SÖZLÜ VE SÖZSÜZ İLETİŞİM

Dili langue ve parole olarak iki form içerisinde inceleyen ünlü dilbilimci Ferdinand de Saussure'dür.

Parole, insanlar tarafından dilin sosyal hayatta ve sözel iletişimde kullanılması amacıyla yaratılmış kurallarını içerir.

Noam Chomsky, dilbilgisi ve uygun kurallar çerçevesinde konuşulan dili yetkin dil ve dilin soysal bağlamda iletişim ögesi olarak kullanımını da performans dili şeklinde nitelendirmektedir.

Sözlü iletişimde dili limitli ortamından çıkarıp limitsizleştiren eylem soyutlamadır.

Bilinç, insanın sosyal olarak bulunduğu karşılıklı ilişkilerden kendi özeline kadar tüm hayatı boyunca geliştirdiği ve bilgileri toplayıp, kendi içerisinde değerlendirip daha sonra da hayatının her alanında kullandığı bir düşünceler ve birikimler topluluğudur.

Günlük hayat içerisinde iletişim amaçlı kullanılan sözel iletişim biçimi toplumsal yapıya daha yakın olarak gelişir. Sosyal yapı ile sözlü iletişim arasında iki taraflı bir ilişki vardır. Bu ilişkinin dilbilim içerisindeki terim karşılığı dönüşlülüktür.

Uyumlandırma, söylemin kendi içerisindeki dört farklı aşaması içinde yer almaz.

Grup içerisinde oluşan sözlü iletişimin sosyal ortama bağlı olarak kurulduğu en geniş biçimi Kitle iletişimidir.

İletişim kurma amaçları Sosyalleşme - İkna - Bilgi paylaşımıdır.

Bilgi paylaşımı, iletişim kurma amaçlarının en kapsayıcı olanıdır.

Ünlü dilbilimci Ferdinand de Saussure (1857 – 1913), dili langue ve parole olarak iki form içerisinde
incelemiştir.

Noam Chomsky

Türk Dil Kurumu’nun güncel Türkçe sözlüğündeki 110 bin civarında sözcük bulunmaktadır.

Sözlü iletişimde hem gönderen hem de alıcı konumunda olan bireydir.

Lasswell’in İletişim Modeli

Normal hayatında belirli bir aksan ile konuşan kişinin, çalışma ortamında iş arkadaşları ve patronuyla dilbilgisi kurallarına uygun bir sözlü iletişim kurması bu kişinin yetkin bir dil kullanımına sahip olduğunu gösterir.

Sözlü iletişim içerisinde artikülasyonu etkileyen iki özellikten bahsedilebilir. İlk özellik, kelimeleri birlikte nasıl ve hangi çeşitlilikte kullandığımız ve kullanılan kelimelerin birlikte ortaya çıkardığı anlam zenginliğidir. İkinci özellik ise bizim asıl üzerinde durmamız gereken artikülasyonun iletişim sırasında bulunulan sosyal durum ile uygunluğudur (Fisher, 1987: 80). Bir durum içerisinde artikülasyon açısından uygun görülen bir sözlü iletişim biçimi, başka bir durum içerisinde komik ve uygunsuz görülebilir. Bu durumun oluşmasının en önemli nedeni de, dil kullanımının bireylere göre farklılık göstermesidir.

Dil Statiktir, Sözlü İletişim Dinamiktir
Kelimeler var olduktan sonra tamamen değişime uğramazlar fakat yaşadığımız toplum, ortam ve dünya sürekli değişir. Bu duruma verebileceğimiz en basit örnek, sandalye kavramının ve kelimesinin karşılığı değişmese de, bundan on yıl önce kullandığımız sandalye ile bugün kullandığımız sandalye farklılık göstermektedir (Severin ve Tankard, 2001:92). Diğer bir deyişle, insanın yaşadığı doğa ve ortam sürekli değişirken, yaşamımızdaki ögeleri tanımlamak için kullandığımız sözlü dil aynı kalmaktadır.

Sözlü iletişimde dili limitli ortamından çıkarıp limitsizleştiren soyutlama eylemdir. Soyutlama belli bir bütün içerisinden belirlenmiş bir detayı seçip geri kalanı bırakma süreci olarak adlandırılabilir ve sözlü iletişim içerisinde bireyin aslında dili kullanırken dilin bütününe uyguladığı işlem de bu soyutlamadan oluşur (Severin ve Tankard, 2001:94). Dilin soyutlama olmadan kullanımı olanaksız olduğu gibi, karşımızdakiyle olan sözlü iletişimimizde hem konuşan hem de dinleyen olarak, bizim duyduklarımızı ve söylediklerimizi belli düşünsel kategoriler oluşturarak anlamlandırmamızı sağlar. Bu durum, sözlü
iletişimin karmaşıklaşmasını önlerken, daha anlaşılır ve sağlıklı bir sözel iletişime ortam
hazırlar

Söz verme, selamlama, ileri sürme, övünme vb. örneklerde konuşanla konuşulan kişi arasındaki etkileşimi dışa vuran
“edimsöz eylemi”