine yön verdikleri kabul edilmektedir. Doğru cevap E'dir.

Kanun Hükmünde Kararname ile teşkilat yapısında değişikliğe gidilen Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğü’nün 3289 sayılı
kanunda yer alan “Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğü” ibaresi bu tarihte “Spor Genel Müdürlüğü” olarak değiştirilmiştir.

Semboller, örgütün işareti olarak kullanılan objeler, desenler, sloganlar, şarkılar ve eylemlerdir. Şirket logoları, bayrakları, ticari ünvanları akılda kolayca kalabilecek sembollerdir. Doğru cevap A'dır.

Batı Avrupa ülkelerinde, spor yapmak amacıyla bireylerin bir araya gelerek kulüp denilen dernekleri oluşturmaları 17. yüzyıl içerisinde başlamışken (Kahraman, 1995), Os- manlıda geleneksel spor yapısından kulüpleşmeye geçişin, 19. yüzyılın ikinci yarısında gerçekleştirildiği görülmektedir. Doğru cevap E'dir.

Tanzimat ilanı ile birlikte, Avrupalıların etkisiyle futbol, Osmanlı’da oynanmaya ve örgütlenmeye başlamıştır. Osmanlı Devleti’ndeki futbol ile ilgili ilk kulüpleşme çalışmaları yabancılar tarafından gerçekleştirilmiştir. İstanbul’da kurulan Moda, Kadıköy, Imogene, İzmir’de kurulan Football and Rugby (Soyer, 2004), Panianios, Apollon, Pelops, Evangeli- dis (Kahraman,1995) İngilizler tarafından, Elpis ise Rumlar tarafından kurulmuş futbol kulüpleridir. Ancak batılı anlamda gerçekleştirilen ilk kulüpleşme faaliyetleri yabancılar tarafından gerçekleştirildiği gibi, açılan spor kulüplerinde de yalnızca yabancı uyruklu sporcular görev alabilmişlerdir. Doğru cevap D'dir.

Osmanlı Devleti’nde, sporda federatif yapının oluşturulmasına yönelik faaliyetler incelendiğinde ise, bu anlamda ilk örgütün 1903 yılında kurulan İstanbul Futbol Birliği (1903-1910) olduğu görülmektedir. Birliğe o dönemde yürürlükte olan 1909 tarihli dernekler yasasına göre kurulan Galatasaray, Kadıköy, Elpis, Moda, Fenerbahçe, Strugglers, Yasson, Dark ve Tatavla spor kulüpleri üye olmuşlardır. 1910 yılına kadar yürürlükte olan İstanbul Futbol Birliği kapatılarak yerini 12 Kasım 1910’da kurulan İstanbul Kulüpler Ligi’ne bırakmıştır. (1910-1914). Ancak bu örgütlenmeler amatör bir biçimde işleyen olu- şumlardır. Türkiye’de spor anlamında ilk yönetsel örgütlenme çabaları 1922-1936 yılları arasına rastlamaktadır. Bu dönemde bir çok girişimin denenmesinin ardından 21 kulübün katılımı ile 22 Mayıs 1922 tarihinde kısa adı T.İ.C.İ. olan Türkiye İdman Cemiyetleri İtti- fakı kurulmuştur. Doğru cevap D'dir.

1936’da kurulan Türk Spor Kurumu, zamanın tek partisi olan Cumhuriyet Halk Partisinin yan kuruluşu olması sebebiyle gerçek fonksi- yonunu yerine getirmekte başarılı olamamış bir teşkilattır. Türk Spor Kurumunun icraatı, söz konusu partinin gençlik kolları gibi kalmaktan öteye geçememiştir (Serarslan, 2006; Fişek, 2003). Doğru cevap A'dır.