SPOR EKONOMİSİ - Deneme Sınavı - 9

Mal ve hizmetlerin üretimi için ortaya konan fiziksel ve zihinsel çabaya emek adı verilir. Doğru yanıt A'dır.

İşçi tarafından üretilen ayakkabı sayısındaki artış, fiyatın azalışından kaynaklanan gelir kaybını telafi edebiliyorsa, emek talebi artacaktır. Doğru yanıt B'dir.

Örneğin bir saat fazla boş zaman yaratmak için bir saat çalışmaktan ve dolayısıyla bu bir saat içerisinde elde edeceğiniz kazançtan vazgeçmeniz gerekir. İşte bir saatlik boş zamanın fırsat maliyeti, eğer çalışsaydınız elde edeceğiniz gelir kadar olacaktır. Doğru yanıt C'dir.

Emek arz eğrisi kişilerin boş zaman ve çalışma arasındaki tercihlerini yansıtır. Pozitif eğimli bir emek arz eğrisi, ücretlerdeki artışla birlikte arz edilecek emeğin de artacağını gösterir. Doğru cevap D'dir.

Örneğin saatlik ücretin 15 TL'den 20 TL’ye çıktığını varsayalım. Bu durumda boş zamanın fırsat maliyeti artmıştır. Doğru yanıt E'dir.

Tam rekabetçi bir emek piyasasında emeğin birçok alıcısı ve satıcısı vardır. Monopsoncu bir emek piyasasında emeğin sadece tek alıcısı bulunmaktadır. Doğru yanıt A'dır.

Örneğin Spor Toto süper ligi monopsoncu bir piyasadır. çünkü Çünkü profesyonel futbolcuları en üst seviyede istihdam eden tek firmadır. Doğru yanıt B'dir.

1879 yılında Amerikan Beyzbol liginde uygulanan rezerv kuralına göre, bir takım bir
oyuncuyu takıma seçerse oyuncu bu takımla ücret belirlemek ve sözleşme imzalamak
üzere görüşmeler yapmak durumundadır. Doğru yanıt C'dir.

Oyuncuların marjinal ürün değerlerini tahmin etmek için yapılan çalışmalarda doğru tahminler yapabilmek için şu dört aşamanın önemli
olduğu vurgulanmaktadır :
1. Bireysel performans ve takım başarısı arasındaki ilişkiyi sayısallaştırmak
2. Takım başarısı ve takım geliri arasındaki ilişkiyi sayısallaştırmak
3. Takımımn marjinal ürün değerini her performans kategorisi için belirlemek
4. Her oyuncunun marjinal ürün değerini her performans kategorisi için belirlemek. 

Doğru yanıt D'dir.

Profesyonel sporda oyuncuların talebi marjinal ürün değerleri ile belirlenir. Doğru yanıt E'dir.

Ekonomik birimlerin tercihte bulunma zorunluğu, sonsuz olan ihtiyaçları karşılamak için, eldeki imkânları kısıtlı olmasından kaynaklanır. Eğer ihtiyaçlarımız sonsuz ve bu ihtiyaçları karşılama imkânlarımız (kaynaklarımız) sınırlı ise bu durumda, bu kaynaklarla karşılanacak ihtiyaçlara karar verirken tercihte bulunmak gerekmektedir. Ekonomi biliminin tanımı işte bu gerçeklikten hareketle kıt kaynakların etkin kullanma bilimi olarak yapılmaktadır. Etkin kullanma ise, akıllıca kullanma yani başka bir ifade ile en ideal şekilde kullanım olarak değerlendirilmektir.

Bir ülkede ekonomik aktivitenin yoğunluğunu bilmek, yani o ülkenin gelirini ölçebilmek, yaratılan geliri, doğru değerlendirebilmek ve yönlendirebilmek (ekonomi politikası) için önemlidir. Bir ülkede milli geliri ölçmede üç farklı yöntem kullanılmaktadır. Aynı milli gelir rakamına ulaşmamıza sağlayan bu yöntemler; 1. Üretimi, 2. Harcama ve 3. Gelir yönetimleridir.

Bir ekonomik birim, elde ettiği geliri harcayarak, yaptığı harcama ise bir başka ekonomik birimin gelirini oluşturmaktadır. Dolayısıyla bir ülkede toplam gelir ve toplam harcama kavramları aslında aynı rakamsal büyüklükleri ifade etmektedir. Bu sebeple bir ülkede ekonomik birimlerin yaptıkları harcamaları toplamak o ekonomik birimlerin toplam gelirini elde edebiliriz. Bu yöntemle ekonomik birimlerinin harcamaları sınıflandırılarak dikkate alır. Her ekonomide gerçekleştirilen tüketim harcamaları, yatırım harcamaları, devlet ile ilgili harcamaları ve dış ticarete ilişkin harcamaları toplarsak, o ülkede toplam harcamayı yani milli geliri elde etmiş oluruz.

Üretim; bazı girdilerin çıktıya dönüşme süreci, ya da bazı girdilerin faydalık düzeyinin arttırılması olarak tanımlanabilir. Üretimin çıktılarını genel olarak mal ve hizmetler diye ikiye ayırmak mümkün iken, kullanılan girdileri; emek, sermaye, doğal kaynak ve girişimcilik diye dörde ayırmak mümkündür. Emek, sermaye, doğal kaynak ve girişimcilik olarak dörde ayrılan bu girdiler ekonomi biliminde üretim faktörleri olarak isimlendirilmektedir.

Toplam spor tüketim harcaması; toplam tüketim harcaması içinde spora yönelik mal ve hizmetler için yapılan özel tüketim harcamalarının toplamıdır. Mağazadan satın alınan bir spor ayakkabısı bu harcama kalemine bir örnektir.

Ulusal gelirde spora düşen pay, o ülkede spora yönelik yapılan toplam harcama miktarına eşittir. Bir ekonomide genel anlamda dört tür spora yönelik harcama söz konusudur. Bunlar sırasıyla:

Birçok bilim dalında sportif başarıları etkileyen faktörlerin neler olduğunu araştırmaya yönelik, birçok çalışma yapılmıştır. Bu çalışmalarda ülkelerin sportif başarılarını etkileyen faktörler genel olarak 5 gruba ayırmak mümkündür. Bunlar sırasıyla;