SOSYAL SORUNLAR

Bu bireylerin kendi hayatlarını yoksullaşmadan sürdürebilmelerinin kendi ellerin­de olmayan koşullar dolayısıyla mümkün olmadığı varsayılır ve bu grupta yer alan yoksullar yar­dım edilmeyi hak eden sosyal bir grup olarak görü­lür

1840 ve 1860 yılları arasında Londra’nın gecekon­du bölgelerinde yaptığı araştırmalar sonrasında yoksulluğa dönük genetikçi açıklamaların ilk örneklerini veren,  Henry Mayhew'dir.

"Yoksulluk Tuzakları” arasında  Yüksek "Düşük Doğum Oranı Tuzağı" değil  

 "Yüksek  Doğum Oranı Tuzağı" yer almaktadır.

“Belli bir düzeyde mal ve hiz­met erişimine sahip olmayı bir tür yoksulluk sını­rı olarak belirler ve bunun altında imkâna sahip olma durumunu yoksulluk olarak tanımlar.” Tanımı yapılan yoksulluk "Mutlak yoksulluk" tur.

Göreli yoksulluk anlayışının genel tanımının en önemli eseri 

 "Poverty in United Kingdom"dur.

İnsan ihtiyaç­ları toplumdan bağımsız olarak birey tarafından değil; bağlamsal olarak yani içinde yaşadığı toplum tarafından belirlenmektedir.

“İlk olarak Hindistanlı sosyal düşünür Amartya Sen tarafından ortaya atılan ve takip eden yıllar­da Amerikalı feminist düşünür Martha Nussbaum tarafından geliştirilen, bugün ise birçok ulusal ve uluslararası kurum tarafından yoksulluk, eşitsizlik, yaşam kalitesi, kalkınma, sosyal adalet ve sosyal seçim analizlerinde bir çerçeve olarak kullanılan  yapabilirlikler yaklaşımı, yoksulluk olgusunun ta­nımlanmasında ve ölçülmesinde üçüncü bir ana perspektif olarak işaret edilebilir.”

Kişisel çeşitlilikler (toplumsal cinsiyet, yaş, engellilik durumu, vs.), Fiziksel çevredeki çeşitlilikler (iklim, topog­rafik çeşitlilikler, vs.), Sosyal iklimdeki çeşitlilikler (suç ve şidde­tin var olup olmaması, bireyler arası ilişkile­rin doğası, vs.), İlişkisel çeşitlilikler (toplumda kurulu dav­ranış kalıpları, gelenekler, vs.), Aile içi kaynak dağılımı (aile içinde kaynak dağılımını belirleyen kurallar, normlar, vs.) ; kaynakların faydaya dönüştürülmesinde etkili olan faktörlerdir.

Yaedımsevenlik, Maslow’un ihtiyaçlar hiyerarşisine göre “manevi ihtiyaçlar”dan değildir.

Kadın emeğinin değersizleştirilmesi, Neo-liberal yeniden yapılandırma, Ekonomik kaynaklara eşitsiz erişim, Kamusal hizmetlere eşitsiz erişim, Sosyal koruma yoksunluğu ve sağlığa eşitsiz erişim;Ünlütürk-Ulutaş’a göre yoksullu­ğun kadınlaşmasının arkasındaki temel nedenlerdir.

Yoksulluğun tuzakları;

Cehalet Tuzağı: Eğitime erişimi sağlayacak
kaynaklara ve dolayısıyla ileride istihdam
olanağı getirecek kaynaklara erişim güçlüklerinin getirdiği cehalet tuzağı.

Elverişsiz Koşullar Tuzağı: Yoksulların daha
çok güvencesiz, sigortasız ve kaotik işlerde
çalışmaları dolayısıyla içine düştükleri elverişsiz koşullar tuzağı.

Düşük Becerili Olma Tuzağı: Kötü beslenme
ve düşük eğitim seviyesiyle beraber gelen
düşük becerili olma tuzağı.

Bilgisizlik Tuzağı: Yoksulların güvencesiz,
riskli ve uzun saatler çalışmak zorunda
kalmalarıyla içine düştükleri zamansızlığın
başka bir iş bulma olanağından onları mahrum bırakması ve bunun getirdiği emek piyasasına ilişkin bilgisizlik tuzağı.

Her ne kadar, yoksulluğa ve
yoksulun kim olduğuna ilişkin olarak algılar farklı
toplumların değer yargılarına göre değişse de (Şenses 2003: 62) literatürde ağırlıklı olarak üç temel
perspektifin ortaya çıktığı görülebilir. Bunlar; mutlak yoksulluk, göreli yoksulluk ve yapabilirlikten
yoksunluk olarak isimlendirilen ve kimin yoksul
olduğuna ya da yoksulluğun ne olduğuna ilişkin
farklı bakış açıları sunan perspektiflerdir.

Eleştirilere rağmen mutlak yoksulluk yaklaşımı eksikleri olmakla birlikte
• Yoksulluk sınırı ve yoksulluğun boyutlarının hesaplanmasında sistematik bir bakış
açısını ortaya koyması bakımından,
• Ülkeler ve bölgeler arasında karşılaştırmalı bir yoksulluk analizini mümkün kılması
açısından,
• Kendisinden sonra gelen yoksulluğu ölçme
metotlarına öncülük etmesi açısından,
• Yoksulluğun ölçülmesinde ve analiz edilmesinde evrensel bir ölçü birimi (gelir ve
tüketim harcamaları) ortaya koyması bakımından,
• Temel insan ihtiyaçlarının neler olduğuna
ilişkin büyük bir sorunsalı gündeme getirmiş olması bakımından
oldukça önemli bir bakış açısı olarak literatürde
yer almaktadır.

Townsend’ın yoksulluk olgusunun tanımlanmasına ve analizine baktığımızda beş ayrı nokta öne çıkmaktadır. Bunlar şu
şekilde sıralanabilir:
• Yoksulluk bağlamsal olarak ortaya çıkmakta, içeriği ve unsurları her bağlamda aynı
olmamaktadır.
• Yoksulluk sorunu sosyal katmanlaşmadan,
bir diğer deyişle sosyal eşitsizlikten ayrı düşünülemez.
• Yoksulluk sadece materyal ihtiyaçlardan ya
da fiziksel ihtiyaçların tatmininden mahrumiyet olarak düşünülemez. Sosyal ve psikolojik/duygusal ihtiyaçların tatmininden
mahrumiyet de bir yoksulluk biçimidir.
• Yoksulluk sabit değil ama dinamik bir olgudur ve sadece mekâna göre değil, aynı
zamanda zamana göre de değişmektedir.
Çünkü bireyin toplum hayatına katılmasını gerektiren materyaller zamanın ruhuna
göre farklı şekiller alabilmektedir.
• Yoksulluğun belirlenmesinde ve değerlendirilmesinde ana ölçüt temel ihtiyaçların tatmini değil, bireyin toplum hayatına katılıp
katılamaması olarak ele alınmalıdır.

Yoksulluğa dönük
analizlerde yapabilirlik yaklaşımı;
• Bireylerin sahip oldukları kaynaklarla yetinmemeyi fakat o kaynaklarla değer verdikleri
aktiviteleri gerçekleştirme özgürlüğüne sahip olup olmadıklarına odaklanmayı önermekte,
• Kaynak sahipliği ile faydaya ulaşma arasında bir ayrım yapmakta,
• Kaynakların faydaya dönüştürülmesinde
birçok bireysel, çevresel ve sosyal faktörün
değerlendirmeye dâhil edilmesi gerektiğini
iddia etmekte,
• Yoksulluğun göreceliliği önemli olsa da
onun her zaman mutlak bir özü olduğunu
ileri sürmektedir.

Ünlütürk-Ulutaş’a (2009, 26-34) göre yoksulluğun kadınlaşmasının arkasındaki temel nedenler şu
şekilde sıralanabilir:
1. Kadın emeğinin değersizleştirilmesi
2. Kadının iş gücü piyasalarındaki ikincil konumları
3. Neo-liberal yeniden yapılandırma
4. Ekonomik kaynaklara eşitsiz erişim
5. Kamusal hizmetlere eşitsiz erişim
6. Eğitime eşitsiz erişim
7. Sosyal koruma yoksunluğu ve sağlığa eşitsiz
erişim.